tag:blogger.com,1999:blog-59548005459391668082024-02-02T17:38:30.533-05:00Ορθοδοξία και τίποτε άλλοAgapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comBlogger357125tag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-8181950391868653512021-08-10T16:32:00.003-04:002021-08-10T16:32:44.501-04:00Μεγάλη υπόθεση ο Ελληνικός λαός! Eίμαστε ευλογημένοι από τον Θεό! ( Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="293" data-original-width="317" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW0GqPEBRtIFKpOH8TtRdGepV3XOJnLvjPbS6BD8FYkt9hSPsCWvVv4mjKXpirW_yXpKqpIOc8sMHY9B9w2_9smG6Fm0Mmt3vA1_XJrSWWwA2xaT1uEVOvrdbHjtGHHg8qqncAWLyzzDs/s0/dimitris+panagopoulos.jpg" width="317" /></div>Μεγάλη υπόθεση ο Ελληνικός λαός! </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Eίμαστε ευλογημένοι από τον Θεό! </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Οι Έλληνες θα χρησιμοποιηθούν, για να διαδώσουν το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο (οι Έλληνες μετανάστες είναι ήδη διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο). Αυτό θα γίνει μετά την τελευταία μεγάλη καταστροφή... </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Θυμηθείτε τα λόγια μου, σε λίγα χρόνια που θα έρθει η καταστροφή, μετά από αυτήν θα δείτε την αξία της Ορθοδοξίας, του Ελληνισμού και την Ελληνικής γλώσσας. Διαβάστε το 66ο κεφάλαιο του Προφήτη Ησαϊα ο οποίος γράφει αυτό που σας λέω.<br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Στην κηδεία της Παναγίας παραβρέθηκαν, πέραν των Αποστόλων και 3 Έλληνες. Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Άγιος Τίτος και ο Άγιος Ιερόθεος. Κανένα άλλο έθνος πέρα του Ελληνικού, δεν αντιπροσωπεύτηκε στην κηδεία της Παναγίας, τιμής ένεκεν του ρόλου που θα παίξει το έθνος μας, μετά τον μεγάλο γενικό πόλεμο..<br /><br /> Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας</span></div> Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-64066582762224128392021-08-01T18:53:00.003-04:002021-08-01T18:53:49.947-04:00 Σε σοβαρά ασθενείς σκεκόταν ώρες δίπλα τους προσευχόμενος και γονατιστός και γινόταν πολλές φορές το θαύμα... ( Άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς )<div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="457" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZPQmykMJwkXH_o1POZUK1D1Ck1AunNSIjmX_R1VRS4D2qXT3SdEaBdXcLpeq49CacplF4aQGttXmKWrxFTPC4X6MmAam2oir2RrXeistEym2lUrkufjNGYGw_3X27JqknP2knJDrHR3c/s320/St.+John+Maximovitch+21.jpg" width="320" /></span></div><span style="font-size: x-large;">Μάζευε άρρωστα φτωχά και πεινασμένα παιδιά από τους δρόμους και τα στενά της Σαγγάης και ξεκίνησε με 8 παιδιά και στο τέλος έφτασε τα 3.500 παιδιά. Όταν ήρθαν και εκείνοι οι κομουνιστές πήρε τα παιδιά και τα μετέφερε στις Φιλιππίνες και μετά στην Αμερική. Έτρωγε μια φορά την ημέρα στις 11 το βράδυ. </span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κατά την διάρκεια της πρώτης και της τελευταίας εβδομάδας της Μ. Σαρακοστής δεν έτρωγε απολύτως τίποτα και την υπόλοιπη νηστεία όπως και στην νηστεία των Χριστουγέννων έτρωγε μόνο πρόσφορο.<br /></span></p><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Τις νύχτες προσευχόταν πολύ και όταν αισθανόταν εξάντληση, όπως ήταν γονατιστός, έβαζε το κεφάλι του στο πάτωμα και κοιμόταν λίγο μέχρι να πάει το πρωί στην Θεία Λειτουργία και άρρωστος να ήταν θα λειτουργούσε. Δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος ασκητής αλλά ο Θεός του είχε δώσει και το προορατικό χάρισμα και οι προσευχές του έφερναν την θεραπεία. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Καθημερινά επισκεπτόταν τους ασθενείς του, τους εξομολογούσε και τους κοινωνούσε. Σε σοβαρά ασθενείς σκεκόταν ώρες δίπλα τους προσευχόμενος και γονατιστός και γινόταν πολλές φορές το θαύμα...</span></div><div style="font-family: Georgia, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 18.2px; margin: 0px; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="font-family: Georgia, Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: 18.2px; margin: 0px; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς </span><br /></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-70575855104072050612021-06-05T16:47:00.006-04:002021-06-05T17:24:55.821-04:00Ο Θεός έχει συνέχεια τα χέρια Του ανοιχτά και λέει: «Ελάτε, παιδάκια Μου!» ( Γερόντισσα Μακρίνα )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpeNftZt9J87oi76NXgZ7Klh_4Hrwk4ime2rbEqDEorWa_r7av9TiomCPe81-Deg66epWOrUqvK_Tucx4lZZHGd5-RvUjUv6sKT-lj1xdpsmzrZIy5sMYEHh3iWno5NXbm0m3yFKu5r4U/s707/gerondissa+makrina+4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="707" height="351" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpeNftZt9J87oi76NXgZ7Klh_4Hrwk4ime2rbEqDEorWa_r7av9TiomCPe81-Deg66epWOrUqvK_Tucx4lZZHGd5-RvUjUv6sKT-lj1xdpsmzrZIy5sMYEHh3iWno5NXbm0m3yFKu5r4U/w373-h351/gerondissa+makrina+4.jpg" width="373" /></a></div>Ο Θεός έχει συνέχεια τα χέρια Του ανοιχτά και λέει: «Ελάτε, παιδάκια Μου!». Αλλά εμείς δεν πλησιάζουμε, γιατί είμαστε αιχμαλωτισμένοι σε πειρασμούς και ασχολούμεθα με λογισμούς.</span><br /></div><div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> Όποιος θα νιώσει την προσευχή, θα έχει κερδίσει και τον Παράδεισο. Όποιος κοπιάσει, θα απολαύσει. Μέσα στον πόνο και στον κόπο βρίσκουμε τον Θεό.<br /><br /> Τρία πράγματα μάς χρειάζονται: </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Τον νου να τον έχουμε στον Ουρανό. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">την καρδιά μας να την έχουμε θρόνο Θεού. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">και το στόμα μας Εκκλησία.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> επίσης, ταπείνωση και αγάπη, σύνεση και ευλάβεια και αυταπάρνηση.<br /></span></div><span style="font-size: x-large;"> </span><div> <span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ο Χριστός δεν θέλει την καρδιά μας να είναι μοιρασμένη, αλλά να είναι ολοκληρωμένη η αγάπη μας προς τον Θεό.<br /> Ο Χριστός μας, έχει τόση πολλή αγάπη και ευσπλαχνία, που ο δικός μας ο νους δεν μπορεί να το χωρέσει..<br /> Οι Πατέρες, όλα μπορούσαν να τ’ αντέξουν. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">όταν όμως ένιωθαν την ευσπλαχνία του Θεού, έλιωναν σαν το κεράκι.<br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> 'Ή ευσπλαχνία του Θεού είναι σαν ένα πέλαγος μεγάλο, όπως βλέπεις την θάλασσα, που ούτε αρχή ούτε άκρη έχει ούτε τέλος…<br /></span> <span style="font-size: large;"><b><br /> ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗ<br /> ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ<br /> ΠΟΡΤΑΡΙΑΣ ΒΟΛΟΥ (1921–1995)</b></span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-73688703559269862792021-05-26T22:51:00.006-04:002021-05-28T11:05:23.302-04:00 Το εξιτήριο το υπογράφει όχι γιατρός αλλά ένας Άγιος! ( Αγιος Ιωάννης ο Ρώσσος )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="184" data-original-width="274" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjL1wxsGE0jsPGQFQT15Rf-NfrkiW6Kc94DIdhwnONMyngnXBR_9F-QoWCKuAPu7HMd9Y1vgTWBx6sDiIfE-foJ0b8Mg1PUt1OGuYMPi98O6EUv-F51i7bYOyYl6rZTVuT9Jh4M_d0sKvo/w301-h216/st+john+russian+8.jpg" width="301" /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Δύο
ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου,
ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου. <br /><br />Φορούσε
πιτζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν
τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα,
σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο. <br /><br />Τον
σταμάτησε ένας ιερέας της μονής και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα,
γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά και ήρθε στην εκκλησία με πιτζάμες και
αν...<br />επιθυμούσε να του έδινε δωμάτιο στον ξενώνα να αναπαυθεί για λίγο αν το είχε ανάγκη. <br /><br />-
Όχι πάτερ, απάντησε και συνέχισε, με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο
Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετεί. Σήμερα
το πρωί στον «Ευαγγελισμό», στο Νοσοκομείο, ήρθε η γυναίκα μου να με
δει. <br /><br />Έχει περάσει δεκαετία και πλέον να σταθώ όρθιος όπως με
βλέπετε τώρα. Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια
που είχα περάσει μου έφεραν αναπηρία τόση που έχασα τη θέση μου, πήρα
πρόωρα σύνταξη και οδηγήθηκα στα Νοσοκομεία γιατί μετά το δεύτερο χρόνο
είχα πάνω από 80% παράλυση των κάτω άκρων. <br /><br />Ή παράλυση, η κακή
ψυχολογική κατάσταση, η πρόωρη έξοδος μου από τη δραστηριότητα της ζωής
με οδηγούσαν σε μαρασμό, σχεδόν στο θάνατο. <br /><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Σήμερα,
λοιπόν, το πρωί η γυναίκα μου ήρθε στο Νοσοκομείο, με βρήκε να
κοιμάμαι, δεν με ξύπνησε, παρά κάθισε δίπλα στο κρεβάτι μου σε μια
καρέκλα. Για λίγα δευτερόλεπτα την πήρε ο ύπνος. <br /><br />Βλέπει στο όνειρο της ότι, στο διπλανό θάλαμο γινόταν επισκεπτήριο γιατρών. Ανάμεσά τους ήταν ένας άγνωστος ξένος γιατρός. <br /><br />Τον
πλησιάζει η γυναίκα μου και του λέει: Γιατρέ μου, είστε ξένος; Σας
βλέπω για πρώτη φορά στο Νοσοκομείο. Σας παρακαλώ στο διπλανό θάλαμο έχω
τον άνδρα μου πάνω από δέκα χρόνια παράλυτο. Οι γιατροί μου έχουν πει
την αλήθεια, ότι χάνω το σύντροφο μου. Χάνω το στήριγμα μου. Θα πεθάνει ο
σύζυγος μου. Ελάτε, γιατρέ μου, να τον δείτε, να του δώσετε κουράγιο,
να μας πείτε κάτι και σεις <br /><br />- Πήγαινε, κυρία μου, περίμενε και θα δω και το σύζυγο σου.<br />Ναι, γιατρέ μου, πέστε μου το όνομα σας, να σας περιμένω ...<br />- Ιωάννης Ρώσος, της απαντά.<br />Ξυπνάει, πετιέται από το κάθισμα της. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Με βλέπει που προσπαθώ μόνος μου, στηριγμένος στους αγκώνες μου, να σηκωθώ.<br />Βοήθησε με, γυναίκα, της λέγω, κάποιος με κρατάει από τις μασχάλες και με σηκώνει, βοήθησε και συ ... <br /><br />Σηκώθηκα, πάτησα στο έδαφος, όταν τα κλάματα της γυναίκας μου είχαν φέρει γύρω μας γιατρούς και βοηθητικό προσωπικό. <br /><br />Ό
υπεύθυνος γιατρός του τμήματος, ένας πιστός χριστιανός, συγκλονίζεται
από τη διήγηση της συζύγου μου και προτρέπει: Κύριε Πολυχρονίου όπως
είσαι, μη ζητάς, να αλλάξεις τις πιτζάμες σου, φύγετε, πάρτε ταξί στην
είσοδο του Νοσοκομείου και πηγαίνετε στο Πνευματικό θεραπευτήριο, στην
Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, που είναι στην καταπράσινη κοιλάδα
του Προκοπίου της Ευβοίας, όπου και ολόκληρο το ιερό του Λείψανο.
Πηγαίνετε, πέστε το μεγάλο σας ευχαριστώ και γυρίστε για το εξιτήριο που
αυτή τη φορά -σπάνια βέβαια- το υπογράφει όχι γιατρός αλλά ένας "Άγιος!
<br /><br />Και σαν χριστιανός και σαν επιστήμονας ό,τι είπα το πιστεύω.
Πάνω από την επιστήμη μας είναι η παντοδυναμία του Θεού και των Αγίων
του. <br /></span><div style="text-align: right;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτά μας είπε, Πάτερ. Αυτά ... Δώστε μας και σεις την ευλογία σας. <br /><br />Αυτά
είπε, αυτά είδαμε από τον ευλογημένο αυτό άνθρωπο που με τα κλάματα του
(οι άνδρες για να κλάψουν πρέπει κάτι το πολύ σοβαρό να συμβαίνει)
έλεγε στον Άγιο εκείνο το «ευχαριστώ» που είναι πρόθυμοι να το πουν όλοι
άρρωστοι στα Νοσοκομεία, στα παντός είδους Νοσηλευτικά Ιδρύματα και
Άσυλα ανιάτων περιμένουν κάποιον Άγγελο, κάποιον Άγιο, τον Ίδιο τον
Κύριο να ταράξει τα νερά για να μπουν σ' αυτό το μυστήριο που λέγεται
θαυματουργική θεραπεία, που όντως γίνεται κατά καιρούς σε ασθενείς που ο
Θεός επιλέγει με τα δικά του κριτήρια, σχεδόν άγνωστα σε μάς.</span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-55651787430295029522021-05-19T08:15:00.001-04:002021-05-19T08:15:14.357-04:00Άγιοι κατά της Μαγείας και Προστάτες των Δαιμονισμένων<p> </p><div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC4GLNVl-SJ2szYe1tTImgkF48KfP6490fZqno532l6_h1Cm2QJv35E7yfVqB-nqW3m1fv3Qv-Yv5KNqdAxJynqm4MBCIgTgBsmfVW39cXLp2jGeAlsIPyf2inxKL2d0OfoDcLhIiCj8D-/s1600/agios+kyprianos+agia+ioustini.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC4GLNVl-SJ2szYe1tTImgkF48KfP6490fZqno532l6_h1Cm2QJv35E7yfVqB-nqW3m1fv3Qv-Yv5KNqdAxJynqm4MBCIgTgBsmfVW39cXLp2jGeAlsIPyf2inxKL2d0OfoDcLhIiCj8D-/s640/agios+kyprianos+agia+ioustini.jpg" width="487" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><u><b><br /><span style="color: red;">1. Άγιος Κυπριανός και Αγίας Ιουστίνη. </span></b></u></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Ο
Κυπριανός ήταν φημισμένος φιλόσοφος, μεγάλος μάγος και ζούσε στην
Αντιόχεια. Εκεί τον πλησίασε ένας νεαρός και του εκμυστηρεύθηκε τον
έρωτά του για την παρθένα Ιουστίνη. Ζήτησε να κάνει μάγια ο Κυπριανός
στην Ιουστίνη, για να δεχθεί τον έρωτά του. Όμως η παρθένος Ιουστίνη <br />νίκησε
τα πονηρά πνεύματα του μάγου Κυπριανού. Βλέποντας αυτά ο Κυπριανός και
αφού πίεσε τον δαίμονα του ομολόγησε ότι η πίστη της Ιούστας στον Χριστό
τους κάνει να μην μπορούν να την πειράξουν. <br />Έτσι ο μάγος Κυπριανός
μετανόησε, έκαψε τα μαγικά του βιβλία και κατέστρεψε τα είδωλα,
βαφτίστηκε Χριστιανός και αργότερα έγινε επίσκοπος της Αντιοχείας. Μαζί
με την Ιουστίνη κήρυξαν τον Χριστιανισμό. Επί της αυτοκρατορίας
Διοκλητιανού συλλήφθηκαν, βασανίστηκαν και στο τέλος δέχτηκαν δια του
ξίφος θάνατον. Ο Άγιος Κυπριανός και η Αγία Ιουστίνη θεωρούνται
προστάτες άγιοι κατά της μαγείας και ο λαός μας τους επικαλείται συχνά
(εορτάζουν 2 Οκτωβρίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>2. Αβέρκιος ο Ισαπόστολος. </b></u></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><br /></span></span>
<span style="font-size: x-large;">Θεράπευσε την κόρη του βασιλιά της Ρώμης από δαιμόνια που την ταλαιπωρούσαν (εορτάζει 22 Οκτωβρίου).<br /><span style="color: red;"><u><b><br />3. Μέγας Αντώνιος.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Για τους πειρασμούς (εορτάζει 17 Ιανουαρίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>4. Αθανάσιος ο από μάγων μάρτυρας</b></u></span>. (εορτάζει 23 Απριλίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>5. Αθανάσιος ο Τραπεζούντιος.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"> Ο δαιμονοκαταλύτης από την Τραπεζούντα, μοναχός και ηγούμενος στη μονή του Αγίου Φωκά. Φημιζόταν για την ικανότητά του να <br />θεραπεύει
δαιμονισμένους, μεταξύ των οποίων και την κόρη του αυτοκράτορα
Θεόφιλου, τον 9ο αιώνα. Η μονή του, στην οποία τάφηκε, αφιερώθηκε
αργότερα στο όνομά του.<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>6. Άγιος Γεράσιμος ο Νέος από την Κεφαλληνία.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Για
τους δαιμονισμένους και τους ψυχοπαθείς. Ο πολιούχος της Κεφαλλονιάς
γεννήθηκε το1509 στα Τρίκαλα. Ύστερα από πολλές περιπλανήσεις στην
Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος, τα Ιεροσόλυμα, το Σινά, την Αίγυπτο, την
Κρήτη και την Ζάκυνθο (όπου έζησε έξι χρόνια σε μια σπηλιά), κατέληξε
στην Κεφαλλονιά όπου ίδρυσε το γυναικείο μοναστήρι Νέα Ιερουσαλήμ και
ασκήτεψε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Δεκαπενταύγουστο του
1579. <br />Στο μοναστήρι σώζεται και το σκήνωμά του. Ο Άγιος θεωρείται θεραπευτής πολλών παθήσεως, αλλά κυρίως των ψυχικών. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Για
την ακρίβεια είναι εκείνος που γιατρεύει τους δαιμονισμένους, όρος στον
οποίο μπορούμε να δώσουμε μια ευρύτερη έννοια, περιλαμβάνοντας διάφορες
ψυχοπαθολογικές καταστάσεις. Οι θεραπείες αυτές συχνά γίνονται με
πέρασμα του ιερού σκηνώματος πάνω από τους ξαπλωμένους καταγής ασθενείς,
τις ημέρες που εορτάζει ο Άγιος (εορτάζει 16 Αυγούστου και 20
Οκτωβρίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>7. Άγιος Δομετιανός.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"> Έδρασε
την εποχή του αυτοκράτορα Μαυρικίου. Ο Θεός του έδωσε τη δύναμη να
θεραπεύει ασθενείς, να θαυματουργεί και να διώχνει δαιμόνια <br />(Υπάρχουν τρεις Άγιοι, εορτάζει στις 9 Μαρτίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>8. Άγιος Θεόκλητος ο Μάρτυρας. </b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Πριν βαπτισθεί «Θεόκλητος» ονομαζόταν Λαμπάδιος και ήταν φημισμένος μάγος. Εκτελέσθηκε με ξίφος ύστερα από πολλά <br />βασανιστήρια στη Ρώμη την εποχή του Νέρωνα (εορτάζει 26 Φεβρουαρίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>9. Όσιος Θωμάς.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Λέγεται πως ο Όσιος έδιωξε πονηρά δαιμόνια από ανθρώπους (εορτάζει 7 Ιουλίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>10. Ιάκωβος ο Απόστολος, ο Αλφαίος.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Με τη Χάρη του Θεού θεράπευε και έδιωχνε τα ακάθαρτα πνεύματα. Οι εθνικοί τον αποκαλούσαν «Θείο σπέρμα». <br />Ο Ιάκωβος σταυρώθηκε (εορτάζει 9 Οκτωβρίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>11. Καλλίνικος ο μάγος Μάρτυρας. (εορτάζει 24 Μαΐου).</b></u></span><br /><br /><span style="color: red;"><u><b>12. Αγία Μαρίνα.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Η
Μαρίνα παρουσιάζεται σε πολλές εικόνες ως δρακοκτόνος αγία. Σε άλλες
παρουσιάζεται να κρατά ένα δαίμονα από τα κέρατα και να τον χτυπά με ένα
σφυρί (εορτάζει 17 Ιουλίου). <br /><span style="color: red;"><u><b><br />13. Μαρύθας ή Μαρούθας ο Όσιος.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"> Έδιωξε
τα δαιμόνια από την κόρη του βασιλιά των Περσών. Ώς ανταμοιβή πήρε την
άδεια από τον βασιλιά, και χρήματα, και έκτισε σε Περσικό έδαφος τη
Μαρτυρούπολη. Σε αυτήν μάζεψε όλα τα ιερά λείψανα που βρίσκονταν στην
Περσία.<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>14. Προκόπιος ο Αιλιανός ο εν Σκυθοπόλη ο Μεγαλομάρτυρας.(Αιλία =Ιερουσαλήμ).</b></u></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><br /></span></span>
<span style="font-size: x-large;"> Εργαζόταν
ως αναγνώστης, διερμηνέας της συριακής. Εξορκιστής, έδιωχνε δαίμονες
μόνο επιθέτοντας τα χέρια του στους δαιμονισμένους.<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>15. Προκόπιος ο Νεανίας.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"> Ήταν στρατιωτικός από την Αιλία (εορτάζει 25 Ιουνίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>16. Όσιος Συμεών από την Αντιόχεια.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Ο Άγιος γεννήθηκε την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστίνου Β΄. Κατά την παιδική του ηλικία έγινε στην Αντιόχεια μεγάλος σεισμός. <br />Ο
μικρός Συμεών σώθηκε όμως επειδή εκείνη την ώρα βρισκόταν στον δρόμο
πηγαίνοντας στο ναό του Αγίου Στεφάνου. Ο Συμεών αφιερώθηκε στην
Εκκλησία και ο Θεός για την θερμή του πίστη τον αξίωσε να θαυματουργεί
και να θεραπεύει δαιμονισμένους (εορτάζει 24 Αυγούστου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>17. Όσιος Τίτος ο Θαυματουργός.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Αναφέρεται ότι ο Άγιος θεράπευε και δαιμονισμένους «…παύειν νοσήματα και διώκειν πνεύματα» (εορτάζει 2 Απριλίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>18. Άγιος Τρύφωνας. </b></u></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><br /></span></span>
<span style="font-size: x-large;">Εκτός
από τα κτήματα και τα αμπέλια, ο Άγιος εξορκίζει και διώχνει δαιμόνια
και από τους ανθρώπους. Αναφέρεται ότι θεράπευσε με θαυματουργό τρόπο
την κόρη του αυτοκράτορα Γορδιανού βγάζοντας από μέσα της και διώχνοντας
μακριά, στις ερημιές, πολλά δαιμόνια. Και στον γνωστό «εξορκισμό των
ζιζανίων», <br />που αναφέρεται στον Άγιο, υπάρχει η διαταγή… να φύγουν τα
κακά ζιζάνια και τα ακάθαρτα πνεύματα και να πάνε σε μέρος έρημο και
χωρίς νερό (εορτάζει 1 Φεβρουαρίου).<br /><br /><span style="color: red;"><u><b>19. Φίλιππος ο Απόστολος, ο Διάκονος.</b></u></span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Ο
Φίλιππος (προφανώς) δεν είναι ο γνωστός μαθητής του Κυρίου από τους
«Δώδεκα», αλλά ένας από τους επτά διακόνους που εξελέγησαν να
διακονήσουν την Εκκλησία της Ιερουσαλήμ στους πρώτους μετά την Ανάσταση
χρόνους. Ο Φίλιππος ήταν πατέρας τεσσάρων κοριτσιών, που ήταν <br />προικισμένα
με το χάρισμα της προφητείας. Ο Φίλιππος ήταν ιδιαίτερα χαρισματικός
και εκτός πολλών άλλων θαυμαστών, κατόρθωσε και βάπτισε Χριστιανό τον
ξακουστό <br />Σίμωνα τον μάγο (εορτάζει 11 Οκτωβρίου).</span></div>
</div>
Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-73443068812416700062021-05-07T12:19:00.004-04:002021-05-10T08:18:34.389-04:00Η γιαγιά που ήξερε πότε θα πεθάνει ( Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV2ZYVPoUvrM54QA1WMKim0IkK8qJ7fERcC2Zp23RIXK7pe7lsqdqNeevRgy5ON2dM0PseHMgCvV0TgeDUdwEwiGJQ9lKzoiYapaEkCBJVYs6uvXYJsbFZJSo_E34U8dUBAn-wo6SuFzU/s480/giagia+15.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="361" data-original-width="480" height="241" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV2ZYVPoUvrM54QA1WMKim0IkK8qJ7fERcC2Zp23RIXK7pe7lsqdqNeevRgy5ON2dM0PseHMgCvV0TgeDUdwEwiGJQ9lKzoiYapaEkCBJVYs6uvXYJsbFZJSo_E34U8dUBAn-wo6SuFzU/w369-h241/giagia+15.jpg" width="369" /></a></div><div style="margin-left: 40px; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ήταν μια γιαγιά, που είχε αρρωστήσει βαριά και την πήγαν στο νοσοκομείο και μετά από μια βδομάδα θα την χειρουργούσαν.<br /><br />Η γιαγιά όμως διατείνονταν εκεί στο περιβάλλον της, ότι δεν θα προλάβαιναν να την χειρουργήσουν, διότι σε 3 μέρες και ώρα 5 το απόγευμα, θα πέθαινε!<br /><br />Όσοι την άκουσαν άρχισαν να σκέφτονται: ”η γιαγιά παλάβωσε, τρελάθηκε! Πράγματι, όταν γεράσει ο άνθρωπος, δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει”<br /><br />Όμως η γιαγιά ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος! Και πράγματι την τρίτη μέρα της νοσηλείας της, στις 5 το απόγευμα, παρέδωσε το πνεύμα!</span><br /></div><div style="margin-left: 40px; text-align: left;"><br /></div><div style="margin-left: 40px; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Όταν επαληθεύτηκαν τα λόγια της γιαγιά, όλοι άρχισαν να αναζητούν, τι καλό έκανε στη ζωή της, αυτή η γιαγιά. Διαπίστωσαν ότι ήταν νηστευτής μια ολόκληρη ζωή, έφτιαχνε κρυφές ελεημοσύνες και προσευχόνταν νοερώς.<br /><br />Όταν ο άνθρωπος πληροφορείται από το Θεό, ότι θα πεθάνει, αυτή η Θεϊκή δωρεά επισφραγίζει, ότι είναι για τον παράδεισο.<br /><br />Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-31515520418140473902021-04-24T08:43:00.003-04:002021-04-24T08:43:20.075-04:00 Στον τάφο του Αγίου Λαζάρου στη Βηθανία <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/40364-p.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img src="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/40364-p.jpg?w=780" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Τάφος του Αγίου Λαζάρου στη Βηθανία </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br />Ενώ οι πλειοψηφία των Χριστιανών αγνοούν τη γιορτή αυτή, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γιορτάζουν το Σάββατο του Λαζάρου, ως προπομπό του Πάσχα μιά ακριβώς εβδομάδα νωρίτερα. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Είναι στ’ αλήθεια ένα μικρό Πάσχα που προηγείται από το κυρίως Πάσχα. <br /><br />Αυτό φυσικά το ήθελε ο ίδιος ο Κύριος, ο οποίος ανέστησε το Λάζαρο ως μιά τελευταία πράξη πρίν από την εισοδό Του στα Ιεροσόλυμα και την αργή άνοδό Του στο Γολγοθά τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας. <br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/images-30.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img src="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/images-30.jpeg?w=780" /></a></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Σε ένα ύμνο της γιορτής, αναφέρεται ότι ο Ιησούς «έκλεψε τον Λάζαρο από τους νεκρούς». Μου αρέσει αυτή η ιδέα. Την ερχόμενη εβδομάδα όμως δεν θα υπάρχει καμιά κλοπή. Αντίθετα οι θύρες του Άδη θ’ ανοίξουν διάπλατα. Αυτό που έκανε για το Λάζαρο ο Χριστός θα το κάνει για όλους μας. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Φυσικά η ανάσταση του Λαζάρου διαφέρει από τις προηγούμενες νεκραναστάσεις που επιτέλεσε ο Ιησούς- όπως για παραδειγμα την κόρη του Ιαείρου. Ο Λάζαρος βρισκόταν στον τάφο τέσσερεις μέρες και το σώμα του είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται. ‘Κύριε, μυρίζει ήδη!’ είπε στον Κύριο μιά από τις αδελφές του Λαζάρου, όταν είχε ζητήσει να Του δείξουν τον τάφο. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/40365-p.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img src="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/40365-p.jpg?w=780" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Τα σκαλοπάτια που οδηγούν στον τάφο του Λαζάρου στη Βυθανία. </span><br /></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κάθόμουνα στον τάφο του Λαζάρου τον περασμένο Σεπτέμβριο όπως ανέφερα σε άλλη ανάρτησή μου στο διαδίκτυο. Δεν είναι και ιδιαίτερα αξιοσημείωτο προσκύνημα. Ανήκει σε μιά οικογένεια μουσουλμάνων και πρέπει να πληρώσει κανείς για να μπεί μέσα. Αρκετοί από τους άλλους προσκυνητές αρνήθηκαν να το κάνουν αλλά εγώ δεν μπόρεσα ν’ αντισταθώ. <br /><br />Ο Λάζαρος είναι μιά σημαντική προσωπικότητα στη Ρωσσική λογοτεχνία του 19ου αιώνα. Ο Ρασκολνίκωβ στο «Εγκλημα και Τιμωρία» αρχίζει να μετανοεί για το φόνο που διέπραξε όταν ακούει την ιστορία του Λαζάρου. Για τους πολλούς και πολύ ορθά είναι μιά υπενθύμηση για τη γενική ανάσταση. Οτι έκανε ο Ιησούς στο Λάζαρο θα το κάνει σε όλους. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Για μένα συμβολίζει και το γενικό ενταφιασμό που επικρατεί. Πρίν ακόμα πεθάνουμε συνήθως αρχίζουμε να κατοικούμε στους τάφους μας. Ζούμε τη ζωή μας με κλειστές τις πόρτες ( και μυρίζουμε άσχημα). Οι καρδές μας είναι χώροι διαφθοράς και όχι το κατοικητήριο του Θεού. <br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/40366-p.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img src="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2013/03/40366-p.jpg?w=780" /></a></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Στην καλύτερη περίπτωση ζητούμε από τον Ιησού να μας επισκευθεί όπως και τον Λάζαρο. Αυτή η επίσκεψη έκανε τον Ιησού να δακρύσει. Η κατάσταση της δικής μας διαφθοράς Τον κάνει να κλαίει με λιγμούς. Ζούμε τόσο αντίθετα με το θέλημα του Θεού. Δεν έχουμε δημιουργηθεί για να πεθάνουμε. <br /><br />Να επισημάνω ακόμα και τούτο στην ιστορία του Λάζαρου: ακόμα και κατα την ανάστασή του, ανασταίνεται με μιά αδυναμία. Παραμένει δεμένος με τα σάβανα. Κάποιος πρέπει να τον λύσει από τα δεσμά. <br /><br />Εμείς, παρόλο που βαπτιστήκαμε και ντυθήκαμε τον Ιησού, συχνά ανταλλάζουμε αυτό το θαυμάσιο ένδυμα με τα νεκροσάβανα. Ο Χριστός μας ζωοποίησε ωστόσο εμείς παραμένουμε δεμένοι όπως τους νεκρούς. Κι εγώ καθόμουν στον τάφο του Λαζάρου γιατί μού φαινόταν τόσο γνώριμος…</span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-10204544844783109092021-04-10T18:58:00.003-04:002021-04-10T18:58:24.883-04:00Οι επιθέσεις από πνεύματα του φόβου ( Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς )<div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="364" data-original-width="506" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwf5Ddk2PWN3R1Mv1NDjLc62BhCEuMvWVR5eV0NQi8zRN-wcKUPa2fXOz7wtXaZ0uNk7_lJQIS3u1UBgsy12NbY5br00Zh1eUTb57TssqGpqn4y4JVx3CSDYD-BkVjsiIme4-D-ajQc-k/s320/stnv.jpg" width="320" /></div><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Φόβος: Είναι κακό το πνεύμα που σού επιτίθεται.</b></span> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Ένα από τα πολυάριθμα κακά πνεύματα που απεργάζονται την πτώση των ανθρώπων.<br /><br /><br />Γράφεις ότι όταν σού επιτίθεται το πνεύμα του φόβου, σού φαίνεται ότι σε καταδιώκει όλος ο κόσμος, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εχθρικοί, ότι σε μισεί ο Θεός. <br /><br />Ρώτησες γνώστες και σού είπαν ότι αυτό είναι παραλογισμός ιδιαίτερου είδους. Και καλά σού είπαν, είναι παραλογισμός! <br /><br />Και η Εκκλησία θα στο πει. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μόνο που η Εκκλησία θα σού πει και περισσότερα, κατά την εμπειρία της και τη γνώση της. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Θα σού πει και ποιόν και από τι προέρχεται αυτός ο παραλογισμός. <br /><br />Από το πνεύμα του κακού και λόγω κάποιας αμαρτίας σου. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Η Εκκλησία θα σού προτείνει και φάρμακο: </b></span>εξομολογήσου και μετανόησε για το αμάρτημά σου, και το κακό πνεύμα θα φύγει από σένα. <br /><br />Από μόνο του δεν θα σε άφηνε ποτέ, αλλά ο Θεός θα το διώξει από σένα.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Γνωρίζεις πως ο Χριστός, έδιωχνε τα κακά πνεύματα από τους ανθρώπους. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πως είχε πλήρη εξουσία επάνω τους. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πως τα κακά πνεύματα Του υποτάσσονταν χωρίς όρους. <br /></span></div> </div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αλλά η εξουσία του Θεού πάνω στα κακά πνεύματα δεν έχει σχέση μόνο με την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων από τους ανθρώπους· η εξουσία Του είναι αυτή που επιτρέπει σ᾿ αυτά τα αόρατα σκυλιά να επιτεθούν στους ανθρώπους. <br /><br />Γι᾿ αυτό και τα κακά πνεύματα στην Αγία Γραφή αποκαλούνται του Θεού. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθηκη:«Και εγένετο πνεύμα Θεού πονηρόν επί Σαούλ». Δεν αποκαλείται του Θεού επειδή είναι συγγενές του Θεού ή επειδή εκπορεύεται από τον Θεό ουδεμία σχέση αλλά επειδή είναι εξαρτημένο από την εξουσία του Θεού. <br /><br />Διάβασε το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του Ιώβ, και θα βεβαιωθείς ότι τα κακά πνεύματα δεν μπορούν να επιτεθούν στους ανθρώπους, αν δεν τους το επιτρέψει ο Θεός. <br /><br />Όταν το γνωρίζεις αυτό, τότε δεν απελπίζεσαι. Ο Θεός είναι παντοδύναμος και πολυέλεος. Και θέλει και μπορεί να διώξει από σένα τα κακά πνεύματα του φόβου, που κάποιες φορές βάναυσα σε ταλαιπωρούν. <br /><br />Φθάνει να αναγνωρίσεις τη δύναμη και το έλεος του Θεού. Και τότε εξομολογήσου το αμάρτημά σου, μετανόησε, και προσευχήσου με την καρδιά σου στον ύψιστο Θεό. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="color: red;"><b>Πες στην προσευχή: </b></span><br />«Θεέ των πνευμάτων και κάθε σώματος, παντοδύναμε και πολυέλεε, συγχώρησέ με τον αμαρτωλό, ελέησέ με και σώσε με διά της χάριτος των παθών του Υιού Σου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού»! <br /><br />Ο Θεός θα σε ελεήσει και θα διώξει από σένα αυτό το άθλιο φόβητρο. <br /><br />Ο Θεός βοηθός! <br /><br />Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-34499106672164662402021-04-01T09:25:00.005-04:002021-04-01T09:25:33.834-04:00Ας παρακαλέσουμε την Παναγία μας να γίνει ίλεως. ( Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης )<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbsBckl6ebiI9lV6veAD97Qz9yE6yf3lsCWjN4s6XANcQT6V7PLdOxo2xRQ_-mU4LdqA2-P4MBXUQukmZTXZZTczI7o18DlFo875ZlCIR-TdIRWLJcNhndTaEJqzCsnewsaNkIG7TdjJA/w374-h248/frame-13.jpg" width="374" /></div><span style="font-size: x-large;">Ἀλλὰ ἐκκλησία ἀγαπητοὶ μου, εἶναι καὶ κάθε σπίτι, κάθε οἰκογένεια. Δὲν τὸ λέω ἐγώ, τὸ λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Διαβάστε Καινὴ Διαθήκη νὰ τὸ δείτε (Ρωμ. 16,4 – Α’ Κορ. 16,19 – Κολ. 4,15 – Φιλήμ. 2). Κάθε σπίτι εἶναι μία ἐκκλησιὰ, πρέπει νὰ εἶναι, κι ἀλοίμονο ἂν δὲν εἶναι!! Ἑπομένως, ὅπως στέκεσαι μέσα στὸ Ναό, ἔτσι καὶ μέσα στὸ σπίτι σου. Γι’ αὐτὸ ὑπάρχουν ἐκεῖ εἰκονίσματα καὶ θυμιατήρι. Στη· τουρκοκρατία ή Χριστιανὴ γυναίκα θύμιαζε τὸ σπίτι, ἄγγελοι τοὺς προστάτευαν καί τρίχα ἀπ’ τὸ κεφάλι τοὺς δὲν ἔπεφτε. Ἐκκλησιὰ λοιπὸν πρέπει νὰ ‘ναὶ τὸ σπίτι. Καὶ ἐρωτῶ, εἶναι; Σήμερα δυστυχῶς τὸ ἀνδρόγυνο ζεῖ χωρὶς ἔννοια Θεοῦ, μία ζωὴ υποβαθμισμένη, ἀνούσια. κτηνώδη. Ξυπνάνε, προσευχὴ δὲν κάνουν. Κάθονται στὸ τραπέζι, τρῶνε ἄφθονα τ’ ἀγαθὰ· καὶ ἐνῶ ἔχουν τὴ μπουκιὰ στὸ στόμα, βλαστημᾶνε οἱ ἀχάριστοι αὐτὸν πού τὰ χαρίζει. Το βράδυ πέφτουν γιὰ ὕπνο ὅπως τ’ ἄλογα στὸ στάβλο. Την Κυριακὴ δὲν θὰ ποῦν, Πᾶμε στὴν ἐκκλησιὰ. Τετάρτες-Παρασκευές τὶς μαγαρίζουν, καταλύουν τὰ πάντα. Ἔρχονται γιορτές, άγιες μέρες, τὶς μολύνουν μὲ ἀκαθαρσίες. Το πιὸ μεγάλο ὅμως ἁμάρτημα στὰ σπίτια, γιὰ τὸ ὅποιο ό Θεὸς θὰ ρίξει ἀστροπελέκι, ποιὸ εἶναι; Μου ‘ρχεται νὰ κλάψω, νὰ παραιτηθώ, ν’ ἀφήσω τὴν ἔδρα. Στα σπίτια κατοικοῦν φονιάδες! Ἀστυνόμοι – εισαγγελείς, πιάστε τούς! Ποιοὶ εἶναι οἱ φονιάδες; Μὲσ’ στὰ 100 ἀντρόγυνα, ἕνα μόνο κάνει παιδιὰ· τὰ ἄλλα; ἂς εἶν’ καλὰ οἱ κλινικὲς· λίρα καὶ ἔκτρωση! Σκοτώνουν παιδιά! Ἦρθε στὴ μητρόπολι ἕνας στρατηγὸς νὰ μὲ χαιρετήσει. (Ἐσᾶς δὲν σᾶς μαλώνω όπως αὐτούς. Στους μικροὺς εἶμαι ἐπιεικής, τοὺς μεγάλους τοὺς χτυπῶ, γιατὶ φταῖνε περισσότερο).<br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br />– Πόσα παιδιὰ ἔχεις, στρατηγὲ μου;<br /><br />– Δύο. Καὶ γελοῦσε.<br /><br />– Γελάς;<br /><br />– Έ, μὲ τόσες μεταθέσεις, πότε ἐδῶ πότε ἐκεῖ.<br /><br />– Δὲν δικαιολογείσαι, τοῦ λέω. Μετὰ σκέφτηκε σοβαρά καὶ τὶ μοῦ λέει κλαίγοντας·<br /><br />– Ο πατέρας μου ἦταν πάμπτωχος, σ’ ἕνα χωριὸ στὸ Μοριὰ. Μπορεῖς, δέσποτα, νὰ πεις πόσα παιδιὰ γέννησε;<br /><br />– Πού νὰ ξέρω;<br /><br />– Έκανε 14 παιδιά! Κ’ ἐγὼ τὶ σειρὰ εἶμαι;<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">– Πού νὰ ξέρω, στρατηγὲ μου; εἶσαι ὁ πρῶτος;<br /><br />– Όχι, εἶμαι ὁ τελευταῖος!<br /><br />– Και πὼς ὁ φτωχὸς αυτός ἔκανε τόσα παιδιά;<br /><br />– Α. λέει. ὁ πατέρας μου πίστευε στὸ Θεό! Ἐκεῖνος πίστευε. Σήμερα δὲν πιστεύουν στὸ Θεὸ· στὰ λεφτὰ πιστεύουν. Γι’ αὐτὸ εἴμαστε κατηραμένοι, καὶ ἐνῶ οἱ γείτονὲς μας αὐξάνουν, ἐμεῖς γίναμε γηροκομεῖο.<br /><br />Ἄν λοιπόν, ἀγαπητοὶ μου, ὁ Χριστὸς ερχόταν στὴν ἐκκλησιὰ, θὰ μᾶς ἔβγαζε ἔξω τοὺς κληρικούς, γιατὶ τὴν κάναμε μαγαζί. Κι ἂν πήγαινε στὰ σπίτια, θὰ πετοῦσε ἀπ’ τὸ παράθυρο ραδιόφωνα καὶ τηλεοράσεις· δὲν θὰ μᾶς ἔδινε τὴν εὐλογία του.<br /><br />Ὅ Χριστὸς μποροῦσε νὰ μᾶς τιμωρήσει μὲ μύριους τρόπους. Δὲν τὸ κάνει. Εἶναι μακρόθυμος καὶ πολυέλεος. Περιμένει τὴ μετάνοια μας. Ας κλάψουμε κι ἂς παρακαλέσουμε τὴν Παναγία μας νὰ γίνει ἴλεως, νὰ μᾶς δώσει προθεσμία νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ βροῦμε ἔλεος παρὰ τῷ Θεῶ· ἀμήν.<br /> Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης<br />(Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία 19-04-1974).</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-15370127956537792372021-03-20T18:15:00.005-04:002021-03-20T18:15:58.170-04:00Η σωτηρία της Ελλάδος μόνο δια του Κυρίου θα γίνει ( Άγιος Πορφύριος )<div style="text-align: left;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="819" height="184" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx3q9aOV5kD8NE-RC4AN7dI3ai4HUbzaB48sTn3RMGKmRw1rtTBRgQqVlmgGw8pokPgOsjYJwUPfBAp1AQnFCFVLos2CkCptrsegRcC2syTOW2OWWQwXBT29NaYAM6LxpbyObFclAxmfs/w372-h184/agios+porphyrios+8.jpg" width="372" /></div><span style="font-size: x-large;"></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Θα σας πω ένα περιστατικό το οποίο έγινε πέρυσι την Αποκριά, την Κυριακή της Απόκρεω.<br /></span></div></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτό το βράδυ μιλούσα σε έναν ναό στην περιοχή μας και ήρθε και με συνάντησε μία κοπέλα. Θα ευχηθώ να είναι σήμερα ανάμεσά μας μαζί με τη μητέρα της. Θα την ήθελα πραγματικά και μακάρι ο Άγιος Γέροντας να μας την φέρει κοντά με συγκίνησε η κοπέλα αυτή.<br /><br />Έμειναν τελευταίοι και μου είπαν, κυρία Αθηνά θα θέλαμε πολύ να σας μιλήσουμε.<br /><b><br />Να ‘ναι ευλογημένο λέω και κάθεται η κοπέλα και μου λέει, πως σας φαίνομαι που μιλάω;</b><br /><br />Λέω, μια χαρά κοπέλα είσαι αγάπη μου και πολύ ωραία μιλάς.<br /><br />Μέχρι την Τετάρτη, μου λέει, δεν μίλαγα. Προσβλήθηκα από αφωνία και νοσηλεύτηκα σε νοσοκομείο των Αθηνών και όταν πήγα τρόμαξαν οι γιατροί διότι από τη σύγχυση που έπαθε ο εγκέφαλός μου ήθελα να πω καλημέρα και τα γράμματα κατέβαιναν ανάποδα, ανακατεμένα. Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη και μου κάνουν εισαγωγή στο νοσοκομείο για ένα μήνα γιατί μου είπαν ότι θα συνεργαστούν με ειδικό ερευνητικό κέντρο του Καναδά όπου θα στέλνουν τις εξετάσεις μου για να μπορέσουν να μου δώσουν τα ανάλογα φάρμακα.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>Είχε περάσει ήδη η πρώτη βδομάδα. Εγώ, δε μιλούσα καθόλου. Η φωνή μου δεν υπήρχε, η γλώσσα μου δεν εκινείτο. [Δυστυχώς υπάρχουν αυτά τα κρούσματα. Είναι μία νέα μορφή που βλέπουμε στον χώρο των Αθηνών σήμερα.] Την Τρίτη της δεύτερης εβδομάδος κοιμόμουνα και έρχεται, ανοίγει την πόρτα και μπαίνει ένας ιερέας μέσα. Ενώ κοιμόμουν, είχα συνείδηση ότι βρισκόμουν στο νοσοκομείο.</b><br /><br />Έρχεται ο ιερέας στο κρεβάτι και του λέω, πάτερ, είσαστε ο ιερέας του νοσοκομείου;<br /><br />Και μου λέει, όχι. Εγώ είμαι ο ιερέας που με έστειλε ο Κύριος να σε θεραπεύσω. Τώρα κιόλας θα σε θεραπεύσω αλλά δεν θα μαρτυρήσεις σε κανέναν τίποτα, διότι παρακολουθεί ο Κύριος τις έρευνες τις ιατρικές και βρίσκονται σε πολύ καλό δρόμο και δεν πρέπει να τους πούμε ότι θεραπεύτηκες εσύ από θαύμα για να συνεχίσουν τις έρευνες. Γιατί, αυτήν την ασθένεια που σου ‘λαχε θα την βλέπουμε συχνά. Προέρχεται από ισχυρό σοκ.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ναι Γέροντα. του λέει. Βεβαίως.<br /><br /><b>Της είπε τι θα κάνει, πως θα έχει το κεφάλι, πως θα ανοίξει το στόμα. Οι κινήσεις που έκανε στην κοπέλα, όντως, δεν έχω καμία αμφιβολία, έτσι τέτοιες κινήσεις θεραπευτικές μας έκανε σε όλους όσοι είχαμε ανάγκη..</b><br /><br />Της είπε στο τέλος, τώρα θα μιλήσεις. Αύριο θα σου δώσουν το εξιτήριο. Θα χαρούν πολύ οι γιατροί και θα σε ρωτούν αλλά να τους πεις ότι θα συνεργαστώ μαζί σας μέχρι να βρείτε το φάρμακο αλλά δεν ξέρω τι έγινε, δεν ξέρω θα λες. Την Πέμπτη της λέει σε περιμένω στο σπίτι μου.<br /><br />Που είναι πάτερ το σπίτι σας;<br /><b><br />Θα πας στο Πεδίο του Άρεως, θα πάρεις το λεωφορείο για Μήλεσι και θα πεις στον οδηγό να σε κατεβάσει στον παπα-Πορφύριο.</b><br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτήν την ώρα του λέει, πάτερ, σας παρακαλώ κάντε και μια προσευχή διότι εμένα με απέλυσαν απ’ τη δουλειά μου.<br /><br />Αυτή ήταν η αιτία που έπαθες αυτό, της είπε, και ξέρω ότι και ο πατέρας σου είναι άνεργος και η μητέρα σου είναι άνεργη αλλά μη φοβάσαι παιδί μου, κοντά στην Εκκλησία, μέσα στην Εκκλησία .. δεν θα πεινάσετε. Ο άρτος ποτέ δεν θα λείψει απ’ την Εκκλησία. Θα περάσετε δύσκολα αλλά κοντά στην Εκκλησία κανένας δε θα χαθεί. Μη φοβάσαι, θα επέμβει ο Κύριος διότι η σωτηρία της Ελλάδος μόνο δια του Κυρίου θα γίνει.<br /><br /><b>Την ξύπνησε η νοσοκόμος η οποία την χτύπησε έτσι απαλά για να της δώσει το θερμόμετρο. Παίρνω λέει το θερμόμετρο και απαντώ, ‘Ευχαριστώ’. Η νοσοκόμος τα ‘χασε. Δεν είπε τίποτα. Έφυγε, το κατέγραψε στο βιβλίο αναφοράς που έχουνε οι νοσοκόμες και όταν ξαναπήγε να πάρει το θερμόμετρο της είπε πάλι ‘Ευχαριστώ’. Και πάλι δεύτερη φορά το σημείωσε στο βιβλίο αναφοράς.</b><br /><br />Την επομένη που παρέδωσε στην προϊσταμένη, της είπε το γεγονός και πήγε η προϊσταμένη και κάναν ολόκληρη κουβέντα. Της λέει, τί έγινε πώς έγινε; Δεν ξέρω, να, μου ‘φερε το θερμόμετρο, της είπα ‘Ευχαριστώ’.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>Δεν απάντησα μου λέει, δεν είπα τίποτα, δεν μαρτύρησα τίποτα. Οι γιατροί που ήρθανε τους είπα, έτσι έχω ένα μήνυμα μέσα μου ότι οι έρευνές σας πηγαίνουν πάρα πολύ καλά. Τίποτα δεν τους είπα. Βρε πες μας τι έγινε; Κοιμήθηκα και όταν ξύπνησα μίλησα, τους είπα.</b><br /><br />Πραγματικά, της δίνουν το εξιτήριο και την Πέμπτη βρίσκεται στο Μήλεσι. Της είπε ότι θα πάρεις απ’ την μεγάλη καντήλα λαδάκι, θα πάρεις και τα φάρμακα των γιατρών, θα πίνεις μια κουταλιά λάδι μαζί με το αντίδωρό σου το πρωί και αυτό θα σε θεραπεύσει. Της είπε επίσης, όταν θα ‘ρθετε εγώ θα λείπω. Συνάντησαν τη Γερόντισσα. Ζήτησαν λάδι, τους έδωσε και η μητέρα λέει στη Γερόντισσα, μας είπε ο παπα-Πορφύριος ότι δεν θα είναι εδώ αλλά μπορούμε να τον περιμένουμε να έλθει; Και της απαντάει η Γερόντισσα συγκινημένη, αφού έχει κοιμηθεί μωρέ ο Γέροντας. Και έφυγε πονεμένη.<br /><br /><b>Εκείνες έμειναν! Πήραν το δρόμο του γυρισμού. Όταν έφτασαν άκουσαν απ’ την Πειραϊκή Εκκλησία ότι μιλούσα για τον Γέροντα τον Πορφύριο στον Άγιο Ιωάννη και ήρθαν και μου το κατέθεσαν. Έτσι λοιπόν έκαμαν προστάτη της οικογενείας τους τον Άγιο Πορφύριο.</b><br /><br />Αυτά λοιπόν συμβαίνουν με τους αγίους αγαπητοί μου. Μην πούμε, οι άγιοι άραγε μας ακούνε; Μας ακούνε και είναι δίπλα μας.<br /><br />Απόσπασμα ομιλίας κυρίας Αθηνάς Σιδέρη στην Αγία Τριάδα Πετρουπόλεως.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-20923435600282215202021-03-06T12:19:00.004-05:002021-03-06T12:19:16.375-05:00 Η ασθενή γιαγιά και η Παναγία της Τήνου ( Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitRgB-t9lqUIAZd0o4r4C4yRt8OdZMMqH3rBd8kkQlnLF5Vd8gjc1Uy3PnSqZanlnoELOVPm6TQBXpa35sp4rn-t242nj8iDNX-Aoh57HL2AJYXlWbbrBTEzVg-xl7EH3fN-auvnWpLtw/w367-h200/panagia+tinos1-1.jpg" width="367" /></div> Μια ασθενής γιαγιά, πήγαινε στην Παναγία της Τήνου κάθε χρόνο. Πολλοί την έβλεπαν να κλαίει μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, αλλά πάντα έφευγε χαρούμενη. <br /><br /> Κάποιοι την ρώτησαν: <br /> - Γιαγιά σε βλέπουμε τόσα χρόνια να είσαι ασθενής και να έρχεσαι εδώ στην Παναγία. Δεν κουράστηκες να έρχεσαι συνεχώς στην Παναγία και να της ζητάς να γίνεις καλά και να μην σε κάνει;<br /><br /> - Κάνετε λάθος! Δεν ζητάω ποτέ από την Παναγία να με κάνει καλά...<br /><br /> - Μας κοροϊδεύεις; Αφού σε βλέπουμε συνεχώς να κλαίς...<br /><br /> - Παιδιά μου, αυτά είναι δάκρυα ευχαριστίας!<br /><br /> - Ευχαριστείς την Παναγία που είσαι άρρωστη;<br /></span></div><span style="font-size: x-large;"> </span><div> <span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> - Όχι! Την ευχαριστώ που είμαι ασθενής! <br /> Την ευχαριστώ, που δεν έχω γογγύσει για την ασθένειά μου! <br /> Την ευχαριστώ, που δεν έχω χάσει το μυαλό μου από την ασθένειά μου! <br /> Την προσκυνώ και φεύγω...<br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Μεγάλο πράγμα αυτό! Να έχεις ανάγκη και να μη ζητάς απολύτως τίποτα! <br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Σημαίνει πως είσαι υπεράνω όλων αυτών των πραγμάτων και το μόνο που ζητάς είναι να γίνει το θέλημα του Κυρίου..<br /></span> <span style="font-size: x-large;"><br /> Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-39072135717319141562021-02-23T22:01:00.005-05:002021-02-23T22:01:43.286-05:00"Ο φύλακας Άγγελος σου έχει πάει στην Εκκλησία"<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-large; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img height="335" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyIPccytOMIGRwaO_apUoQB9sqH7Bv2poShATLEiHs7d8wJ0KUb3knthb4l1Pa2IDPyI21GVm5KzCdbe3iQlcFyiwMlsuPdosKv7tEMTsk0ZkorQ7TcL3aUASqi5CerODCB2TPqDz0oA/w333-h335/Monaxos-Aggelos-strof-nef.png" width="333" /><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία στον Βίο του στάρετς Ναζάριου. Ταξίδευε κάποτε ο στάρετς με τον μαθητή του και τη μικρή άμαξα που την έσερνε το άλογό τους και έφτασαν ένα Σάββατο σε κάποιο χωριό, όπου έπρεπε να καταλύσουν γιατί ήταν ήδη αργά. Ζήτησαν να φιλοξενηθούν από τον ιερέα του χωριού.<br /><br />Ο ιερέας υποδέχτηκε τους ταξιδιώτες με χαρά και αφού συζήτησε με τον π. Ναζάριο τον εκτίμησε πάρα πολύ. Όταν έφτασε η ώρα που αρχίζει η ολονύκτια αγρυπνία της Κυριακής, ο π. Ναζάριος παρατήρησε ότι ο ιερέας δεν προετοιμαζόταν να κάνει την αγρυπνία και τον ρώτησε:<br /><br />-Παππούλη, την Κυριακή το πρωΐ θα διαβάσεις την ακολουθία της αγρυπνίας;<br /><br />Ο ιερέας απάντησε ότι λειτουργούσε πολύ σπάνια και ότι δεν είχε σκοπό να λειτουργήσει την άλλη μέρα.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">-Κανένας απ’ τους ενορίτες μου δεν έρχεται στην εκκλησία τις γιορτές. Συγκεντρώνονται στην αυλή της εκκλησίας μόνο όταν είναι για να διασκεδάσουν. Ούτε μια ματιά δε ρίχνουν μέσα στην εκκλησία. Η εκκλησία είναι πάντα άδεια. Η διάθεσή τους προς την εκκλησία έχει ψυχρανθεί τόσο πολύ που παρέσυραν κι εμένα κι έχω γίνει οκνηρός με τη σκέψη: αφού δεν έρχονται στην εκκλησία, για ποιόν να κάνω τη λειτουργία;<br /><br />Ο π. Ναζάριος παρατήρησε στον ιερέα ότι αυτό ήταν μεγάλο λάθος και μια απάτη του εχθρού της σωτηρίας μας. Και συνέχισε:<br /><br />-Αν οι ενορίτες σου δεν εκπληρώνουν τη σπουδαιότερη υποχρέωσή τους, εσύ, που είσαι ο εφημέριος, οφείλεις να εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου ανελλιπώς. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Η εκκλησία του Θεού δεν πρέπει ποτέ να μένει άδεια. Από τότε που η εκκλησία εγκαινιάστηκε, μέσα στο θυσιαστήριο του Κυρίου υπάρχει ένας φύλακας άγγελος. Ακόμα κι αν οι ενορίτες σου δεν έρχονται στις λειτουργίες που κάνεις, η εκκλησία θα είναι πάντα γεμάτη απ’ τους αγγέλους –φύλακες των ψυχών τους.<br />Γιατί σε κάθε θεία λειτουργία οι άγγελοι του Θεού, με τη φλογερή αγάπη τους προς το Θεό, είναι οι πρώτοι που συνεορτάζουν και συμμετέχουν με ύμνους ευχαριστίας. Εκείνοι θα γεμίζουν την εκκλησία σου όταν θα λειτουργείς. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αν εσύ ο ίδιος εκπληρώνεις με ζήλο τις υποχρεώσεις σου για τη σωτηρία της ψυχής σου κι αν προσεύχεσαι για το ποίμνιό σου, ώστε ο Κύριος να θερμάνει τις καρδιές τους να μετανοήσουν και να προσεύχονται, τότε ο Κύριος, χάρη των προσευχών σου, θα προστάξει τους φύλακες αγγέλους του να πλησιάσουν τις ψυχές τους, να τους διεγείρουν σε προσευχή και να τους ενσταλάζουν ζήλο για τη θεία λειτουργία που κάνεις στην εκκλησία, εκεί που προσφέρεις γι’ αυτούς τη θυσία του ελέους μπροστά στον Κύριο κατά τη θεία ευχαριστία.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Βαθύτατα συγκινημένος από τα συνετά λόγια του π. Ναζάριου, ο ιερέας απάντησε:</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /><b>-Γέροντα, βοήθησέ με και καθοδήγησέ με. Θα προσπαθήσω να κάνω ό, τι με συμβουλέψεις</b>.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br />Ο π. Ναζάριος απάντησε:</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /><b>-Πολύ καλά. Ας πάμε τώρα στο ναό του Θεού. Δώσε εντολή να χτυπήσουν την καμπάνα και στον αναγνώστη να ετοιμαστεί για την ολονύκτια αγρυπνία.</b><br /><br />Η καμπάνα χτύπησε για την αγρυπνία και η ακολουθία άρχισε. Πραγματικά, στην αρχή δεν ήταν κανένας στην εκκλησία. Λίγο αργότερα μαζεύτηκαν περίπου δέκα ηλικιωμένοι άντρες και γυναίκες. Ο π. Ναζάριος διάβασε τον εξάψαλμο και ο μαθητής του π. Ιλαρίων τα καθίσματα. Μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου το τοποθέτησαν στη μέση της εκκλησίας και ο π. Ναζάριος με τον π. Ιλαρίωνα πήγαν να το προσκυνήσουν και να το ασπαστούν.<br />Δεν έκαναν το ίδιο όμως και οι άλλοι εκκλησιαζόμενοι, γιατί δεν ήξεραν. Ο Γέροντας τους πλησίασε και τους εξήγησε για τον αγιασμό που παίρνει κανείς αυτή τη στιγμή με την προσκύνηση του Αγίου Ευαγγελίου. Και οι ηλικιωμένοι άνθρωποι πλησίασαν, ασπάστηκαν το Ευαγγέλιο και ευχαρίστησαν το Γέροντα.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο π. Ναζάριος μίλησε μαζί τους και τους συμβούλεψε να πουν και στους άλλους που έμειναν στα σπίτια τους και στους γείτονές τους πόσο ωφέλιμο ψυχικά είναι να συμμετέχουν στη θεία λειτουργία και να αγιάζονται με την προσκύνηση και τον ασπασμό του ιερού ευαγγελίου και των αγίων εικόνων της εκκλησίας.<br /><br />Ο ναός είναι το δεύτερο, το ουράνιο σπίτι μας –ουσιαστικά το πρώτο σπίτι μας, μιας και το επίγειο θα φθαρεί και θα μας πει γρήγορα αντίο∙ αν δεν του πούμε πρώτοι εμείς αντίο…<br /><br />Δεν προσφέρουμε τώρα πλέον θυσίες υλικές, όπως το παλαιό Ισραήλ: αρνιά και τράγους και βόδια και άλλα τετράποδα ή δίποδα. Εκεί είχαν τα πρωτεία οι πλούσιοι, καθώς λέει ο Μ. Βασίλειος. Προσφέρουμε ένα κομμάτι από μας, τη θυσία της καρδιάς, τη δοξολογία, την αίνεση («θυσίαν αινέσεως») η οποία, κατά τον ίδιο άγιο, είναι «μυρίων ολοκαυτωμάτων προτιμότερη».<br /><br />Δύο σημαντικά συμπεράσματα βγαίνουν από την ιστορία με τον αββά Ναζάριο:<br />α. –Οι φύλακες άγγελοι των χριστιανών δεν είναι αναγκαστικά πάντοτε μαζί μας! Φεύγουν από κοντά μας όταν στο ναό τελείται μια ακολουθία, από την οποία αδικαιολόγητα λείπουμε. Ίσως απ’ αυτό κάνει να υποθέσουμε ότι οι φύλακες άγγελοι του απόντος ποιμνίου του ήταν αυτοί που απάντησαν ‘και τω πνεύματί σου’ όταν στο ναό κατά την εκφώνηση ήταν παρών μόνο ο άγιος Σπυρίδων και ο νεωκόρος.<br /><br />Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής επιβεβαιώνει τα λόγια του αββά Ναζάριου, λέγοντας:<br />«Κάθε Χριστιανός πρέπει να περνάει τον καιρό του μέσα στην αγία Εκκλησία του Θεού και να μη λείπει ποτέ από την αγία σύναξη που γίνεται μέσα σ’ αυτή. Γιατί σ’ αυτή μέσα παραμένουν άγιοι άγγελοι, που γράφουν όσους κάθε φορά μπαίνουν, τους παρουσιάζουν στο Θεό και μεσιτεύουν γι’ αυτούς».<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πέρα από τον προσωπικό φύλακα άγγελο, κάθε ναός επίσης έχει τον άγγελό του, όσο τελούνται ορθόδοξες λειτουργίες εκεί. Αν γίνει ‘κατάληψη’ του ναού από αιρετικούς ο άγγελος αποχωρεί. Στη Νικόπολη κάποτε (που αποτελούσε μητρόπολη της Μικράς Αρμενίας) ο ορθόδοξος επίσκοπός της είχε δεχτεί την πίστη των αρειανών και έγινε όργανο των αιρετικών, με αντάλλαγμα λίγη πρόσκαιρη ανθρώπινη δόξα. Οι χριστιανοί έπαψαν να πηγαίνουν στους ναούς όπου συνήθιζαν να εκκλησιάζονται, όπου συνέχιζε να μνημονεύεται ο πρώην επίσκοπός τους∙ οι ναοί είχαν πλέον καταληφθεί από τους αιρετικούς. Πηγαίναν στο ύπαιθρο ή σε σπίτια να κάνουν τις ακολουθίες τους.<br /><br />Σε μια επιστολή του προς τους χριστιανούς της Νικοπόλεως, ο Μ. Βασίλειος έγραφε:<br />«Σας λυπεί ότι εκδιωχθήκατε από τους τοίχους των ναών; Όμως θα εκκλησιάζεστε τώρα κάτω από την σκέπη του Θεού του ουρανού, και ο φύλακας Άγγελος της Εκκλησίας έφυγε κι αυτός μαζί σας. Επομένως σε κενούς οίκους συναθροίζονται καθημερινά εκείνοι, προετοιμάζοντας μεγάλο κρίμα για τον εαυτό τους εξ αιτίας της διασποράς του λαού».<br /><br />Με τον άγιο Χρυσόστομο παρόμοια. Όταν είχε καταδικαστεί ο άγιος από τη σύνοδο στη Δρυ ζήτησε από τον λαό που παρευρίσκονταν στο ναό να προσευχηθούν λίγο πριν αναχωρήσει για την εξορία:<br />«Ελάτε, είπε, κι αφού προσευχηθούμε ας συνταχθούμε με τον άγγελο της Εκκλησίας».<br /><br />Να συνταχθούμε με τον άγγελο της εκκλησίας. Ο άγγελος του ναού δεν μένει απαραίτητα και δια παντός στο γνώριμο περιβάλλον, εκεί που συνηθίσαμε που μεγαλώσαμε, αποκτήσαμε φίλους και γνωριμίες, εκεί που ζήσαμε και γνωρίσαμε τον Χριστό. Ο άγιος Χρυσόστομος μας βεβαιώνει με τη γνωστή του σαφήνεια, ότι παίρνει τα ‘πράγματά’ του κι ο άγγελος και φεύγει κι αυτός μαζί μας όταν οι εκκλησιαστικές προδιαγραφές αλλοιώνονται.<br /><br />Καθώς κι ο βιογράφος του Παλλάδιος στη συνέχεια αναφέρει:<br />«Συνεξήλθε μαζί του [με τον άγιο] και ο άγγελος της εκκλησίας, επειδή δεν υπέφερε την ερημία της, για την οποία είχαν εργαστεί οι αρχές και εξουσίες των πονηρών πνευμάτων, οι οποίες κατάντησαν την εκκλησία αμαρτωλό θέατρο».<br /><br />Κάποιοι ορθόδοξοι ρώτησαν τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη αν μπορούν να μπαίνουν για να προσευχηθούν σε ναούς που έχουν καταλάβει οι αιρετικοί. Ο άγιος, αφού μνημόνευσε τα λόγια του Μ. Βασιλείου που αναφέραμε πιο πάνω, απάντησε αποκλείοντας τέτοιο ενδεχόμενο και πρόσθεσε ότι οι ναοί αυτοί έχουν ερημωθεί. Από τότε, λέει, που μπήκε η αίρεση έφυγε (‘πέταξε’ λέει επί λέξει) ο άγγελος και έγινε κοινό σπίτι ο ναός. </span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-80115810047391398622021-01-19T19:43:00.002-05:002021-01-26T16:00:55.494-05:00 Με τη συμβουλή (του πνευματικού) οι παγίδες του διαβόλου διαλύονται. ( Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα )<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvdliToUQDPfIewpNuUykzjenK5kwrqZDxOsCDWlQqnNutYUtEUUz1JwbH1s89XSaUgFmnHa0jrNEwpE-Ea2qeoI64kTjt5QmuiXlhG1GvcM5dMtxtIidb4lJx5ViE7Z3qhnCV8udcNu4/s400/confession+18.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="277" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvdliToUQDPfIewpNuUykzjenK5kwrqZDxOsCDWlQqnNutYUtEUUz1JwbH1s89XSaUgFmnHa0jrNEwpE-Ea2qeoI64kTjt5QmuiXlhG1GvcM5dMtxtIidb4lJx5ViE7Z3qhnCV8udcNu4/w296-h320/confession+18.jpg" width="296" /></a></div><span style="font-size: x-large;"> Να φανερώνεις όλους τους λογισμούς σου, ιδιαίτερα εκείνους που χρονίζουν και δεν σε αφήνουν ήσυχο. Όπως σε όλες τις επιστήμες προχωρούμε σιγά σιγά, κάτω από την καθοδήγηση ανθρώπου με πείρα, έτσι και εδώ. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> Για την πνευματική σου ζωή να ρωτάς μόνο έναν άνθρωπο, όχι πολλούς, για να μη σου συμβεί κανένα πνευματικό κάταγμα.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> Και όταν ακόμη νομίζεις ότι δεν έχεις τίποτα να εξομολογηθείς, εσύ όμως να έρχεσαι, για να παίρνεις δύναμη… </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Με τη συμβουλή (του πνευματικού) οι παγίδες του διαβόλου διαλύονται.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> <br /> Να φωνάζεις τον Ιησού. Το όνομά Του θα διώξει (τους λογισμούς). </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Τους νέους ο διάβολος τους πειράζει με ακάθαρτες σκέψεις και τους γεροντότερους με λογισμούς μνησικακίας και παλαιότερες αμαρτίες. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Να αντιστεκόμαστε με την προσευχή. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πρέπει να μιμούμεθα τον Δαβίδ που, όταν πήγε να μονομαχήσει με τον Γολιάθ, φυσικά δεν πήγε με αδειανά χέρια. Ποιος όμως ήταν ο οπλισμός του; Ένα κοτρώνι. Μια πέτρα. «Η δε πέτρα ην ο Χριστός» (Α΄ Κορ. 10,4)….<br /> «Αυτός δε διελθών δια μέσου αυτών επορεύετο» (Λουκ. 4,30) </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> Οι Εβραίοι, εξαγριωμένοι με τον Χριστό, τον οδήγησαν σε ένα ύψωμα. Η λέξη ‘εξαγρίωση’ δηλώνει τους εμπαθείς λογισμούς, οι οποίοι σαν άλλοι Εβραίοι προσπαθούν να μας σύρουν στην άβυσσο. Μα ο πνευματικά υγιής νους (οφθαλμός της ψυχής) τούς προσπερνάει, χωρίς να υποστεί ζημία. Και προχωρώντας έτσι, φτάνει στην άνω Ιερουσαλήμ… (Με την εξομολόγηση, την ταπείνωση και την προσευχή απομακρύνεται και η απόγνωση). </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Η απόγνωση και η μελαγχολία, σαν άλλη πανούκλα (γιατί πρόκειται για αρρώστια της ψυχής) ορμάει σε πολλούς. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Η ζωή τότε γίνεται ανυπόφορη. Σε πιάνει μια αδιαφορία και αδράνεια για όλα. Να μην θέλεις να κάνεις απολύτως τίποτα… Λύπη δυστυχώς, αφόρητη λύπη…. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Το δαιμόνιο της ακηδίας επιτίθεται με την μελαγχολία και την απελπισία…. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Σήμερα, επειδή δεν έχουμε να παρουσιάσουμε ασκητικά αγωνίσματα σωζόμαστε μόνο με την υπομονή, την ανεξικακία και την εξομολόγηση… <br /><br />Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-68245022029547597032021-01-11T18:57:00.005-05:002021-01-15T10:47:49.673-05:00Έπλεκε συνέχεια κομποσκοίνι και έλεγε συνέχεια την ευχή... <div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjoo_WfLX6wzLXVMArRa-UlZ-oLd-yBOo-s89B_rUyKPUfYkFql7_KtzenajEOigraSDg1i-baOAr8M_L7L0mUoQuqooMu4SsfYiNin1-ht1g2YVToR-Rw9w0A_dPKAOAK05Dr2SYj4Gw/s650/monk+alone1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="492" data-original-width="650" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjoo_WfLX6wzLXVMArRa-UlZ-oLd-yBOo-s89B_rUyKPUfYkFql7_KtzenajEOigraSDg1i-baOAr8M_L7L0mUoQuqooMu4SsfYiNin1-ht1g2YVToR-Rw9w0A_dPKAOAK05Dr2SYj4Gw/w382-h242/monk+alone1.jpg" width="382" /></a></div>Εδώ αξιωθήκαμε να γνωρίσουμε και έναν άλλο σεβαστό γέροντα, πού και αυτός είχε δείξει σημεία αγιότητος, τον Πάτερ Χαράλαμπο τον κομποσκοινά. Αυτός, απ’ ότι μας έλεγε, αξιώθηκε να δη πολλά σημεία- την Παναγία μας, αγίους Αγγέλους, και ότι πολλά θαύματα του συνέβησαν. <br /><br /> Μια μέρα κατεβαίναμε με τον πρωτοσύγκελο Θεσσαλονίκης στην Ιβήρων και τον βλέπουμε να είναι ξαπλωμένος σ’ ένα χαντάκι πού περνάν τα νερά δίπλα στον δρόμο. Ενώ περνούσανε τα αυτοκίνητα συνέχεια και κάνανε πολλή σκόνη, αυτός εκεί έπλεκε κομποσκοίνι, και τα ρούχα του -παλιόρασα- νόμιζες ότι άστραφταν, ότι ήτανε από μετάξι δεν τον άγγιζε ή σκόνη.<br /> Είχε ένα χωράφι με κουκιά. Θυμάμαι μια μέρα πού πήγαμε εκεί, είχε μπει σε μια τρύπα πού υπήρχε στο χωράφι, είχε βάλει χόρτα μέσα και, επειδή του πονούσαν τα πόδια του καημένου, τα είχε βάλει λίγο ψηλά. Έπλεκε συνέχεια κομποσκοίνι και έλεγε συνέχεια την ευχή. Αυτό μας έκανε εντύπωση. Συνέχεια έλεγε την ευχή, δεν σταματούσε καθόλου. Τον φωνάζουμε: <br /> «Γέροντα Χαραλάμπη, που είσαι;».<br /> «Εδώωω! είμαι». <br /> Ψάχνουμε, ψάχνουμε μέσα στα κουκιά και τον βρήκαμε μέσα σε μια γούβα. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Αυτός ένα διάστημα είχε κάνει σ’ ένα κελί εδώ στις Καρυές, του αγίου Χαραλάμπους, που είναι πίσω από τον ναό του Πρωτάτου. <br /> Μια μέρα καθότανε στην απλωταριά του και έπλεκε κομποσκοίνι. Όπως ακουμπούσε επάνω στην κουπαστή -ήταν ετοιμόρροπη ή κουπαστή- από το βάρος του, επειδή ήταν και γιγαντόσωμος, υποχωρεί ή κουπαστή και πέφτει κάτω. Φωνάζει: «Παναγία μου, μ’ αυτό τον θάνατο θα φύγω απ’ αυτή την ζωή;» Από κάτω ήταν όλο πέτρες, θα σκοτωνότανε. Εκείνη την στιγμή μία αόρατη δύναμη ήρθε και τον έβαλε επάνω στο μπαλκόνι, και βρέθηκε καθήμενος στο μπαλκόνι. <br /><br /> Πολλά σημεία μας έλεγε αυτός, πάρα πολλά είδε. Στο τέλος γηροκομήθηκε στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα. Τον πήρανε εκεί οι πατέρες, γιατί δεν μπορούσε άλλο να υπηρέτηση τον εαυτό του. Έμενε στην Καψάλα. Αυτός ήτανε από την Μικρά Ασία. Στο Άγιο Όρος ήρθε μεγάλος, αν και καλογέρευε από λαϊκός και ήτανε γενειοφόρος. Έλαβε μέρος και στον ανταρτικό πόλεμο, στα αντάρτικα του ’40, με τους Γερμανούς. Ήταν στον πόλεμο με τους Γερμανούς και μετά στα αντάρτικα. Μάλιστα μας είπε ότι κουβαλούσε πολεμοφόδια με τα μουλάρια επάνω στα βουνά.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-67619837782420485412020-12-17T03:57:00.001-05:002020-12-17T20:33:47.033-05:00«Όχι,«είσαι κοσμικός άνθρωπος, δεν είσαι κοινωνικός...» ( Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου )<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmfdJIEbh2BCUexbIZ1iHVIGtH0oO8sNL1BsEepYfDFusBkszW3xrjc9L6o17R7RnbLn1sKr86119o-pve4clPU3KA9WGHXv8joQrjJHosk8Nn_tLEa2jaUk0n0gR78QhpbSNzFk-LDaM/s1056/%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582+%25E1%25BC%2588%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259C%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="948" data-original-width="1056" height="373" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmfdJIEbh2BCUexbIZ1iHVIGtH0oO8sNL1BsEepYfDFusBkszW3xrjc9L6o17R7RnbLn1sKr86119o-pve4clPU3KA9WGHXv8joQrjJHosk8Nn_tLEa2jaUk0n0gR78QhpbSNzFk-LDaM/w384-h373/%25CE%2593%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582+%25E1%25BC%2588%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259C%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="384" /></a></span></div><span style="font-size: x-large;">«Συνάντησα τήν περασμένη ἑβδομάδα κάποιο νέο, φοιτητή, στό δρόμο, καί ὅταν τοῦ εἶπα νά ἔχει μιά πνευματικότερη ζωή, μοῦ λέγει ὅτι:</span><p></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /> «Μά, ἐγώ θέλω νά εἶμαι κοινωνικός ἄνθρωπος»!</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> «Ὄχι», τοῦ λέγω, «εἶσαι κοσμικός ἄνθρωπος, δέν εἶσαι κοινωνικός. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πῆγες ποτέ σέ κανένα νοσοκομεῖο, νά δεῖς τούς ἀσθενεῖς; </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πῆγες σέ κανένα φτωχό σπίτι, νά δεῖς τί κάνουν ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι; Τότε θά σέ ἔλεγα κοινωνικό ἄνθρωπο!». </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Εἶναι αὐτό πού λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος:<br />«Τό χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιόντων», νά χαίρεις μέ αὐτούς πού χαίρονται καί νά κλαῖς μέ αὐτούς πού κλαῖνε.</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Αὐτός εἶναι ὁ ὁρισμός τοῦ κοινωνικοῦ ἀνθρώπου, ὄχι ποῦ γίνεται χορός νά τρέξεις. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αὐτό δέ λέγεται κοινωνικότητα, αὐτό λέγεται κοσμικότητα. </span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κοινωνικός ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος συναντιλαμβάνεται τά καρδιοχτύπια, τίς χαρές καί τά κλάματα τῆς κοινωνίας!».</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου</span> <br /></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-12822868178842183712020-11-30T20:18:00.002-05:002020-11-30T20:18:58.394-05:00ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ<div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_O7KvN480sa871lEn4BGr0jeosS_-ZqqFg_wcxpb-sbDWxKdsKdGhvoFm_GjAN-b0jHujWrLjxhnCO08a7StYys4zv6KKMETren9D_YDNaa2i5wPUSl2vLnh9xF7yfWiKNotAgJJjPx8/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_O7KvN480sa871lEn4BGr0jeosS_-ZqqFg_wcxpb-sbDWxKdsKdGhvoFm_GjAN-b0jHujWrLjxhnCO08a7StYys4zv6KKMETren9D_YDNaa2i5wPUSl2vLnh9xF7yfWiKNotAgJJjPx8/s1600/%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1.jpg" /></a><span style="color: red;"><b>Προφητεία τρίτου παγκοσμίου πολέμου και απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης</b></span></span><span style="color: red;"><b><br /></b></span><br /><span style="font-size: x-large;">Όλα όσα έγραψαν οι Άγιοι της Εκκλησίας μας θα γίνουν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Μου είπε ο γέροντας, ότι όταν ήταν νέος είχε διαβάσει τις προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και είχε συγκλονισθεί.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Παρακαλούσε και προσευχόταν (επιπόλαια τότε) να του φανερώσει ο Κύριος το πότε θα γίνουν τα γεγονότα). Μια επίσκεψη όμως στο Άγιο Όρος και τα λόγια ενός Γέροντα τον έκαναν να καταλάβει το λάθος του. Ο Κύριος, και μόνο αυτός, θα αποφασίσει αν κάποιος είναι άξιος να «πληρωθεί» του ελέους Του, να γνωρίσει τα μέλλοντα. Και ξαφνικά ένα βράδυ που προσευχόταν (τότε που οι Τούρκοι σκότωσαν τους Σολωμό και Ισαάκ) άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά του, «σα να έβλεπα ταινία» μου είπε, τα μελλούμενα.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Αυτά που είχε γράψει κάποιος αδελφός, για κάποιον κύριο Γιώργο, που έλεγε για επτά (7) πολέμους είναι αλήθεια. Ο κάθε πόλεμος θα είναι αγριότερος από τον προηγούμενο. Ο κάθε πόλεμος θα εμπλέκει και περισσότερα κράτη και θα εξαπλώνεται σε μεγαλύτερη γεωγραφική επιφάνεια. Ενδιάμεσα σε όλους τους πολέμους θα μεσολαβούν μεσοδιαστήματα ειρήνης. Οι άνθρωποι που οι χώρες τους θα βρίσκονται σε πόλεμο θα τρέχουν και θα παρακαλούν το Θεό, όμως δε θα εισακούονται. Οι άλλοι που θα ζουν στις μη εμπόλεμες χώρες δε θα παραδειγματίζονται από τις συμφορές των γειτόνων τους, αλλά θα ζητούν τον πόλεμο και την καταστροφή για να εκδικηθούν τους εχθρούς τους.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Ο πόλεμος θα εξαπλωθεί σε παγκόσμια κλίμακα. Ερείπια, πείνα, δυστυχία, επαναστάσεις, λεηλασίες, αρρώστιες θα κυριαρχούν.</span><br /><br /><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-large;">Ο πρώτος πόλεμος ήταν αυτός που έγινε στη Γεωργία.</span></b></span><br /><span style="font-size: x-large;">Η Ρωσία θα δεχτεί κι άλλη πρόκληση-επίθεση από τη Γεωργία κι αυτή τη φορά θα την καταστρέψει τελειωτικά. Δυστυχώς οι απώλειες του άμαχου πληθυσμού της Γεωργίας θα είναι τρομακτικές.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Όσο οι Ρώσοι θα πολεμούν στη Γεωργία, θα υποκινηθούν και οι Ουκρανοί από τους Αμερικάνους να κάνουν χοντρές προκλήσεις ενάντια στους Ρώσους. Η Τουρκία θα επιτρέψει σε αμερικανικά πλοία και αεροσκάφη να περάσουν από εναέριο χώρο και στενά, για να χτυπήσουν τους Ρώσους.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Από τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τους Τούρκους. Οι Ρώσοι θα καταλάβουν πολύ σύντομα τους Ουκρανούς (για την ακρίβεια, πολύ λίγοι Ουκρανοί θα πολεμήσουν τους Ρώσους και θα γίνουν δεκτοί με ενθουσιασμό στις πόλεις. Πάνω από την Ουκρανία και τον Εύξεινο Πόντο θα πολεμήσουν (αερομαχίες) Αμερικάνοι και Ρώσοι για πρώτη φορά και θα υπερισχύσουν οι Ρώσοι συντριπτικά .</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Στην Τουρκία θα έχει επιβληθεί δικτατορία, ενώ θα εξεγερθούν οι Κούρδοι. Παγκόσμια οικονομική αναταραχή. Οι οικονομίες καταρρέουν η μια μετά την άλλη. Γίνεται στάση πληρωμών και λαϊκές εξεγέρσεις…</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο Εύξεινος Πόντος θα γίνει Ρωσική λίμνη, μετά δε και την κατάκτηση της Τουρκίας.</span><br /><span style="font-size: x-large;">(Θα είναι η πρώτη χώρα που θα δοκιμάσει τα ρωσικά μυστικά ΥΠΕΡΟΠΛΑ).</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι Ρώσοι επειδή θα συναντήσουν αντίσταση από τους Τούρκους και επειδή θα βιάζονται να τους καταλάβουν γρήγορα, για να μην προλάβει το ΝΑΤΟ να τους βοηθήσει, θα τους αποτελειώσουν ολοκληρωτικά .</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Πιο πριν οι Ρώσοι θα έχουν εισβάλλει σε Γεωργία, Ουκρανία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, απωθώντας τα Αμερικανικά στρατεύματα.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Στο Βορρά θα εισβάλλουν και θα καταπατήσουν όλες τις Σκανδιναβικές χώρες, Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, επειδή αυτές οι χώρες ενώ θα κρατούσαν φαινομενικά ουδέτερη στάση, τελικά από τα εδάφη τους θα εξαπολύονταν η πρώτη σοβαρή επίθεση στο έδαφος της Ρωσίας με θύματα τον άμαχο πληθυσμό. Η καταστροφή που θα υποστούν θα συγκλονίσει όλη την ανθρωπότητα.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Στη συνέχεια εισβάλλουν σε Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ρουμανία, Μολδαβία, (οι λαοί των Ορθοδόξων λαών της Βαλκανικής θα εξεγερθούν, θα ανατρέψουν τις υπόδουλες κυβερνήσεις τους και θα συμμαχήσουν με τους Ρώσους: Οι Σέρβοι και οι Ρουμάνοι, όχι όμως και οι Βούλγαροι.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μετά οι Ρώσοι θα κατέβουν Νότια για να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Άραβες και κυρίως Ιρανούς, που θα δέχονται την επίθεση των Αμερικανών.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Τότε θα επιχειρηθεί να πέσουν τα πρώτα πυρηνικά από ΗΠΑ και Ισραήλ, αλλά θα τα εξουδετερώσουν οι Ρώσοι προκαλώντας παγκόσμια διακοπή ενέργειας και επικοινωνιών.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ύστερα θα προχωρήσουν στην Αίγυπτο και θα καταλάβουν τη διώρυγα του Σουέζ.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Πηγαίνοντας για τη Μέση Ανατολή οι Ρώσοι θα περάσουν τα στρατεύματά τους πάνω και μέσα από την Ελλάδα, χωρίς όμως την παραμικρή ζημιά για τους Έλληνες. Το πέρασμά τους θα είναι πολύ γρήγορο.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Αυτή τους η ικανότητα, να μεταφέρουν μεγάλες δυνάμεις σε μεγάλες αποστάσεις και πολύ γρήγορα, θα είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τους Ρώσους και θα οφείλεται σε άγνωστα αεροσκάφη, που θα είναι όπως οι ιπτάμενοι δίσκοι.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μετά θα στραφούν στα Βαλκάνια για να βοηθήσουν τους Σέρβους που θα δέχονται επίθεση από το ΝΑΤΟ και μουσουλμανικά και καθολικά κράτη των Βαλκανίων και θα νικήσουν.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Αυτό που θα κάμψει τους Ρώσους και θα τους οδηγήσει σε αναδίπλωση των δυνάμεών τους θα είναι η ΠΡΟΔΟΣΙΑ των Κινέζων. Ενώ στην αρχή θα είναι μαζί τους, στη συνέχεια έναντι του μεγαλύτερου ανταλλάγματος που δόθηκε ποτέ στον κόσμο, την κατοχή όλης της ΣΙΒΗΡΙΑΣ, ΟΙ Κινέζοι θα αποχωρήσουν και το χειρότερο, θα επιτρέψουν στα συμμαχικά στρατεύματα να χτυπήσουν πισώπλατα τους Ρώσους.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Οι ΑΘΛΙΟΙ, το στρατό που δεν έστειλαν να βοηθήσει τους Ρώσους, θα τον στείλουν ενάντια στον ΗΡΩΪΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ που θα καθοδηγείται από το Θεόσταλτο Βασιλέα ΙΩΑΝΝΗ στη μάχη του ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Όμως εκεί θα τους περιμένει η απόλυτη συμφορά από τα ουράνια Τάγματα των Αγγέλων που θα τους συντρίψουν.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο Βασιλέας Ιωάννης, μετά την ανάδειξή του στο Θρόνο, θα συνεχίσει τους πολέμους, αυτή τη φορά ενάντια στους Κινέζους.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο Ελληνικός στρατός μαζί με κάποιους συμμάχους από Ορθόδοξα κράτη, 100 – 150.000 πώς θα πολεμούσε ενάντια σε 200.000.000 στρατό, αν δεν επενέβαινε φανερά ο Κύριος να κατατροπώσει τους εχθρούς Του;</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τη φωτιά που θα κατέβει από τον Ουρανό και θα «λιώσει» τους Κινέζους, (έτσι μου το περιέγραψε), θα τη φέρουν οι Δοξασμένοι υπηρέτες Του Κυρίου, οι Άγγελοι.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μετά τους Κινέζους θα στραφεί εναντίον ΟΛΩΝ των μουσουλμάνων, πρώτα στην Ασία και μετά στη Β. Αφρική.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο παππούλης είναι ένας απλός άνθρωπος με όλες τις αμαρτίες του κόσμου επάνω του, όπως λέει ο ίδιος. Θα είναι μεγάλη ασέβεια να το συγκρίνουμε με τον Παΐσιο, ή και άλλους Γέροντες που είχαν ολοφάνερα τόσα χαρίσματα επάνω τους.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Η λεπτομερής στρατιωτική ανάλυση που παρέθεσα οφείλεται στο ότι ο ίδιος πολέμησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στον πόλεμο της Κορέας και ως εκ τούτου είδε με άλλο μάτι τα γεγονότα.</span><br /><br /><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-large;">ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΟΛΕΜΟ</span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι Ρώσοι θα αναδιπλωθούν στην Αν. Θράκη και τα απέναντι ασιατικά εδάφη.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι Δυτικοί θα αποβιβαστούν στην Αλβανία και μέσω Παραεγνατίας, που όμως θα έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, θα αρχίσουν να κινούνται ανατολικά. Επειδή όμως θα έχουν μεγάλο πρόβλημα να κινηθούν σε κατεστραμμένο οδικό δίκτυο (βομβαρδισμένοι δρόμοι, ανατιναγμένες γέφυρες) και κάτω από σφοδρές επιθέσεις των Ρώσων, θα πάρουν μια πονηρή απόφαση:</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Θα διοχετεύσουν το μεγαλύτερο μέρος των στρατευμάτων τους στην Εγνατία Οδό της Ελλάδας μας. Αυτό θα γίνει, αφενός μεν επειδή η Ελλάδα θα είναι ουδέτερη, δεν θα έχει υποστεί καμία καταστροφή το οδικό της δίκτυο και αφετέρου αφού η Ελλάδα θα είναι άτυπα σύμμαχος της Ρωσίας.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι Ρώσοι δε θα τολμούσαν να χτυπήσουν μια «σύμμαχο» και φιλικά προσκείμενη σε αυτή χώρα.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Έτσι και θα γίνει. Οι σύμμαχοι όμως θα μισούνε τρομερά τους Έλληνες, γιατί δεν πολεμήσανε τους Ρώσους, άρα δεν έχουν τις καταστροφές και τις απώλειες που θα έχουν οι ίδιοι, με τις χώρες τους κατεστραμμένες και τα αγαπημένα τους πρόσωπα ενδεχομένως νεκρά.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Αλλοίμονο στους Έλληνες που θα πέφτουν στα χέρια τους: Με αστείες δικαιολογίες, που θα καλείται να απαντήσει ο κάθε αγρότης, ή βοσκός, σχετικά με το αν είναι κοντά, ή μακριά η Πόλη. Θα βασανίζονται μέχρι θανάτου. Θα παρεκκλίνουν της πορείας τους και θα ορμούν μέσα σε μεγάλες και μικρές πόλεις.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τα αίσχη των Σταυροφοριών θα επαναληφθούν. Σπίτια θα λεηλατούνται, γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας θα βιάζονται, άνθρωποι θα δολοφονούνται, ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ θα πυρπολούνται, Ιερείς θα διαπομπεύονται, και το κακό θα είναι συνεχόμενο, γιατί με το που θα φεύγει η μια στρατιωτική μονάδα θα καταφθάνει η επόμενη.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μόνη σωτηρία, η φυγή στα βουνά και το κρύψιμο στα δάση. Αλλοίμονο στους γέρους, στις εγκύους, στα μικρά παιδιά και στους ανήμπορούς.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Όμως ο «μισθός» των νέων Σταυροφόρων θα είναι βαρύς και ολέθριος μπροστά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσει (τεχνητή θα είναι) Παγκόσμια Οικονομική αναταραχή με κατάρρευση του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι Νατοϊκοί επειδή θα υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση (ο Γέροντας μου είπε, ότι τα στρατεύματα θα είναι περίπου 3 εκατομμύρια) θα στείλουν ένα μέρος δια μέσου Θεσσαλίας.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τρομερή καταστροφή θα περιμένει τους κατοίκους των περιοχών, όπου θα περάσουν. Τα χωριά του κάμπου θα καταστραφούν, μια και δεν θα υπάρχει φυσική κάλυψη. Αυτοί που θα γλιτώσουν είναι τα χωριά στους πρόποδες του Ολύμπου και του Κισσάβου.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι δυνάμεις από Θεσσαλία και από πάνω από Εγνατία θα ενώνονται έξω από τη Θεσσαλονίκη.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Νέα ΑΛΩΣΗ περιμένει την πόλη. Ανοσιουργήματα θα περιμένουν τους ευτυχώς λίγους εναπομείναντες κατοίκους.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Κατά την περιορισμένη χρονικά Ελληνοτουρκική σύρραξη ΔΕΝ θα σκοτωθεί ούτε ένας Έλληνας στρατιώτης. Τραυματισμοί όμως θα υπάρξουν.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι στρατιώτες θα είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη. Θα υπάρξουν πυροβολισμοί, κανονιοβολισμοί, κυρίως στα νησιά, όμως θα είναι σε αυθόρμητες ενέργειες.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Η Θεία σκέπη θα μας προφυλάξει και μετά η φωτισμένη στρατιωτική ηγεσία που ήδη προετοιμάζει το Αμυντικό Δόγμα της Χώρας σύμφωνα με τα επερχόμενα γεγονότα.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι Τούρκοι έχουν σχεδιάσει να καταλάβουν πολλά νησιά. Παράλληλα θα ξεσηκώσουν οικονομικούς μετανάστες, ομόθρησκους με αυτούς, με στρατιωτικό εξοπλισμό που ΗΔΗ βρίσκεται σε προκαθορισμένους χώρους εντός της χώρας μας.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Πράξεις δολιοφθοράς (ανατινάξεις γεφυρών, δρόμων, εμπρησμοί) θα είναι η αποστολή τους. Οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας μας τα γνωρίζουν ΟΛΑ</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Η πιο επικίνδυνη δολιοφθορά θα είναι …. Τα υδραγωγεία και το πόσιμο νερό</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Από πληροφορίες που θα έχουν οι Τούρκοι θα καταλάβουν, ότι η επιχείρηση κατάληψης των ελληνικών νησιών θα συνδυαστεί με τραγωδία.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Τότε θα επιχειρήσουν τον απόλυτο αιφνιδιασμό, χτυπώντας κατά μέτωπο την Ηπειρωτική Ελλάδα. Θα επιβιβάσουν το στρατό τους στα καράβια και θα κατευθυνθούν για αποβίβαση από Καβάλα ως Αθήνα. Θα πιστέψουν ότι εμείς έχουμε ρίξει το βάρος στα νησιά και έχουμε αφήσει αφύλακτη τη χερσαία περιοχή, θα φτάσουν μια ανάσα από το στόχο τους. Έξι ναυτικά μίλια από τις ακτές . Εκεί θα τους βρει ο όλεθρος.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Όταν δουν οι Τούρκοι ότι δε μπορούν να καταλάβουν τα νησιά του Αιγαίου, για αντιπερισπασμό θα επιτεθούν στην Κύπρο. Εκεί θα γίνουν σκληρές μάχες και θα υπάρξουν μεγάλες απώλειες (και σε στρατό και σε άμαχο πληθυσμό).</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ευτυχώς η γρήγορη κάθοδος των Ρώσων θα τους αναγκάσει να αποσύρουν όλες τις δυνάμεις τους για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Τότε, οι Ελληνοκυπριακές Δυνάμεις θα ανακαταλάβουν τα κατεχόμενα εδάφη (δυστυχώς, θα συμβούν γεγονότα εθνικών εκκαθαρίσεων).</span><br /><br /><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-large;">Ρώτησαν κάποια παιδιά, τι θα γίνει με την Αμερική;</span></b></span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Δυστυχώς, ολοκληρωτική καταστροφή. Από τα 300 εκατομμύρια που έχει τώρα, το 90% θα χάσει τη ζωή του, από κάθε αιτία, παρεπόμενη του πολέμου.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Όταν ρώτησα το Γέροντα: «Πώς επιτρέπει ο Κύριος, ένα Έθνος όπως οι Ρώσοι, να ορμάει εδώ και να εισβάλλει εκεί;»</span><br /><span style="font-size: x-large;">Μου είπε ότι σε όλους τους πολέμους που θα κάνουν οι Ρώσοι, πρώτα θα έχουν δεχτεί επίθεση και μετά θα αντιδρούν.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Έτσι και οι Τούρκοι, για να μην είναι αναπολόγητοι στη Δευτέρα Παρουσία έναντι Του Κυρίου και πουν: «Τι κακό κάναμε και μας κατέστρεψες μέσω του οργάνου Σου, των Ρώσων;»</span><br /><span style="font-size: x-large;">Θα τους πει: «Εσείς, αναίτια και απρόκλητα επιτεθήκατε εναντίον των Ελλήνων. Αυτή θα είναι η τιμωρία σας»</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Να μη φοβηθείτε, ούτε να δειλιάσετε, είπε ο Γέροντας, όταν αρχίσουν τα γεγονότα. Ο Κύριός μας με την Υπεραγία Μητέρα Του και όλους τους Αγίους έχουν πιαστεί από τα χέρια και έχουν κυκλώσει την Ελλάδα μας.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Κάθε εχθρική ενέργεια ενάντιά μας θα καταπέσει.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Όποιος έχει Πνευματικό, αυτόν και μόνο θα συμβουλευτεί.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Όποιος πάλι δεν έχει Πνευματικό, αλλά πιστεύει στον Κύριο, εκείνες τις ημέρες η Ιεραρχία της Ελλάδος σε έκτακτες συνεδριάσεις θα εκδώσει σωτήριες και ψυχωφελείς ανακοινώσεις.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μόλις περάσει η πρώτη μπόρα ας οικονομήσει ο καθένας τα αναγκαία.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Εσείς που είχατε την ευλογία να μάθετε τα επερχόμενα δεινά, αλλά και την Ανάσταση του Έθνους μας, έχετε ιερό καθήκον να βοηθήσετε κάθε Χριστιανό που θα σας χτυπήσει την πόρτα.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Θα δίνετε από το υστέρημά σας και όχι από το περίσσευμα.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Καταραμένος να είναι εκείνος που θα αρνηθεί να περιμαζέψει Χριστιανό. Εκείνος που θα σκεφθεί μόνο τα παιδιά του και θ’ αφήσει τα ξένα παιδάκια να πεθάνουν (γιατί τέτοια γεγονότα μας περιέγραψε).</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Το χέρι που θα σας χτυπήσει την πόρτα δεν θα είναι μόνο το χέρι του πεινασμένου, αλλά και του Αγγέλου, που θα σας δοκιμάσει κατ’ εντολή Του Κυρίου μας.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Την ευλογία Του Κυρίου μας να έχετε εσείς που θα ανοίξετε τα σπίτια σας.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Τα τρόφιμά σας θα κάνουν πως τελειώνουν και ποτέ δε θα τελειώνουν.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Άγγελοι Κυρίου θα σας φανερώνουν πού θα βρίσκετε τροφή.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Να έχετε πάντα μαζί σας νερό από Αγίασμα.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Μια σταγόνα να ρίχνετε ακόμα και σε θολό νερό και μια προσευχούλα να λέτε, το νερό θα γίνεται πόσιμο.</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"> </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">[1] Προφητεία Αγίου Αγαθαγγέλου: «Ήκουσα φωνή υπό της Άρκτου ερχομένης, λεγούσης ούτω: Ρωσία, ξύπνησεν γε ουν εκ του ύπνου. Προς εσέ ο λόγος του Αγγέλου, και εν τη πρωία του ηλίου εμπλησθήσεται ελαίου η λάμπα σου και πριν ο ήλιος φανή εν τω ανατολικό ζωδίω ,συ μεν εκμανής έση.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Ω φίλη, ιδού τα αριστοπολεμικά σου όργανα, πληρούσι τους αιθέρας μελωδίας.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Οι πολεμισταί και οι ήρωες σου ψάλλουσι τα νικητήρια, προσκαλούντες σε αναμορφώσαι τον πλανήτην.»</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">[2] Όραμα γηραιάς κυρίας που ζει εν παρθενία στην Κέρκυρα μακριά από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα κλπ.: «9 ! να το θυμάστε το 9! Σε εννέα μέρες μέσα η Τουρκιά θα εξαφανιστεί από τον χάρτη. 50.000.000 οι νεκροί της.»</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">[3]Προφητεία Γέροντος Ιωσήφ Βατοπεδινού: «Οι χώρες του βορρά θα γίνουν όλες στάχτη» </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">[4] Τα «Εξαμίλια» στα οποία αναφερόταν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός </span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-73494082785709209702020-11-24T18:43:00.000-05:002020-11-24T18:43:09.787-05:00Αν δεν μπορείς να συγχωρέσεις, μην κοινωνάς, γιατί παίρνεις φωτιά! ( Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="570" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_HCtDJZm2nXbCy0oakasx24shtEd8OU3u0cHc9jZoZN-uc1Nr96iwBygbGdzUGhXKcTCS8rKgUqfqsGQBbLorCZZgNLmB5IjDUJkyKMa7dPST0snKmiM4hso5_DX9QgRkWmSd5a4v39M/w398-h297/%25CE%258C%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2593%25CE%25B5%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2583%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="398" /></div>
<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Στους μνησίκακους τόνιζε: αν δεν μπορείς να συγχωρέσεις,
μην κοινωνάς, γιατί παίρνεις φωτιά!Σε αυτούς που ήταν μόνο μαλωμένοι
έλεγε να πάνε να συγχωρεθούν.<br />
Αν κάποιος του δικαιολογούνταν ότι ο άλλος δεν θα τον δεχτεί, του υπεδείκνυε...<br />
εσύ θα πας τρεις φορές να τον βρεις και να επιχειρήσεις να συμφιλιωθείς
μαζί του.. αν σε δεχτεί καλώς.. αν όχι έχεις μετά το δικαίωμα να
κοινωνήσεις..</span></p><span style="font-size: x-large;">
</span><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης</span></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;">https://proskynitis.blogspot.com/2020/11/blog-post_79.html </span><br /></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-83135228674152763612020-11-15T06:37:00.003-05:002020-11-15T06:38:59.412-05:00 Η χριστιανική συζυγία: Συμβουλές προς τον σύζυγο ( Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="333" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiThHFPIEnULUY6sAK5x3RsAPAt5eUzjAf1vMbGJmk0kCop36NwlNWcdJQhE6VUf5CFp1SsBpojaqL-BH6KoMy91n4SDT7U7wPKRYOsexxoxWZHo-vlHEKePoye0FKqgYf60mRAwjDYDog/w428-h333/marriage8-1.jpg" width="428" /></div>Ας θεωρούμε, λοιπόν, ότι ο άνδρας είναι το κεφάλι και η γυναίκα το σώμα, όπως αποδεικνύει και τούτος ο αποστολικός συλλογισμός: «Ο άνδρας είναι η κεφαλή (δηλ. ο αρχηγός) της γυναίκας, όπως και ο Χριστός της Εκκλησίας. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο Χριστός είναι και ο σωτήρας του σώματός Του, της Εκκλησίας. Όπως όμως η Εκκλησία υποτάσσεται στο Χριστό, έτσι και οι γυναίκες πρέπει σε όλα να υποτάσσονται στους άνδρες τους» (Εφ. 5:23-24).</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br />Εσύ, ο άνδρας, ακούς τον Παύλο, που συμβουλεύει τη γυναίκα να υποτάσσεται σ'εσένα, και τον επαινείς και τον θαυμάζεις. Ακου, όμως, τι λέει παρακάτω. Ακου τι ζητάει από σένα: «Οι άνδρες ν' αγαπάτε τις γυναίκες σας, όπως ο Χριστός αγάπησε<br />την Εκκλησία και πρόσφερε τη ζωή Του γι' αυτήν» (Εφ. 5:25). </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Είδες προηγουμένως υπερβολή υποταγής; Δες τώρα υπερβολή αγάπης. Θέλεις να υπακούει σ' εσένα η γυναίκα σου, όπως η Εκκλησία υπακούει στο Χριστό; Φρόντιζε κι εσύ γι' αυτήν, όπως ο Χριστός για την Εκκλησία. Κι αν χρειαστεί τη ζωή σου να θυσιάσεις γι' αυτήν, κομμάτια να γίνεις χίλιες φορές, τα πάντα να υπομείνεις και να πάθεις, μην αρνηθείς να το κάνεις.<br />Γιατί ούτε κι έτσι θα έχεις κάνει κάτι ισάξιο μ' εκείνο που έκανε ο Χριστός για την Εκκλησία, αφού εσύ θα έχεις πάθει γι' αυτήν με την οποία είσαι ενωμένος, ενώ ο Κύριος έπαθε γι' αυτήν που Τον αποστρεφόταν και Τον περιφρονούσε. Καθώς, λοιπόν,ο Χριστός όχι με απειλές, όχι με βρισιές, όχι με φοβέρες, αλλά με πολλή αγάπη και στοργή, με φροντίδα και θυσία κατόρθωσε να εμπνεύσει την<br />ευπείθεια σ' εκείνην που τόσο Τον είχε λυπήσει, έτσι να κάνεις κι εσύ,έτσι να φέρεσαι στη γυναίκα σου. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αν δεν σε προσέχει, αν σε αντιμετωπίζει με υπερηφάνεια, αν σου δείχνει περιφρόνηση, θα μπορέσεις να τη συμμορφώσεις με την πολλή φροντίδα σου, με την αγάπη και την καλοσύνη σου, όχι με την οργή και το φοβέρισμα. Μόνο έναν υπηρέτη μπορείς να συνετίσεις έτσι, ή μάλλον ούτε κι αυτόν, γιατί γρήγορα θα οργιστεί και θα φύγει από τη δούλεψή σου.</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Στη σύντροφο της ζωής σου, στη μάνα των παιδιών σου, στη βάση κάθε χαράς μέσα στην οικογένειά σου, δεν πρέπει με αγριάδα και απειλές να</span><br /><span style="font-size: x-large;">επιβάλλεσαι, αλλά με την αγάπη και τον καλό τρόπο.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Τί συζυγική ζωή είναι αυτή, όταν η γυναίκα τρέμει τον άνδρα της; Και ποιά οικογενειακή θαλπωρή θα απολαύσει ο άνδρας, όταν ζει μαζί μέ</span><span style="font-size: x-large;"> γυναίκα που τη μεταχειρίζεται σαν δούλα; Κι αν πάθεις κάτι για χάρη της, μην της το χτυπήσεις. Ούτε ο Χριστός έκανε κάτι τέτοιο. «Και τη ζωή του», λέει, «πρόσφερε γι' αυτήν, θέλοντας έτσι να την καθαρίσει και να την αγιάσει» (Εφ.</span><span style="font-size: x-large;">5:25-26). </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Επομένως ήταν ακάθαρτη, είχε ελαττώματα, ήταν άσχημη και ποταπή....Γι’ αυτό μη ζητάς από τη γυναίκα αυτά που δεν είναι δικά της. Βλέπεις, ότι όλα από τον Κύριο τα πήρε η Εκκλησία. Απ’ αυτόν έγινε ένδοξη και λαμπρή.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μη</span><span style="font-size: x-large;"> νιώσεις αποστροφή για τη γυναίκα, επειδή έτυχε να μην είναι όμορφη.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span><br /></div></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ακουσε τι λέει η Γραφή: </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Η μέλισσα είναι τόσο μικρή ανάμεσα στα φτερωτά, μα ο καρπός των κόπων της είναι τόσο γλυκός!» (Σοφ. Σειρ. 11:3). Θεού πλάσμα είναι η γυναίκα. Με την αποστροφή σου δεν προσβάλλεις εκείνην, αλλά το Δημιουργό της. Τί δικό της έχει; Ο Κύριος δεν της τα έδωσε όλα;Μα και την όμορφη γυναίκα μην την παινέψεις, μην τη θαυμάσεις. Ο θαυμασμός της μιας και η περιφρόνηση της άλλης δείχνουν άνθρωπο ακόλαστο.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Την ομορφιά της ψυχής να ζητάς και το Νυμφίο της Εκκλησίας να μιμείσαι. Η σωματική ομορφιά, πέρα από το ότι είναι γεμάτη αλαζονεία, προκαλεί ζήλεια, πολλές φορές μάλιστα και αβάσιμες υποψίες. Δεν χαρίζει, όμως, ηδονή; Για λίγο, ναι για ένα μήνα ή δύο, ή το πολύ για ένα χρόνο· υστέρα, όχι πια. Γιατί, λόγω της συνήθειας,<br />δεν σου κάνει πια αίσθηση η ομορφιά, η οποία όμως διατηρεί την αλαζονεία της.<br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην περίπτωση μιας γυναίκας που δεν έχει εξωτερική ομορφιά, έχει όμως εσωτερική. Εκεί είναι φυσικό η ηδονή και η αγάπη του συζύγου να παραμένουν απ’ την αρχή ως το τέλος αμείωτες, γιατί προέρχονταιαπό ομορφιά ψυχής και όχι σώματος.<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Υπάρχει τίποτα ωραιότερο από τ' αστέρια τ' ουρανού; Σώμα τόσο λευκό δεν μπορείς<br />να μου βρεις. Μάτια τόσο λαμπερά δεν μπορείς να μου δείξεις. Όταν δημιούργησε ο Θεός τ' αστέρια, οι άγγελοι τα θαύμασαν γεμάτοι έκπληξη. Κι εμείς τώρα τα θαυμάζουμε, όχι όμως τόσο πολύ, όσο όταν τα πρωτοείδαμε. Αυτό κάνει η συνήθεια. Ελαττώνει την έκπληξη, επομένως και το θαυμασμό και την έλξη. Σκεφτείτε τώρα πόσο περισσότερο ισχύει αυτό στην περίπτωση της γυναίκας.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br />Αν μάλιστα τύχει να τη βρει και κάποια αρρώστια, αμέσως χάθηκαν όλα. Να γιατί από τη γυναίκα πρέπει να ζητάμε καλοσύνη, μετριοφροσύνη, ευθύτητα και ειλικρίνεια. Αυτά είναι τα γνωρίσματα της ψυχικής ομορφιάς. Σωματική<br />ομορφιά να μη ζητάμε. Δεν βλέπετε τόσους και τόσους, που πήραν ωραίες γυναίκες, πως κατέστρεψαν τη ζωή τους αξιοθρήνητα; Και δεν βλέπετε άλλους, που, χωρίς να έχουν ωραίες γυναίκες, έζησαν πολύ ευτυχισμένα;<br />Ούτε, όμως, και για πλούσια γυναίκα να ψάχνουμε. Κανένας ας μην περιμένει να γίνει πλούσιος με το γάμο. Αισχρός και αξιοκαταφρόνητος<br />είναι ένας τέτοιος πλουτισμός. Επιπλέον, όπως λέει ο απόστολος, «όσοι θέλουν να πλουτίσουν, πέφτουν σε πειρασμό, σε παγίδα του διαβόλου και σε πολλές επιθυμίες ανόητες και βλαβερές, που βυθίζουν τους ανθρώπους στην καταστροφή και<br />στο χαμό» (Α' Τιμ. 6:9).<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Από τη γυναίκα, λοιπόν, μη ζητάς λεφτά, αλλά αρετές. Είναι δυνατό ν' αδιαφορείς για τα σπουδαιότερα και να φροντίζεις για τα ασήμαντα; Δυστυχώς, όμως, σε όλα αυτό κάνουμε. Αν αποκτήσουμε παιδί, νοιαζόμαστε όχι για το πως θα<br />γίνει καλός άνθρωπος, αλλά για το πως θα του εξασφαλίσουμε πλούτη, όχι για το πως θ' αποκτήσει καλούς τρόπους, αλλά για το πως θα έχει πολλούς πόρους. Στο επάγγελμά μας, πάλι, δεν κοιτάμε πως θα το ασκήσουμε τίμια, αλλά πως θα μας φέρει μεγάλα κέρδη. Όλα, λοιπόν, γίνονται για τα λεφτά. Μας έχει κυριέψει ο έρωτας του χρήματος, γι' αυτό οδηγούμαστε στην καταστροφή.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Έτσι», συνεχίζει ο απόστολος, «και οι άνδρες οφείλουν ν' αγαπούν τις γυναίκες τους, όπως αγαπούν τω ίδιο τους το σώμα. Όποιος αγαπάει τη γυναίκα του, αγαπάει τον εαυτό του. Κανείς ποτέ δεν μίσησε το ίδιο του το σώμα, αλλ' αντίθετα το τρέφει και το φροντίζει, έτσι κάνει και ο Κύριος για την Εκκλησία, γιατί όλοι είμαστε μέλη του σώματός Του από τη σάρκα Του και τα οστά Του» (Εφ. 5:28-30). ...<br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Όση, λοιπόν, αγάπη έχεις στον εαυτό σου, τόση αγάπη θέλει ο Θεός να έχεις και στη γυναίκα σου. Δεν βλέπεις ότι και στο σώμα μας πολλές ατέλειες ή ελλείψεις έχουμε; Ο ένας έχει τα πόδια στραβά, ο άλλος τα χέρια παράλυτα, ο τρίτος κάποιο άλλο μέλος άρρωστο κ.ο.κ. Και όμως, δεν το κακομεταχειρίζεται ούτε το κόβει, απεναντίας μάλιστα, το φροντίζει και το περιποιείται<br />περισσότερο απ’ όσο τα υγιή μέλη του, και ο λόγος είναι ευνόητος.<br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Όσο αγαπάς, λοιπόν, τον εαυτό σου, τόσο ν' αγαπάς και τη γυναίκα σου. Όχι μόνο<br />γιατί ο άνδρας και η γυναίκα έχουν την ίδια φύση, αλλά και για μιαν άλλη σπουδαιότερη αιτία: Γιατί δεν είναι πια δύο ξεχωριστά σώματα, αλλά ένα. ...<br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αλλά και η γυναίκα δεν πρέπει να περιφρονεί τον άνδρα της για</span><span style="font-size: x-large;"> οποιονδήποτε λόγο, προπαντός αν είναι φτωχός. Να μη βαρυγγωμάει και να</span><br /><span style="font-size: x-large;">μην τον βρίζει, λέγοντας λ.χ.: "Ανανδρε και δειλέ, τεμπέλη και ακαμάτη, ανάμελε και</span><span style="font-size: x-large;"> υπναρά! Ο τάδε, αν και καταγόταν από φτωχή οικογένεια, με πολλούς κόπους και</span><span style="font-size: x-large;"> κινδύνους έκανε μεγάλη περιουσία. Και να, η γυναίκα του φοράει πανάκριβα ρούχα,</span><span style="font-size: x-large;"> κυκλοφορεί με αμάξι, έχει τόσους υπηρέτες, ενώ εγώ πήρα εσένα, που είσαι</span><br /><span style="font-size: x-large;">ζαρωμένος από τη φτώχεια και ζεις άσκοπα!". </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Δεν πρέπει η γυναίκα να λέει στον</span><span style="font-size: x-large;"> άνδρα της τέτοια λόγια. Το σώμα δεν εναντιώνεται στο κεφάλι, αλλά το υπακούει.</span><br /><span style="font-size: x-large;">Πώς, όμως, θα υποφέρει τη φτώχεια; Από που θα βρει παρηγοριά; Ας σκεφτεί τις</span><span style="font-size: x-large;"> φτωχότερες γυναίκες. Ας συλλογιστεί πόσες κοπέλες από καλές οικογένειες όχι μόνο</span><span style="font-size: x-large;"> τίποτα δεν πήραν από τους άνδρες τους, αλλά και ξόδεψαν τη δική τους περιουσία γι'</span><span style="font-size: x-large;"> αυτούς. Ας αναλογιστεί τους κινδύνους από έναν τέτοιο πλούτο, και θα προτιμήσει</span><span style="font-size: x-large;"> τότε τη φτωχική αλλά ήσυχη ζωή. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Γενικά, αν αγαπάει τον άνδρα της, δεν θα</span><br /><span style="font-size: x-large;">ξεστομίσει ποτέ παράπονο ή προσβλητικό λόγο γι' αυτόν. Θα προτιμήσει να τον έχει κοντά της χωρίς πλούτη, παρά να είναι πλούσιος, και αυτή να ζει</span><br /><span style="font-size: x-large;">μέσα στην ανασφάλεια και τις ανησυχίες, που συνεπάγονται οι επιχειρηματικές δραστηριότητες.</span></div></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ούτε και ο άνδρας, όμως, ακούγοντας τα παράπονα ή τις επικρίσεις της γυναίκας του, πρέπει να τη βρίζει ή να τη χτυπάει , επειδή έχει εξουσία πάνω<br />της. Καλύτερα να τη συμβουλεύει και να τη νουθετεί ήρεμα, χωρίς ποτέ να σηκώνει χέρι εναντίον της. Ας τη διδάσκει την ουράνια φιλοσοφία, τη χριστιανική, που είναι ο αληθινός πλούτος. Ας τη διδάσκει όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τα έργα, πως η φτώχεια δεν είναι καθόλου κακό. Ας τη διδάσκει να περιφρονεί τη δόξα<br />και ν' αγαπά την ταπείνωση· και τότε εκείνη ούτε παράπονο θα έχει ούτε χρήματα θα επιθυμεί. Ας τη διδάσκει να μην αγαπάει τα χρυσά κοσμήματα και τα πολυτελή ρούχα και τα πολλά αρώματα, ούτε να θέλει για το σπίτι ακριβά έπιπλα και περιττά στολίδια. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Όλα τούτα φανερώνουν ματαιόδοξο φρόνημα και<br />κουφότητα. Και της ίδιας και του σπιτιού στολισμός ας είναι η κοσμιότητα και η σεμνότητα. Και η ίδια και το σπίτι ας μοσχοβολάνε το<br />άρωμα της σωφροσύνης και της αρετής.<br />...<br /><span style="font-size: large;"><b>(Πηγή: Αποσπάσματα από το κεφάλαιο «Η χριστιανική συζυγία» του βιβλίου «Θέματα ζωής». </b></span></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Κείμενα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσόστομου. Η επεξεργασία και μετάφραση των κειμένων καθώς και η έκδοση των βιβλίων έχουν γίνει από τους πατέρες της Ιεράς Μονής Παρακλήτου Ωρωπού, Τόμος Α’, σελ. 125-126, 128-130,<br />131-132, 137-138)</b></span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-16359973824266542282020-11-10T19:17:00.006-05:002020-11-10T19:20:45.391-05:00Ο Μοναχός που ήθελε να δει την Παναγία ....<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="195" data-original-width="346" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBuKhLYX1rSM3CF4cZNDNSLbvLzYqGUyF2OSLmNuTnzaPlUIiC7g0Hoc5A4PZziExLL46AWbjD46WTdaiZbcOrSo5YI6gjqyvcO_hzKV6WiY34czQUhIb652yqEdU9DA_R8bzG5FlGghU/w441-h285/monk+and+panagia+%25281%2529.jpg" width="441" /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κάποτε ένας Μοναχός, παρακαλούσε θερμά, για πολύ καιρό την Παναγία: </span><br /></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">«Παναγία μου καλή, σε παρακαλώ, αξίωσέ με να σε δω και ας χάσω το ένα μου μάτι!». <br /><br />Πράγματι, η Παναγία παρουσιάστηκε στον Μοναχό και εκείνος έχασε το ένα του μάτι. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ήταν όμως τόσο γλυκιά η μορφή Της, που ένιωσε μεγάλη κατάνυξη και ο Μοναχός άρχισε πάλι να την παρακαλάει: <br /><br />«Παναγία μου καλή, ας σε ξαναδώ και ας χάσω και το άλλο μου μάτι!». <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Και πράγματι, αξιώθηκε ο Μοναχός να ξαναδεί την Παναγία. <br /><br />Όμως αντί να χάσει και το άλλο του μάτι, η Σπλαχνική και Πανάχραντη Μητέρα του Θεού, του χάρισε και το πρώτο μάτι! <br /><br />Και ο Μοναχός δεν σταματούσε να δοξάζει το Χριστό και την Παναγία και να βρέχει τη γη με δάκρυα ευγνωμοσύνης, χαράς και μετανοίας. <br /><br />Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-67459532131171469682020-11-03T08:00:00.001-05:002020-11-03T08:00:06.193-05:00Η Ορθόδοξη στάση των Αγίων Πατέρων μας απέναντι στους Αιρετικούς<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdtpQxq5r8xITUTJJIF3dUqjAZXEeQZQPV8Qqe7yN6Uaq-1TjVc-xGQ5kj5QdPlxi0_PfyAn9qZVuzXHDTi6Z8wlBeG5Sirpqzx3Ljw-uMoJs5XJa0bY4-GrMG8ddwGtKtzWnS8fieys/s960/orthodox+saints+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="614" data-original-width="960" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdtpQxq5r8xITUTJJIF3dUqjAZXEeQZQPV8Qqe7yN6Uaq-1TjVc-xGQ5kj5QdPlxi0_PfyAn9qZVuzXHDTi6Z8wlBeG5Sirpqzx3Ljw-uMoJs5XJa0bY4-GrMG8ddwGtKtzWnS8fieys/w571-h458/orthodox+saints+1.jpg" width="571" /></a></div></div><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red; font-family: Arial;">Ο Απόστολος Παύλος </span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;"><span lang="el"><span style="color: red;"><span style="background-color: yellow;">Καινή Διαθήκη, ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ Κεφ. 1, στίχοι: </span></span><span style="background-color: yellow;"><span style="color: red;">8 <u>"ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ </u></span><u><span style="color: blue;">εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν</span><span style="color: red;">, ἀνάθεμα ἔστω. 9 ὡς προειρήκαμεν, καὶ ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ' ὃ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω</span></u><span style="color: red;">.</span></span>
10 ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; εἰ
γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην. 11 Γνωρίζω δὲ
ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ
ἄνθρωπον· 12 <span style="color: red;">οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτό, οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ</span>". </span></span></b></span></p><p style="line-height: 250%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;"><span style="background-color: yellow;"><span style="color: blue;">ΠΗΓΗ:</span> </span></span><span style="background-color: yellow;"><span style="color: red; font-family: Arial;">"Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ"</span><span style="color: blue; font-family: Arial;"> ΜΕΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ <u>ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ</u>
ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν.
ΤΡΕΜΠΕΛΑ (ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ "Ο ΣΩΤΗΡ" - ΙΣΑΥΡΩΝ 42 11472
ΑΘΗΝΑΙ).</span></span><span style="color: blue; font-family: Arial;"> </span><span style="font-family: Arial;"><span lang="el"><span style="color: red;"> </span><span style="background-color: yellow;"><span style="color: red;"><u>ΕΡΜΗΝΕΙΑ</u> του στίχου 8 "Αλλά να ηξεύρετε τα Εξής: Εάν ακόμη και ημείς οι απόστολοι ή και άγγελος από τον ουρανόν κηρύττη εις σας </span><span style="color: blue;">άλλο </span></span></span><span style="background-color: yellow;"><span style="color: blue;">ευαγγέλιον</span><span style="color: red;">, διαφορετικόν από εκείνο, που σας εκηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα και χωρισμένος δια παντός από τον Χριστόν".</span></span></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;">Η
ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΣΩΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΙΑΣ
ΑΓΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΤΑΝ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ.</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><span style="color: #323d4f; font-family: Arial; line-height: 115%;"><b> </b></span></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: yellow; font-family: Arial;"><span style="background-color: red;"><u>Άγιος Ιωσήφ ο Βρυέννιος</u><br />«οὐκ
ἀρνησόμεθά σε, φίλη ὀρθοδοξία · οὐ ψευσόμεθά σε, πατροπαράδοτον σέβας ·
οὐκ ἀφιστάμεθά σου, μῆτερ εὐσέβεια · ἐν σοί ἐγεννήθημεν, καί σοί ζῶμεν,
καί ἐν σοί κοιμηθησόμεθα · εἰ δέ καλέσει καιρός, καί μυριάκις ὑπέρ σοῦ
τεθνηξόμεθα · τῶν τοῦ Χριστοῦ ἀποστόλων ἐσμέν μαθηταί, τῶν λεγόντων “ὁ
τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καί αὐτός ἀκοινώνητος · καί εἴ τις
ἀκοινωνήτῳ, κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, καί οὗτος ἀφοριζέσθω”» (Ἰωσὴφ
Μοναχοῦ τοῦ Βρυεννίου, «Μελέτη περί τῆς τῶν Κυπρίων πρός τήν ὀρθόδοξον
Ἐκκλησίαν μελετηθείσης ἑνώσεως», Τά εὑρεθέντα, τόμ. Β΄, ἐκδ. Βασ.
Ρηγόπουλου, σελ. 28).</span></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;">ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5, ΣΤΙΧΟΣ: 29 "Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις".</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-family: Arial; font-size: large;"><b><span lang="el">ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24, ΣΤΙΧΟΣ: 21 </span></b></span><span style="font-size: large;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><b>«</b></span><span style="font-family: Arial;"><b><span lang="el">εσταί
γὰρ τότε θλῖψις μεγάλη, οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν
οὐδ' οὐ μὴ γένηται. 22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν
ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
23 τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδοὺ ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε· 24
ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα
μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 25
ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν. 26 ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστί, μὴ
ἐξέλθητε, ἰδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε· 27 ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ
ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καὶ ἡ
παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου</span></b></span><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">»</span></b><span style="font-family: Arial;"><b><span lang="el">· </span></b></span></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;"><span><span style="color: yellow;"><span style="background-color: red; background-position: 0% 0%;">Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ:</span></span><span style="background-color: yellow; background-position: 0% 0%;">
"(...) Ποιός άραγε θα είναι ο μακάριος που θα μαρτυρήσει τότε για τον
Χριστό με πίστη; Εγώ λέω ότι οι μάρτυρες της περιόδου εκείνης θα είναι
πιο πάνω από όλους τους μάρτυρες. Διότι οι προηγούμενοι πάλεψαν με
ανθρώπους μόνο, ενώ την εποχή του Αντιχρίστου θα πολεμήσουν με τον ίδιο
τον Σατανά αυτοπροσώπως. (...) Ασφάλιζε λοιπόν τον εαυτό σου, άνθρωπε·
έχεις ήδη τα σημεία του Αντιχρίστου, και να μη τα θυμάσαι μόνο για τον
εαυτό σου, αλλά να τα λες και σ’ όλους τους άλλους με πολλή προθυμία
(...) [ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΙΕ’ ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ ΦΩΤΙΖΟΜΕΝΩΝ, Ε.Π.Ε.
ΤΟΜΟΣ 2 σελ. 125-144]".</span></span></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0px; margin-left: 1cm; margin-right: 1cm; text-align: left; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 200%; margin-bottom: 0px; margin-left: 1cm; margin-right: 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: yellow; font-family: Arial;"><span><span style="background: rgb(255, 0, 0) none repeat scroll 0% 0%; border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">"</span></span></span><span><span style="color: yellow; font-family: Arial;"><span style="background: rgb(255, 0, 0) none repeat scroll 0% 0%; border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Τον
Πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία (του κακού)" ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
ΤΟΥ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ,</span></span></span></b><span><span style="font-family: Arial;"><b> ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου</b></span></span><b><span><span style="font-family: Arial;">.</span></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;"><i>«...διεφθαρμένος γάρ βίος πονηρά τίκτει δόγματα </i>· </span></b><i><b><span style="font-family: Arial;">καί δόγματα φαῦλα, φαῦλον βίον ἀπογεννᾷ» του ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ</span></b><span style="font-family: Arial;"> <b>(</b></span></i><b><span style="font-family: Arial;">Ἰωσὴφ Μοναχοῦ τοῦ Βρυεννίου, «Μελέτη περί τῆς τῶν Κυπρίων πρός τήν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μελετηθείσης ἑνώσεως», <i>Τά εὑρεθέντα, </i>τόμ. Β΄, ἐκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, σελ. 12).</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial;"> </span></b></span></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="color: red;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="border: 0px none; font-family: Arial, sans-serif; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">"</span><span style="border: 0px none; font-family: "Arial", "sans-serif"; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: </span></b></span></u></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="border: 0px none; color: red; font-family: "Arial", "sans-serif"; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </span><span style="border: 0px none; font-family: "Arial", "sans-serif"; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«Ουδέν
ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (ΕΠΕ 23, 492 - 494)". ΑΡΚΕΙ Η
ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ
ΕΡΓΑ ΜΑΣ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΑΛΛΑ
ΑΓΙΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΗΘΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ
ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ </span><span style="font-family: Arial;">(ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Α΄ ΠΕΤΡΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1, ΣΤΙΧΟΣ 16:</span><span style="font-family: Arial;"> «</span><span style="font-family: Arial;"><span lang="el" style="border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι</span></span><span style="font-family: Arial;">»</span><span style="font-family: Arial;"><span lang="el" style="border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">). </span></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"><b><span style="border: 0px none; font-family: Arial, sans-serif; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">"</span><span style="border: 0px none; color: red; font-family: "Arial", "sans-serif"; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: </span><span style="font-family: Arial;">ΤΟ </span><span style="border: 0px none; font-family: "Arial", "sans-serif"; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">«</span><span style="font-family: Arial;">ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΕΙΤΕ, ΠΕΡΙ ΒΙΟΥ ΕΣΤΙΝ, ΟΥ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ</span><span style="border: 0px none; font-family: "Arial", "sans-serif"; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">»</span><span style="font-family: Arial;"> (<span lang="en-us" style="border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">P.G</span>.<span lang="en-us" style="border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> 63, 231-232)</span>"<span lang="en-us" style="border: 0px none; margin: 0px; outline: currentcolor none 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">.</span></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20px;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο Aγιος Μάξιμος ο Ομολογητής</span></span></u><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br />«Ο
Θεός εκλεξάμενος, εξήγειρεν Αποστόλους, και Προφήτας, και Διδασκάλους,
προς τον καταρτισμόν των αγίων. Ο δε διάβολος, ψευδαποστόλους και
ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους κατά της ευσεβείας εκλεξάμενος
εξήγειρεν, ώστε τον παλαιόν πολεμηθήναι νόμον και τον ευαγγελικόν.
Ψευδαποστόλους δε, και ψευδοπροφήτας και ψευδοδιδασκάλους μόνους νοώ
τους αιρετικούς. ων οι λόγοι και οι λογισμοί διεστραμμένοι εισίν.
Ώσπερ ουν ο τους αληθείς Αποστόλους και Προφήτας, και Διδασκάλους
δεχόμενος, Θεόν δέχεται. ούτως και ο τους ψευδαποστόλους, και
ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους δεχόμενος, τον διάβολον δέχεται»
(βλ. Μαξίμου Ομολογητού, Περί των πραχθέντων εν τη πρώτη αυτού εξορία,
ήτοι εν Βιζύη, παρ.Ι΄, P.G. 90, 144D – 145A.)</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο Μέγας Αθανάσιος</span></span></u><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br />«ων
το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει φεύγειν» (
βλ. Μ. Αθανασίου, Τοις τον μονήρη βίον ασκούσι P.G. 26, 1188ΒC)</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο Aγιος Υπάτιος</span></span></u><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br />Ο
άγιος Υπάτιος (+17.6.446) Ηγούμενος της Μονής των Ρουφιανών στην
Χαλκηδόνα, διέγραψε αμέσως το όνομα του Νεστορίου από τα δίπτυχα της
Εκκλησίας, για να μη μνημονεύεται. ΄Όταν ο επίσκοπος Ευλάλιος τον
παρετήρησε για την πράξιν του αυτήν, ο ζηλωτής Όσιος απάντησε, ότι δεν
θεωρεί πλέον τον Νεστόριο ως επίσκοπο:<br />Εγώ από τότε που έμαθα, ότι
μιλά άσχημα για τον Κύριό μου, παύω την επικοινωνία μαζί του και ούτε
αναφέρω το όνομά του, δεν είναι πια επίσκοπος.<br />Και όταν πάλιν ο
επίσκοπος Ευλάλιος τον απείλησε, ο άγιος Υπάτιος του αποκρίθηκε με
σταθερότητα και διάθεση μαρτυρίου: ΄Ο,τι θέλεις κάνε, διότι εγώ
αποφάσισα τα πάντα να πάθω. Και μ’ αυτή την απόφαση το έκαμα αυτό» (
βλ. Καλλινίκου, Βίος Αγίου Υπατίου, σ. 93-94. Σειρά Άνθη της ερήμου τ.
6. μτφρ. Άννας Αρβανίτη, Αθήναι 1973. βλ. επίσης Αντωνίου Παπαδοπούλου, Ο
μοναχισμός έναντι της αιρέσεως εις την αρχαίαν Εκκλησίαν, σελ. 92-93,
Θεσ/κη 1980, Θεοδωρήτου μοναχού, Αγιορείτου, Μοναχισμός και αίρεσις, σ.
39-42 Αθήναι 1977)</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"> </span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Η Παράδοση της Εκκλησίας</span></span></u></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος</span></span></u><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br />Το
379 ο άγιος Γρηγόριος με απόφαση της συνόδου της Αντιόχειας πήγε στη
Κωνσταντινούπολη να στηρίξει τους Ορθοδόξους που κινδύνευσαν από την
αίρεση του αρειανισμού. Πατριάρχης τότε ήταν ο Δημόφιλος, ο οποίος ήταν
οπαδός του αρειανισμού. Δεν είχε όμως ο ίδιος καταδικασθεί μέχρι τότε
από καμιά σύνοδο, όπως τώρα ο Αθηναγόρας, ο Δημήτριος κ’ ο Βαρθολομαίος.</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";">Ο
άγιος Γρηγόριος στη Κωνσταντινούπολη δεν είχε καμιά σχέση και
«κοινωνία» με τον Πατριάρχη Δημόφιλο. Δεν «μνημόνευε» το όνομά του όταν
λειτουργούσε στο ταπεινό και περιφρονημένο εκκλησάκι της αγίας
Αναστασίας, γιατί όλους τους άλλους ναούς της Πόλης τους κατείχαν οι
αρειανοί. Τότε μάλιστα είπε ο άγιος Γρηγόριος την ιστορική φράση: «
Αυτοί έχουν τους οίκους, εμείς τον ΄Ενοικον»!<br />Μετά από δύο χρόνια, το
(381) συνήλθε η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία όχι μόνο δεν τιμώρησε
ως σχισματικό τον άγιο Γρηγόριο, αλλά τον εξέλεξε και Πρόεδρο της.<br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Κύριλλος</span></span></u><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br />Το
428 Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Νεστόριος, ο οποίος δεν έπαυσε
την «κοινωνία» με τον Ευτυχή, όταν κήρυξε από τον άμβωνα της αγίας
Σοφίας ότι η Παναγία πρέπει να ονομάζεται «Χριστοτόκος» και όχι
Θεοτόκος»!</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";">Την
αντικανονική αυτή στάση του Νεστορίου οι πιστοί θεώρησαν ως συμφωνία
του με τις κακοδοξίες του Ευτυχή, όπως και πράγματι ήταν. Οι πιστοί
αμέσως έφυγαν απ’ το ναό και δεν εκκλησιάζονταν σε καμιά εκκλησία,
επειδή μνημονεύονταν ο Νεστόριος. Ακόμα δεν είχε συνέλθει καμιά Σύνοδος
να καταδικάσει τον Ευτυχή και το Νεστόριο, με τους οπαδούς τους, που
κοινωνούσαν μαζί τους. </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";">Ο
άγιος Κύριλλος, Πατριάρχης Αλεξανδρείας, με επιστολές του, προς τον
κλήρο και το λαό της Πόλης, τους παρότρυνε προς τούτο. Ύστερα από τρία
χρόνια, το έτος 431 μ.Χ. συνήλθε η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία
δικαίωσε τον άγιο Κύριλλο, όσους είχαν πάψει το «μνημόσυνο» του
Νεστόριου και καταδίκασε το Νεστόριο!<br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Μάξιμος</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";">Τον
έβδομο αιώνα ταλάνιζε την Εκκλησία η αίρεση του Μονοθελητισμού. ΄Όλοι,
οι τότε Πατριάρχες είχαν υποκύψει στην αίρεση αυτή. Ο μόνος, που
έμεινε ακλόνητος στην Ορθοδοξία ήταν ο μοναχός άγιος Μάξιμος ο
Ομολογητής, με τους δύο μοναχούς μαθητές του. Οι τρεις αυτοί μοναχοί
έπαψαν την «κοινωνία» με όλους τους Πατριάρχες. Διώχτηκαν φοβερά.
΄Έκοψαν το χέρι του αγίου Μαξίμου, για να μη γράφει, και τη γλώσσα, για
να μη ομιλεί. Τον αναθεμάτισαν και τον εξόρισαν στον Καύκασο, σε ηλικία
80 ετών.</span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";">΄Όλα
αυτά συνέβησαν είκοσι χρόνια προτού συνέλθει το 680 μ.Χ. η Στ΄
Οικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε την αίρεση, αναθεμάτισε όλους
τους τότε Πατριάρχες Ανατολής και Δύσεως, και δικαίωσε τον άγιο Μάξιμο
με τους δύο μαθητές του μοναχούς!<br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Την
εποχή της εικονομαχίας (754 – 842 ) άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός πολεμά την
αίρεση αυτή. Δεν έχει καμία «κοινωνία» με εικονομάχους επισκόπους.
Συνέρχεται το 754 Οικουμενική Σύνοδος στην Ιέρεια η οποία τον
αναθεμάτισε. Μετά τριάντα τρία χρόνια, συνήλθε ή Ορθόδοξη Ζ΄
Οικουμενική Σύνοδος, η οποία αποκήρυξε την Σύνοδο της Ιέρειας, ως
αιρετική, καταδίκασε τους εικονομάχους και δικαίωσε τον μοναχό Ιωάννη
Δαμασκηνό!</span><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";">Την
ίδια εποχή της Εικονομαχίας ο μοναχός άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης
διέκοψε το «μνημόσυνο» του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Κακοποιήθηκε,
καθαιρέθηκε και αναθεματίστηκε. Και όλα αυτά μετά από δύο εικονομαχικές
Συνόδους των ετών 754 και 815 μ.Χ. Η αναστήλωση των αγίων εικόνων τον
δικαίωσε και μέχρι σήμερα μακαρίζεται στους ναούς της Ορθοδοξίας.<br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Γερμανός</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Την
εποχή της Φραγκοκρατίας στην Κύπρο, οι Λατίνοι επίσκοποι είχαν διώξει
τους Ορθόδοξους επισκόπους και επέβαλαν με τη βία το «μνημόσυνό» τους
στις Ορθόδοξες Εκκλησίες και τα μοναστήρια.. Οι Ορθόδοξοι δεν
εκκλησιάζονταν στους ναούς τους, επειδή μνημονεύονταν οι Λατίνοι
επίσκοποι. Τότε μάλιστα μαρτύρησαν με φρικτά βασανιστήρια από τους
Λατίνους οι δεκατρείς οσιομάρτυρες μοναχοί της Καντάρας. Ο άγιος
Γερμανός, που τότε ήταν ΠατριάρχηςΚωνσταντινουπόλεως, σε γράμμα του
στους Ορθοδόξους της Κύπρου, απαγορεύει κάθε «οικονομία» στο θέμα του
«μνημοσύνου», έναντι οιουδήποτε τιμήματος. «Όσοι της καθολικής (= της
Ορθόδοξης) εκκλησίας εστέ τέκνα γνήσια, φεύγειν όλω ποδί τη Λατινική
υποταγή, και μηδέ ευλογίαν εκ των χειρών αυτών λαμβάνειν την τυχούσαν.
Κρείσσον γαρ εστί εν τοις οίκοις υμών προσεύξασθαι κατά μόνας, ή επ’
εκκλησίαις συνάγεσθε μετά Λατινοφρόνων» (βλ. Κ. Σάθα, Μεσαιωνική
βιβλιοθήκη, Αθήνα 1972, σ. 18</span><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Οι αγιορείτες οσιομάρτυρες επί Βέκκου</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Μετά
τη ψευδοσύνοδο της Λυώνος (1274), την οποία υπέγραψε ο αυτοκράτορας
Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος και δέχθηκε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Ιωάννης Βέκκος, οι αγιορείτες έπαυσαν το «μνημόσυνό» του. Το 1280 πήγαν
στο άγιο Όρος ο αυτοκράτορας με τον Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο,
αποφασισμένοι να επιβάλλουν το «μνημόσυνο» του Λατινόφρονα Πατριάρχη.
Οι μοναχοί αντέδρασαν. Πολλοί μαρτύρησαν. Άλλοι καρατομήθηκαν. Άλλοι
απαγχονίστηκαν. Άλλοι πυρπολήθηκαν, Άλλοι καταποντίστηκαν στη θάλασσα.</span><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Το
14ο αιώνα ο τότε μοναχός ( και μετέπειτα μητροπολίτης Θεσσαλονίκης)
άγιος Γρηγόριος Παλαμάς έπαυσε το μνημόσυνο του Λατινόφρονα Πατριάρχη
Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, επειδή συμφωνούσε με τις κακοδοξίες
του Βαρλαάμ του Καλαβρού. Ο άγιος Γρηγόριος αναθεματίστηκε από σύνοδο
και φυλακίστηκε τέσσερα χρόνια. Η Θ΄ Οικουμενική Σύνοδος των ετών
1341-1351, τον δικαίωσε.<br /></span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: left; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός</span></span></u><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Την
ψευδοσύνοδο της Φλωρεντίας (1439) δεν υπόγραψε ο άγιος Μάρκος ο
Ευγενικός, ο οποίος δεν δέχτηκε να μνημονεύει το νέο Πατριάρχη
Κωνσταντινουπόλεως Μητροφάνη, που ήταν Λατινόφρονας. Δεν δέχτηκε
«κοινωνία» ούτε με κανένα άλλο επίσκοπο, που είχε «κοινωνία» με το
Μητροφάνη. Η σύνοδος της Φλωρεντίας συγκλήθηκε ως Οικουμενική» Σύνοδος
και οι αποφάσεις της ήταν νόμος του κράτους. Τις αποφάσεις της ακύρωσε
και καταδίκασε η Πανορθόδοξη Σύνοδος Κωνσταντινουπόλεως του έτους 1484
μ.Χ.<br />Η τελευταία του υποθήκη, προτού πεθάνει ήταν: «Εκφεύγειν άπασι
τρόποις την κοινωνίαν αυτού (του πατριάρχου) και μήτε συλλειτουργείν
αυτού, μήτε αρχιερέα τούτον, αλλά λύκον και μισθωτόν ηγείσθε» ( βl. 160,
1097).</span><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο Γεννάδίος Σχολάριος</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο
Γεννάδιος Σχολάριος υπήρξε μαθητής του αγίου Μάρκου Ευγενικού και
πρώτος Πατριάρχης μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικά με το
«μνημόσυνο» του επισκόπου από τους πιστούς γράφει ο Γεννάδιος: «Η
πνευματική κοινωνία των ομοδόξων, και η τελεία υποταγή προς τους
γνησίους ποιμένας εκφράζεται με το μνημόσυνο. Οι Σύνοδοι και οι άλλοι
Πατέρες ορίζουν, ότι αυτών που αποστρεφόμεθα το φρόνημα, (αυτών) πρέπει
να αποφεύγουμε και την κοινωνία» ( βλ. Γενναδίου Σχολαρίου, Γράμμα προς
τους εκκλησιαστικούς... περιοδικό Ο όσιος Γρηγόριος Αγίου Όρους,
αριθμ.21, σελ.23 ).</span><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"><br /> </span></b></span></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ο Σέρβος κανονολόγος Νικόδημος Μίλας</span></span></b></span></u></p><p style="line-height: 200%; margin: 0px 1cm; text-align: center; text-indent: 20pt;"><span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Τέλος παραθέτουμε και μιά γνώμη του Κανονολόγου Νικοδήμου Μίλα, που έζησε τον προηγούμενο αιώνα στη Σερβία. Λέγει:<br />«Εάν
Επίσκοπός τις ή Μητροπολίτης ή Πατριάρχης άρξηται να διακηρύττη δημοσία
επ’ εκκλησίας αιρετικήν τινά διδαχήν, αντικειμένην προς την Ορθοδοξίαν,
τότε οι προαναφερθέντες κέκτηνται δικαίωμα άμα και χρέος ν’
αποσχοινισθώσι πάραυτα του επισκόπου, Μητροπολίτου και Πατριάρχου
εκείνου, διό ου μόνον εις ουδεμίαν θέλουσιν υποβληθή κανονικήν ποινήν,
αλλά θέλουσι και επαινεθή εισέτι, καθ΄ όσον δια τούτου δεν κατέκριναν
και δεν επανεστάτησαν εναντίον των νομίμων επισκόπων, αλλ’ εναντίον
ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων, ούτε και εγκατέστησαν τοιουτοτρόπως
σχίσμα εν τη Εκκλησία, αλλ’ αντιθέτως απήλλαξαν την Εκκλησίαν, εν όσω
ηδυνήθησαν, του σχίσματος της διαιρέσεως» ( βλ. Επισκόπου Νικοδήμου
Μίλας, Οι Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μεθ’ ερμηνείας, Ι Ι, Novi Sad,
σ. 290 – 291, μτφρ. εκ της Σερβικής υπό Ιερομ. – νυν επισκόπου-
Ειρηναίου Μπούλοβιτς).</span><span style="color: #323d4f; font-family: "Arial","sans-serif";"> <br /></span></b></span></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-58812818403643514812020-10-19T19:36:00.008-04:002020-10-19T20:03:59.601-04:00Όχι, οι άνθρωποι δεν θα σωθούν μόνο με τα καλά έργα ( Άγιος Λουκάς ο Ιατρός )<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAPBziHpkf13qVsmWHeVa6qjNcynm-eorWihLst4eXBqBGr_7X1hlUViJ-nF6sfaVadUu_LvGH8QG_G9bukZWgaxzD5w7gCFndYEgO0Y5xzclnThNXQdlwQiQ1ssnhO6cyxreruu356Bw/s600/agios-loukas-iatros.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="600" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAPBziHpkf13qVsmWHeVa6qjNcynm-eorWihLst4eXBqBGr_7X1hlUViJ-nF6sfaVadUu_LvGH8QG_G9bukZWgaxzD5w7gCFndYEgO0Y5xzclnThNXQdlwQiQ1ssnhO6cyxreruu356Bw/w470-h352/agios-loukas-iatros.jpg" width="470" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Μεταξύ των ανθρώπων που ζουν γύρω μας υπάρχουν και αυτοί που δεν πιστεύουν στον Θεό και όμως κάνουν πολλά καλά έργα. Συχνά ακούω την έξης ερώτηση» «Αυτό δεν είναι αρκετό, δεν θα σωθούν αυτοί οι άνθρωποι με τα καλά τους έργα»; Πρέπει οπωσδήποτε να δώσω την απάντηση.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> Όχι, δεν θα σωθούν μόνο με τα καλά έργα. Γιατί δεν θά σωθούν; Γιατί έτσι είπε ό Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός, όταν «επηρώτησε… νομικός, πειράζων αυτόν και λέγων» διδάσκαλε, ποια εντολή μεγάλη εν χω νόμω; ό δέ Ιησούς εφη αύτω” αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου.,, αυτή εστί πρώτη και μεγάλη εντολή, δευτέρα δε όμοια αύτη” αγαπήσεις τον πλησίον σου ώς σεαυτόν» (Μτ. 22, 35-39).</span><br /><br /><span style="font-size: x-large;"> </span><br /><span style="font-size: x-large;">Άγιος Λουκάς ο Ιατρός</span></div><p style="text-align: left;"><b> </b></p>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-26144291609510161892020-10-07T19:50:00.006-04:002020-10-07T19:50:36.336-04:00Πρόφτασε η Παναγία έβγαλε το χέρι της από την αγιογραφία και τον άρπαξε!.<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="639" data-original-width="960" height="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXnRvueXcmXFNrO74wmdSpqSOqmTNywqHFp5CNHPa_MLliHMibRf9QY-DW2ERmTkxRke2u2w7myZ7jsa5igSZotjT5ePzSOkTuLw0Tkmqh9FQFjGYUKISyGA_ingCuDevB1V5D0BfMAL8/w469-h305/iconography.jpg" width="469" /></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κάποτε ζούσε ένας αγιογράφος πολύ ευλαβής. Ζωγράφιζε τους αγίους με νηστεία και προσευχή. Μα όταν καθόταν να αγιογραφήσει την Παναγία, έβαζε όλο το μεράκι του, όλη την δεξιοτεχνία του. </span><br /></div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ώρες στεκόταν και με δακρυσμένα μάτια καμάρωνε την Παναγία και την ευχαριστούσε, που του έδινε την δύναμη να την αγιογραφεί. Αυτό όμως εξαγρίωνε τον διάβολο. Θα τον τακτοποιήσω, μονολογούσε. Θα τον κάνω να μη μπορεί να αγιογραφεί. </span><br /></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Πράγματι παρέλυσε το χέρι του και δεν μπορούσε πλέον να πιάσει το πινέλο. Αλλά απατήθηκε ο διάβολος. Αυτός που αγαπά την Παναγία βρίσκει τρόπους να την ευχαριστεί. Δεν μπορούσε να ζωγραφίσει με τα χέρια, ζωγράφιζε με το πινέλο στο στόμα. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ξεκίνησε λοιπόν να αγιογραφήσει την Πλατυτέρα ψηλά στον θόλο του Ιερού. Έσκασε ο διάβολος, αγρίεψε. Θα σού δείξω εγώ αν μπορέσεις και την τελειώσεις. Όπως κάποτε πέταξε από την σκαλωσιά τον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη και τον τραυμάτισε θανάσιμα, έτσι και τώρα, την ώρα που ο αγιογράφος με το πινέλο στο στόμα ζωγράφιζε, ήρθε ο διάβολος και ξεκάρφωσε την σκαλωσιά, για να τον ρίξει κάτω. Βοήθα με, Κυρά Παναγιά, φώναξε ο αγιογράφος τρομαγμένος. Αν πέσω κάτω θα σκοτωθώ. Την ίδια στιγμή πρόφτασε η Παναγία. Έβγαλε το χέρι της από την αγιογραφία και τον άρπαξε. Από τις φωνές έτρεξαν κάποιοι περαστικοί και τον κατέβασαν με ανεμόσκαλα!! Η Παναγία πρόφτασε, έκανε το θαύμα της. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αυτό το θαύμα θα μπορούσε να γίνει στον καθένα μας, όταν αντιμετωπίζουμε κινδύνους, αρκεί εμείς να πιστεύουμε και να καταφεύγουμε στην κραταιά σκέπη της Θεοτόκου. Οι εικόνες θαυματουργούν, όταν αυτοί που τις ζωγραφίζουν είναι ευλαβείς και καθαροί. Οι εικόνες θαυματουργούν, όταν εμείς πιστεύουμε και αγωνιζώμαστε. Η Παναγία μας σκεπάζει και μας προστατεύει με την χάρη της. <br /></span></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Αν διαβάσουμε την Αγία Γραφή, στο βιβλίο της Εξόδου, θα δούμε καταπληκτικά πράγματα. Ο Θεός ωδηγούσε τους Ισραηλίτες μέσα στην έρημο, τους έδειχνε τον δρόμο, που έπρεπε να ακολουθήσουν. Την ημέρα προπορευόταν μία νεφέλη, κάτι σαν σύννεφο, που τους οδηγούσε αλλά και έρριχνε σκιά πάνω τους, για να τους δροσίζει, να τους προφυλασσει από τον καύσωνα της ερήμου. Το βράδυ γινόταν πύρινος στύλος, που τους εφώτιζε και τους ζέσταινε. Το βράδυ στην έρημο πέφτει χαμηλά η θερμοκρασία. <br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Όταν οι Αιγύπτιοι με τα άρματα έτρεξαν ξωπίσω τους, για να τους φέρουν πάλι πίσω στην σκλαβειά, η νεφέλη πήγε και στάθηκε πίσω από τους Ισραηλίτες. Κάλυψε τα νώτα τους, γιατί πίσω τους ήταν ο εχθρός. Έγινε ο Θεός οπισθοφυλακή. Είναι πολύ συγκινητικό αυτό. Ο Θεός φροντίζει και προστατεύει τους δικούς του ανθρώπους. </span><br /></div></div><div><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Χαίρε σκέπη του κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης. <br /></span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Π. Γεώργιος Ρ. Ζουμής</span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-11075853307406881532020-10-01T09:38:00.005-04:002020-10-01T09:38:36.869-04:00 Ο Γέροντας και τ’ άλογο – Τι είναι καλό και τι κακό; <div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="270" data-original-width="320" height="331" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNogbWmu9lFwUk3DheYfaT4RPk1_tnRscv7kkG2AGTLPC0CzkpByloTvix-MVzB7ySrRnwsDsxiELrjCvsgdLUrM3XJVdzWUWU5fXEiF1Ij9IafH88nic33njFkIr8gJ1jO5AhenJArKs/w473-h331/%25CE%259F+%25CE%25B3%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BF.jpg" width="473" /></div><br /></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Κάποτε ζούσε σ’ ένα χωριό κάποιος φτωχός γέροντας, ο οποίος είχε ένα όμορφο άλογο που τον βοηθούσε στις γεωργικές του ασχολίες και το οποίο ήταν τόσο όμορφο και δυνατό, ώστε ήταν γνωστό σε όλη τη γύρω περιοχή. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Κάποια μέρα, ένας πρίγκιπας που εντυπωσιάστηκε από τη φήμη και το παρουσιαστικό του αλόγου, θέλησε να το αγοράσει, προσφέροντας στον γέροντα ένα υπέρογκο ποσό. Αυτός, όμως, αρνήθηκε να πουλήσει το αγαπημένο του άλογο, µε το οποίο είχε δεθεί τόσα χρόνια, και επέστρεψε στο χωριό του. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Μα καλά είσαι ανόητος;” ρωτούσαν οι συγχωριανοί του.“Πούλα το άλογο για το καλό σου, θα πιάσεις πολλά χρήματα και θα είσαι ευτυχισμένος!” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Ααα, εμένα το άλογο με βοηθά στην εργασία μου.. Και ποιος ξέρει τι είναι καλό και τι κακό;” απαντούσε ο γέροντας, “Μόνο Ο Θεός το ξέρει!” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι μέρες περνούσαν και το άλογο παρέμενε αχώριστη συντροφιά του γέροντα. Ένα πρωί ξύπνησε και είδε ότι το άλογό του είχε φύγει. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι συγχωριανοί του μαζεύτηκαν για να του εκφράσουν τη λύπη τους: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Τι μεγάλο κακό που σε βρήκε, τώρα ποιος θα σε βοηθά στις δουλειές σου; Ήσουν ανόητος που δεν πούλησες το άλογο. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τώρα δεν έχεις ούτε τα χρήματα, ούτε το άλογο”. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο γέροντας με τη χαρακτηριστική ηρεμία του απαντούσε: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Και ποιος ξέρει τι είναι καλό και τι κακό; Μόνο Ο Θεός το ξέρει!” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι χωριανοί απομακρύνονταν νομίζοντας ότι του γέρου του έχει σαλέψει.. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ύστερα από λίγες μέρες το άλογο επέστρεψε στη μάντρα του γέροντα, μαζί µε μερικά άλλα πανέμορφα άγρια άλογα που είχε συναντήσει στο δάσος. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μαζεύτηκαν ξανά οι συγχωριανοί και του έλεγαν: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Τι τυχερός που είσαι! Σου έτυχε μεγάλο καλό, αφού τώρα έχεις περισσότερα άλογα να σε βοηθούν.” Ο γέροντας τους απάντησε: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Και ποιος ξέρει τι είναι καλό και τι κακό.. Μόνο Ο Κύριος γνωρίζει! Πάντως, είμαι ευχαριστημένος που το άλογό μου γύρισε.” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Οι συγχωριανοί του τον κοιτάζανε πάλι περιφρονητικά. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μετά από λίγες μέρες, ο γιος του, καβαλικεύοντας ένα από τα άλογα, έπεσε κι έσπασε τα πόδια του, μένοντας ανήμπορος. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Μαζεύτηκαν πάλι οι χωριανοί λέγοντας: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Τι κακό που σε βρήκε! Με τα άλογα που ήρθαν, έχασες τελικά το δεξί σου χέρι στις δουλειές – τον γιο σου – που υποφέρει τώρα από τους πόνους και ίσως υποφέρει για όλη του τη ζωή.” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ο γέρος απαντούσε πάλι: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Ποιος ξέρει … μόνο Ο Θεός γνωρίζει τι είναι καλό και τι κακό!” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Δεν πέρασε μια βδομάδα από αυτό το ατύχημα και μια γειτονική χώρα κήρυξε τον πόλεμο στη χώρα του. Πέρασε, λοιπόν, και από την πόλη του ο στρατός και επιστράτευσε όλους τους νέους άντρες της πόλης. Δεν πήραν, φυσικά, τον γιο του, που είχε σπασμένα πόδια, κι έτσι δεν έλαβε μέρος στις άγριες μάχες που ακολούθησαν. </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ήρθαν πάλι οι συγχωριανοί και έλεγαν: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-“Είσαι πολύ τυχερός, αφού οι γιοι όλων μας πάνε να σκοτωθούν στον πόλεμο, ενώ εσύ θα έχεις τον γιο σου πάντα κοντά σου.” </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Και ο γέροντας τούς απάντησε με τρυφερότητα: </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">-Εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε ποτέ αρκετά, για να κρίνουμε αν κάτι είναι ευλογία ή συμφορά. Ακόμη αδελφοί μου δεν το καταλάβατε: Μόνο Ο Θεός γνωρίζει το καλό και το κακό μας! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Πρέπει λοιπόν να δείχνουμε απόλυτη εμπιστοσύνη Στον Θεό μας, όχι στα λόγια αλλά έμπρακτα! Υπάρχει άραγε περίπτωση αν αφεθούμε όπως ένα μικρό παιδί στο Θέλημά του, να νιώσουμε ποτέ θλίψη, άγχος , στενοχώρια;.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: small;">Πηγη : https://www.askitikon.eu</span><br /></span></div></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-64512761084319993162020-09-22T16:40:00.002-04:002020-09-22T16:42:56.458-04:00Δεν ξέρεις τι χάνεις μακριά από τον Θεό! <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="601" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjme1gfrxaa3kSukdHnDEVT86AApcdSqrxSGwPZCQklHNhkqen6kGuQlzmXaaabPjs9q1kFF7PpvifOWgXkpp2TSEfa2JTfT8UMdwv8cimsOgAJFHBvdGP45FcvbWfaKU1bDiHAPUSTxQs/w487-h284/christ25-1.jpg" width="487" /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Μιλάω για σένα που δεν κάνεις αγώνα. </span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Που δεν ζεις τον Χριστό και δεν ξέρεις τι χάνεις! Δεν ξέρεις τι χάνεις! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Ζεις μες στον Παράδεισο και δεν απολαμβάνεις τίποτα! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Κοιτάς συνέχεια τον απαγορευμένο καρπό και δεν κοιτάς όλα τ’άλλα που σου δίνει ο Θεός ν’απολαύσεις και κοιτάς κάτι στερήσεις… </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Και λες: «Η Εκκλησία είναι μη και μη». </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Τι «μη» και «μη»; Για «μη» σου μιλάω σήμερα; </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Η Εκκλησία είναι η απόλαυση, είναι το «ΝΑΙ»! Είναι η εμπειρία του Χριστού! Είναι βιώματα! Είναι χειροπιαστά πράγματα! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Είναι σώμα και αίμα Χριστού! Είναι άγγιγμα Θεού! Είναι θαύμα! Είναι έκπληξη! Είναι όλα αυτά τα θαυμαστά! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Κατάλαβες; </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Αυτά είναι ο Χριστός!</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5954800545939166808.post-27279875348353761782020-09-10T19:12:00.002-04:002020-09-10T19:12:12.501-04:00Aν ήξεραν οι άνθρωποι τι είναι η Παναγία στη σωτηρία τους... ( Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας )<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="600" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC0q-E5grKpriAyw49AebfGpU5osNDt1qPv8fv0ZuXgMJ4A5hPcatwFWX_Uj09VIZtSl-RRRGwdOJ_yM8I6eVyrOPJFqudLB5S70LY6IDr_hZR8DDVIoW1SuGfy9ThURVCwTCmRUU0cog/w400-h400/collage+5-10.jpg" width="400" /></div>Aν ήξεραν οι άνθρωποι τι είναι η Παναγία στη σωτηρία τους και γενικότερα στη ζωή τους, είτε έπιναν νερό, είτε περπατούσαν, είτε ο,τιδήποτε άλλο έκαναν, θα τα έκαναν στο όνομα της Παναγίας.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Είναι το γλυκύτερο πρόσωπο και το γλυκύτερο όνομα, όπως και αυτό της Mάνας μας!</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Βλέπετε ό,τι και να μας συμβεί, ”μάνα μου” θα πούμε, δεν λέμε ”πατέρα μου”.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Όπως και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν λέμε ”Χριστέ μου” αλλά ”Παναγία μου”, ακόμα και άνθρωποι που μέχρι χθες την βλασφημούσαν.</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Είναι συνυφασμένη η Παναγία με το είναι μας. Έχουμε σαρκική μητέρα αλλά έχουμε και πνευματική μητέρα!</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Όμως δεν χρησιμοποιούμε το όνομα της Παναγίας όσο πρέπει..</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Στο σημείο αυτό, ωραία λειτουργούν οι Αγιορείτες Πατέρες. Ό,τι να τους πεις θα πούνε: ”αν θέλει η Παναγία, αν μας ξημερώσει η Παναγία, αν, αν…” δηλ. είναι περισσότερο Παναγιολάτρες παρά Χριστολάτρες!</span><br /><span style="font-size: x-large;"> Βέβαια δεν παρεξηγείται ο Κύριος διότι όποια λατρεία και τιμή δίδεται στην Μητέρα Του αντανακλάται στο πρόσωπό Του διότι ο Χριστός είναι Εκείνος που της έδωσε αυτή την αίγλη, που της έδωσε αυτή τη δύναμη, που της έδωσε αυτή την αξία! </span><br /><br /><span style="font-size: x-large;">Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας</span></div>Agapi en Xristohttp://www.blogger.com/profile/00052428076187269521noreply@blogger.com