Γονείς και παιδιά: καλές πρακτικές συμβουλές... ( Άγιος Παΐσιος )

Βλέπω μερικούς γονείς πόσο υπερβολικοί είναι και πόσο παράλογες απαιτήσεις έχουν από τα παιδιά τους.

Κάποιος μου έλεγε ότι υποχρεώνει τα παιδιά του να εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή και τα χτυπάει όταν του πουν ότι δεν θέλουν να πάνε στην Εκκλησία.

Αυτά όμως δεν είναι σωστά πράγματα, γιατί με το ζόρι δεν μπορείς να κάνεις τον άλλο να αγιάσει. Αλλά και μερικοί κληρικοί είναι απόλυτοι και μιλούν για τον Θεό με ένα τρόπο που σε τρομάζει. Εγώ βλέπω ότι η σημερινή εποχή έχει αλλάξει και ο άνθρωπος σήμερα σκέφτεται και ζει διαφορετικά από την εποχή την δική μας. Εμείς σαν παιδιά τρώγαμε ξύλο από τους γονείς και τους μεγαλύτερούς μας. Τώρα αυτά δεν περνούν και δεν φέρνουν καλό αποτέλεσμα.

Κάποιος άλλος μου έλεγε ότι τις ελεύθερες ώρες του μπαίνει στα λεωφορεία, κάνει σύντομο κήρυγμα και μοιράζει στους επιβάτες θρησκευτικά έντυπα που μιλούν για την εξομολόγηση. Μού είπε επίσης ότι έχει πρόβλημα με τα παιδιά του, γιατί ντρέπονται με την ιεραποστολή που κάνει.

Τού είπα ότι είναι καλά αυτά, αλλά υπερβολικά, γιατί σήμερα πρέπει να ψάξουμε και να βρούμε νέους τρόπους ιεραποστολής, όχι όπως την εποχή του πολέμου που οι χριστιανοί νέοι τραγουδούσαν στους δρόμους και τα λεωφορεία χριστιανικά τραγούδια και μοίραζαν έντυπα. Τον σημερινό άνθρωπο πρέπει να τον πλησιάσεις με διαφορετικό τρόπο. Ο χριστιανός πρέπει να ομολογεί τον Χριστό όχι με λόγια, αλλά με έργα, με το παράδειγμα και την ζωή του.

Οι χριστιανοί πρέπει να μάθουμε να σιωπούμε, γιατί είναι εξαιρετικά επικίνδυνο (και αστείο) να αναγορεύουμε τους εαυτούς μας, άλλοτε συνηγόρους του Θεού και άλλοτε ειδικούς στο να εξηγούμε τις βουλές και τα σχέδιά Του.

Άγιος Παΐσιος

Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός; ( Άγιος Παίσιος )

Ρωτήθηκε ο Γέροντας Παίσιος: «Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβη ο Χριστός;»

«Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Άγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος.
Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώση ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθή το πλάσμα Του, θα αφήση το πλάσμα του ο Χριστός;
Θα παρουσιασθή στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώση από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθη μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια.
Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λέει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη.
Θα επέμβη ο Χριστός, θα δώση μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξη όλο το κακό και θα το βγάλη σε καλό τελικά. Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Εξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό!
Έτσι θα κηρυχθή το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθη ως Κριτής να κρίνη τον κόσμο. Άλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήση το πλάσμα Του.»

Αγίου Γέροντος Παΐσίου Αγιορείτου
ΛΟΓΟΙ Β’ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ,
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ.

Έτσι ζουν οι Άγιοι... ( Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης )

Έτσι ζουν οι Άγιοι…Εάν ο νους δεν ησχολείτο με τα ορατά, αλλά γρηγορούσε συνεχώς και σκεπτότνα τον Θεόν, τότε δεν θα είχε νοήματα “εν χρήσει”, δεν εθα είχε πληρότητα νοημάτων, θα ήταν κενός, εκζητών μόνον Κύριον τον Θεόν.

Τότε ο Θεός θα μπορούσε να γίνη ορατός δια της αισθήσεως της πνευματικής νοήσεως.

Άρα δεν υπάρχει κακό. Το μόνο κακό για μας είναι το ότι ο νους μας συνηθίζει να σκέπτεται σαρκικά, να σκέπτεται κατα την ανθρώπινη λογική. Ο νους μας είναι πάντοτε γεμάτος από νοήματα, το ένα διαδέχεται το άλλο, απασχολείται με προβλήματα και ιδέες, με γνώμες και επιθυμίες.

Όταν όμως ο άνθρωπος έχη συνεχώς εστραμμένο τον νου του προς τον Θεόν, τότε είναι άδειος και μπορεί να γεμίση από τον Θεόν, έτσι ζουν οι Άγιοι.

Ο Άγιος έχει τον Θεόν, ξέρει ότι ανήκει στην μία Εκκλησία, στην Εκκλησία των Αγίων. Ξέρει επίσης ότι είναι αμαρτωλός, τέκνο του Αδάμ, αναγεννηθέν υπό του δευτέρου Αδάμ, του Χριστού.

Αντιθέτως, εμείς οι άνθρωποι πέφτομε έξω νομίζοντας πως είμαστε Άγιοι, διότι βλέπομε μόνο την μία πλευρά μας, την χάρι του Θεού· δεν βλέομε όμως το φύραμα που κουβαλάμε επάνω μας.

Οι Άγιοι έχουν πλήρη την γνώσι· βλέπουν αφ’ενός με την δικής τους αμαρτωλότητα, αφ’ετέρου δε την αγιότητα και την χάρι και την αγάπη του Θεού, στην οποία συμμετέχουν.

Οι Άγιοι έχουν επίγνωσι του ότι είναι Άγιοι, με την έννοια ότι συμμετέχουν στην ζωή του Αγίου Θεού και ζουν την πληρότητα του Αγίου Θεού, την παρουσία του Αγίου Θεού· έχουν όμως την επίγνωσι ότι είναι αμαρτωλοί, και αυτό ακριβώς είναι η αγιότης δεν ζουν εν τη αμαρτία, ξέρουν όμως ότι αμαρτία υπόκειται εν τοις μέλεσί των.

Γι’ αυτό καθαίρουν εαυτούς, τους καθιστούν μυρίπνοα δοχεία του Αγίου Πνεύματος· το δε Άγιον Πνεύμα, εφ’ όσον είναι Άγιον, τους αγιάζει, και έτσι έχουν και την παρρησία ενώπιον του Θεού.

Εμείς περιπίπτομε σε εγωισμό, όταν έχωμε γνώσι της αρετής μας, πρώτον διότι δεν γνωρίζομε την αμαρτία μας, το τι είμαστε· και δεύτερον, αυτό που είναι το Άγιον Πνεύμα, νομίζομε πως είμαστε εμείς: ότι εγώ είμαι Άγιος, εγώ δεν έχω αυτό, δεν έχω εκείνο, ενώ έχω εκείνη την αρετή, έχω την άλλη.

Ο εγωισμός είναι λάθς στην κρίσι της νοήσεως. Όποιος νομίζει πως είναι Άγιος, κρίνει κατ’ άνθρωπον, κατα σάρκα, και βγάζει το συμπέρασμα πως είναι Άγιος. Ο αληθής όμως Άγιος δεν σκέπτεται και δεν κρίνει κατ’ αίσθησιν αλλά κατα θείαν έμπνευσι και φώτισι, όπότε δεν πέφτει έξω.

Εντεύθεν και ο Άγιος έχει παρρησία ενώπιον του Θεού· λέγει, «εν ονόματι του Κυρίου Ιησού Χριστού ανάστηθι», και ο νεκρός ανίσταται.

Ταυτόχρονα δε, προσεύχεται ως αμαρτωλός, διότι ξέρει το διπλούν της φύσεως του ανθρώπου, ότι ο άνθρωπος είναι χοϊκός και πνευματικός, είναι ο σαρκωθείς εν αυτώ Χριστός και ο ίδιος, ο γεννηθείς εκ του Αδάμ και της Εύας.

(Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, από το βιβλίο: ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ, ερμηνεία στον Άγιο Μάξιμο, εκδ.: Ίνδικτος)

Κατασκευασμένος ο ιός από τους παγκοσμιοποιητές - Αρχιμ. Σάββας Αγιορείτης

Κήρυγμα από 'Κυριακή τῶν Μυροφόρων_ Β΄, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, 3-5-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

https://www.youtube.com/watch?v=lbgiWrGqVok&feature=emb_logo

Δεν θα αφήση ο Θεός και για ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε ανθρωπίνως, να κάνουμε προσευχή να βοηθήση ο Θεός. ( Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης )

« Πάνε να εξαφανίσουν ένα ορθόδοξο έθνος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ένα ορθόδοξο έθνος σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση! ….
Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχη η Ελλάδα. «Μας κάνει κακό, λένε. Πρέπει να την εξαφανίσουμε»….
Την Ορθοδοξία μας σαν Έλληνες την οφείλουμε στον Χριστό και τους αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας,και την ελευθερία μας την οφείλουμε στους ήρωες της Πατρίδας μας, που έχυσαν το αίμα τους για μας.
Αυτήν την αγία κληρονομιά οφείλουμε να την τιμήσουμε και να την διατηρήσουμε και όχι να την εξαφανίσουμε στις μέρες μας. Είναι κρίμα να χαθή ένα τέτοιο έθνος!
Και βλέπουμε τώρα, όπως πριν αρχίση ένας πόλεμος στέλνουν ατομικές προσκλήσεις, έτσι και ο Θεός με ατομικές προσκλήσεις μαζεύει ανθρώπους, για να κρατηθή κάτι και να σωθή το πλάσμα Του.
Δεν θα αφήση ο Θεός, αλλά πρέπει και εμείς να κάνουμε ό,τι μπορούμε ανθρωπίνως και για ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε ανθρωπίνως, να κάνουμε προσευχή να βοηθήση ο Θεός.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης 

ΛΟΓΟΙ Α' – Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Σουρωτής Θεσσαλονίκης σελ. 360-362.