Thursday, August 31, 2017

Τριαντατρεῖς Εὐχὲς γιὰ τὸ τριαντατριάρι κομποσχοίνι



Ὀρθόδοξε Χριστιανέ, Νέε καὶ Νέα!...

Πρωὶ καὶ βράδυ βγάζε τὸ κομποσχοινάκι ἀπὸ τὸ χέρι σου καὶ κάμε στὸν κάθε κόμπο μιὰ ἀπὸ τὶς παρακάτω προσευχές:

01. Μνήσθητι Κύριε ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.

02. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὴν Ὀρθοδοξία μας.

03. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὸν Ἐπίσκοπό μας καὶ τὴν συνοδεία αὐτοῦ.

04. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ἁπανταχοῦ γῆς Ὀρθοδόξους κληρικοὺς καὶ λαϊκούς.

05. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὸν Πνευματικό μας Πατέρα καὶ τὴν συνοδεία αὐτοῦ.

06. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ καὶ τὰ Σώματα Ἀσφαλείας.

07. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ἄρχοντες τοῦ ἔθνους μας.

08. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς μισοῦντας, ἀγαπῶντας καὶ προσευχομένους ὑπὲρ ἡμῶν.

09. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς γονεῖς, ἀναδόχους καὶ διδασκάλους μας.

10. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς κατὰ σάρκα καὶ κατὰ πνεῦμα ἀδελφοὺς καὶ συγγενεῖς μας.

11. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὰ γηρατειὰ καὶ τοὺς μοναχικοὺς ἀνθρώπους.

12. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὰ Βρέφη, τοὺς ἀπροστάτευτους καὶ ἀδυνάτους.

13. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὴν μαθητιώσα νεολαία μας.

14. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ἔφηβους νέους καὶ νεανίδες μας.

15. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ναρκομανεῖς, ἀλκοολικοὺς καὶ καπνίζοντες.

16. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὰς συζυγίας τῶν Ὀρθοδόξων οἰκογενειῶν.

17. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὶς κυοφοροῦσες ἀδελφές μας.

18. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά.

19. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ἐν διαστάσει συζύγους καὶ πειραζομένους ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφές μας.

20. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ἀσθενεῖς, ψυχῆς καὶ σώματος.

21. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς ἐλεοῦντας καὶ ἐργαζομένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν καὶ Ἐνοριῶν.

22. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς εὐλαβεῖς προσκυνητὰς τῶν Ἱερῶν Μονῶν καὶ Ἐκκλησιῶν.

23. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς πλέοντας, ὁδοιποροῦντας, ἱπταμένους, αἰχμαλώτους καὶ ἀπελπισμένους.

24. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς πενθοῦντας καὶ θλιμένους ἀδελφούς μας.

25. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς δικαστὰς καὶ πολιτικούς.

26. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησε τοὺς πλανεμένους καὶ βλασφημοῦντας τὴν Ὀρθοδοξία μας.

27. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησέ μας καὶ δώρησε καιρὸν εἰρηνικόν.

28. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ φύλαξέ μας ἀπὸ ἀσθένεια, ὀργή, κίνδυνο καὶ φώτιζε τοὺς γιατροὺς καὶ νοσοκόμους.

29. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ φύλαξέ μας ἀπὸ πείνα, ἀνάγκη καὶ δυστυχία.

30. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ φύλαξέ μας ἀπὸ καύσωνα, φωτιὰ καὶ σεισμό.

31. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ φύλαξέ μας ἀπὸ κατακλυσμό, καταποντισμὸ καὶ παγετό.

32. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἀνάπαυσε καὶ τὶς ψυχὲς τῶν πατέρων, μητέρων, ἀδελφῶν, συγγενῶν, πάπων πρὸ πάπων.

33. Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν.

(Κάνε καὶ μιὰ μετάνοια μὲ Σταυρὸ στὸ τέλος).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προτρέπει στὴν Α´ πρὸς Θεσσσαλονικεῖς, ε´ 17: «Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε· τοῦτο γὰρ θέλημα Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ εἰς ὑμᾶς».Εὔχεσθε,
Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου καὶ
Ἁγίων Νεομαρτύρων Γυναικῶν Ἀκυλίνης, Κυράννης καὶ Ἀργυρῆς Γαλήνη Ὄσσης Λαγκαδ

Friday, August 25, 2017

'Οταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς... ( Άγιος Παΐσιος )


'Οταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς. Για ν' απαντήσει ο Θεός στο αίτημα μας και να μας δώσει ότι του ζητάμε, πρέπει πρώτα απ' όλα να έχουμε ταπείνωση, την οποία εμείς δεν έχουμε. 'Ολοι μας, μικροί και μεγάλοι, έχουμε πολύ εγωισμό και δεν δεχόμαστε υπόδειξη και παρατήρηση. 'Ολα τα γνωρίζουμε, είμεθα όλοι σοφοί. 'Οταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς.
 
 Ο Θεός μας δίνει πολλές ευκαιρείες για να κερδίσουμε τον Παράδεισο, αλλ' εμείς αυτές τις ευκαιρείες δεν τις δεχόμαστε όλες, τις διώχνουμε. Εάν όσα οφείλει ο άνθρωπος τα ξεπλήρωσε σ' αυτή τη ζωή, σώζεται.

Άγιος Παΐσιος

Tuesday, August 22, 2017

Να μη τρέχει συνέχεια κανείς σε διάφορους πνευματικούς ( Αγία Ματρώνα της Μόσχας )

Έλεγε να μη τρέχει συνέχεια κανείς σε διάφορους πνευματικούς, γυρεύοντας Στάρετς και διορατικούς. ‘‘Όταν τρέχει κανείς σε πολλούς πατέρες, μπορεί να χάσει την πνευματική οδό και τη σωστή κατεύθυνση στη ζωή’’. ‘‘ Ο κόσμος, -έλεγε πάλι- , ‘‘εν τω πονηρώ και εν τη πλάνη κείται’’. ‘‘Εάν πάτε σ’ ένα γέροντα ή ιερέα να συμβουλευθείτε, να προσεύχεστε να τον φωτίσει ο Θεός να σας δώσει σωστή συμβουλή’’. Έλεγε να μην ενδιαφέρεται κανείς για την προσωπική ζωή των ιερέων. Σ’ αυτούς, που επιθυμούν τη χριστιανική τελειότητα συνιστούσε να μη διακρίνονται από τους άλλου με την εξωτερική τους εμφάνιση, όπως λ.χ. με μαύρα ρούχα κλπ. ‘‘ Όταν είσαι στην Εκκλησία , μην κοιτάς κανένα. Να προσεύχεσαι με κλειστά μάτια ή να κοιτάς σε κάποια εικόνα’’.

Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας. Εκδόσεις ‘’ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ’’ Μετάφραση από τη Ρωσική Δορυμέδοντος ιερομονάχου.

Saturday, August 19, 2017

Τὸ ἅγιο βάπτισμα ( Άγιος Νεκτάριος )



Τὸ ἅγιο βάπτισμα «Ὅσοι βαπτιστήκατε στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ντυθήκατε τὸ Χριστό» (Γαλ. 3:27). Πόσο μεγάλη ἀλήθεια μᾶς ἐπισημαίνει μ᾿ αὐτὰ τὰ λόγια ὁ ἀπόστολος Παῦλος! Οἱ βαπτισμένοι χριστιανοὶ δὲν φοροῦν τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες του, ἀλλὰ εἶναι ντυμένοι τὸν καινούριο ἄνθρωπο. Ντύθηκαν τὸν ἴδιο τὸ Χριστό, ποὺ ζεῖ τώρα μέσα στὶς καρδιές τους. Καὶ ἡ λέξη "ντύθηκαν" δὲν ἀναφέρεται σὲ κάποια ἁπλὴ καὶ ἐξωτερικὴ στολή, ἀλλὰ σὲ κάτι βαθύτερο, σὲ κάτι οὐσιαστικὸ καὶ ἀναφαίρετο. Μὲ τὴν πίστη μας στὸ Χριστὸ καὶ μὲ τὴ βάπτισή μας ντυνόμαστε τὸν ἴδιο τὸ Χριστὸ καὶ γινόμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, οἰκητήρια τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ναοὶ τοῦ Θεοῦ, ἅγιοι καὶ τέλειοι, Θεοὶ κατὰ χάριν. Ὥστε λοιπὸν ρίξαμε ἀπὸ πάνω μας τὴ φθορὰ καὶ ντυθήκαμε τὴν ἀφθαρσία. 
 
Ξεντυθήκαμε τὸν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρτίας καὶ ντυθήκαμε τὸν ἄνθρωπο τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς χάριτος. Διώξαμε τὸ θάνατο καὶ ντυθήκαμε τὴν ἀθανασία... Συλλογιστήκαμε ὅμως καὶ τὶς μεγάλες ὑποχρεώσεις, πού, μὲ τὸ βάπτισμά μας, ἀναλάβαμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ; 
 
Συνειδητοποιήσαμε ὅτι ὀφείλουμε νὰ συμπεριφερόμαστε σὰν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ σὰν ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου μας; Ὅτι ἔχουμε χρέος νὰ συνταυτίσουμε τὸ δικό μας θέλημα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ; Ὅτι πρέπει, σὰν παιδιὰ δικά Του, νὰ μένουμε ἐλεύθεροι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία; Ὅτι ὀφείλουμε νὰ Τὸν ἀγαπᾶμε μ᾿ ὅλη μας τὴ δύναμη, ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς καὶ τῆς καρδιᾶς μας; Ὅτι ὀφείλουμε νὰ Τὸν λατρεύουμε καὶ νὰ λαχταροῦμε τὴν ἕνωση μαζί Του γιὰ πάντα; Σκεφτήκαμε, ἄραγε, ὅτι ἡ καρδιά μας πρέπει νά᾿ ναι πλημμυρισμένη ἀπὸ τὴν ἀγάπη, ὥστε αὐτὴ νὰ ξεχύνεται καὶ στὸν πλησίον μας;
 
 Ἔχουμε τὴ συναίσθηση ὅτι ὀφείλουμε νὰ γίνουμε ἅγιοι καὶ τέλειοι καὶ εἰκόνες τοῦ Θεοῦ καὶ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν; Γιὰ ὅλ᾿ αὐτὰ ἔχουμε χρέος ν᾿ ἀγωνιστοῦμε, ὥστε νὰ μὴ φανοῦμε ἀνάξιοι στὸ κάλεσμα ποὺ μᾶς ἔκανε ὁ Θεὸς καὶ ἀποδοκιμαστοῦμε... Ναί, ἀδελφοί μου, ἂς παλέψουμε μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση γιὰ νὰ νικήσουμε. Κανείς μας ἂς μὴ χάσει τὸ θάρρος του, ἂς μὴν ἀμελήσει, ἂς μὴ δειλιάσει, ἂς μὴν πτοηθεῖ μπροστὰ στὰ σκάμματα τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα. Γιατὶ ἔχουμε βοηθὸ τὸ Θεό, ποὺ μᾶς δυναμώνει στὸν δύσκολο δρόμο τῆς ἀρετῆς.
 
Άγιος Νεκτάριος

Wednesday, August 16, 2017

Η προσευχή στην Παναγία και τους Αγίους ( Αγιος Παϊσιος )

Ερώτηση:? Ο Κύριος δίδαξε να προσευχόμαστε στο Θεό – Πατέρα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία προσεύχεται στη Θεοτόκο και τους Αγίους που ήταν άνθρωποι. Είναι σωστό;

Απάντηση: Άκου. Όλες οι προσευχές πάνε στο Θεό. Εμείς προσευχόμαστε στην Παναγία και τους Αγίους, δηλαδή τους παρακαλούμε να προσευχηθούν και αυτοί στον Κύριο για μας και η προσευχή τους έχει μεγάλη δύναμη.

Ερώτηση:? Ναι, αλλά… η Παναγία και οι Άγιοι ήταν άνθρωποι και πέθαναν. Δεν μας ακούνε, ούτε είναι πανταχού παρόντες. Μήπως ο Θεός θυμώνει να προσευχόμαστε σ’ αυτούς; 
 
Απάντηση: Παιδί μου, για το Θεό κανένας δεν πεθαίνει. Όταν κάποιος πεθάνει, πέθανε για μας που μείναμε ακόμα στη γη. Δεν πεθαίνει για τον Θεό. Κι αν αυτός έχει παρρησία κοντά Του, μαθαίνει από το Χριστό ότι τον παρακαλούμε να προσευχηθεί για μας και προσεύχεται, ενώ ο Χριστός ακούει και χαίρεται. Η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη.

Saturday, August 12, 2017

Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου. ( Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμᾶς )


… Ἂν ὁ θάνατος τῶν ὁσίων εἶναι τίμιος καὶ ἡ μνήμη δικαίου συνοδεύεται ἀπὸ ἐγκώμια, πόσο μᾶλλον τὴν μνήμη τῆς ἁγίας τῶν ἁγίων, διὰ τῆς ὁποίας ἐπέρχεται ὅλη ἡ ἁγιότης στοὺς ἁγίους, δηλαδὴ τὴ μνήμη τῆς ἀειπάρθενης καὶ Θεομήτορος, πρέπει νὰ τὴν ἐπιτελοῦμε μὲ τὶς μεγαλύτερες εὐφημίες.

Αὐτὸ πράττουμε ἑορτάζοντας τὴν ἐπέτειο τῆς ἁγίας κοιμήσεως ἢ μεταστάσεώς της, ποὺ ἂν καὶ μὲ αὐτὴ εἶναι λίγο κατώτερη ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, ὅμως ξεπέρασε σὲ ἀσύγκριτο βαθμὸ καὶ τοὺς ἀγγέλους καὶ τοὺς ἀρχαγγέλους καὶ ὅλες τὶς ὑπερκόσμιες δυνάμεις διὰ τῆς ἐγγύτητός της πρὸς τὸν Θεὸ καὶ διὰ τῶν ἀπὸ παλαιὰ γραμμένων καὶ πραγματοποιημένων σ᾿ αὐτὴ θαυμασίων.


Ὁ θάνατός της εἶναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σὲ οὐράνια καὶ ἀθάνατο ζωή, καὶ ἡ μνήμη τούτου εἶναι χαρμόσυνη ἑορτὴ καὶ παγκόσμια πανήγυρις, ποὺ ὄχι μόνο ἀνανεώνει τὴ μνήμη τῶν θαυμασίων τῆς Θεομήτορος, ἀλλὰ καὶ προσθέτει τὴ κοινὴ καὶ παράδοξη συνάθροιση τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων ἀπὸ κάθε μέρος τῆς γῆς γιὰ τὴν πανίερη κηδεία της, μὲ θεολήπτους ὕμνους, μὲ τὶς ἀγγελικὲς ἐπιστασίες καὶ χοροστασίες καὶ λειτουργίες γι᾿ αὐτήν.

Οἱ Ἀπόστολοι προπέμπουν, ἀκολουθοῦν, συμπράττουν, ἀποκρούουν, ἀμύνονται καὶ συνεργοῦν μὲ ὅλη τη δύναμη μαζὶ μὲ ἐκείνους ποὺ ἐγκωμιάζουν τὸ ζωαρχικὸ καὶ θεοδόχο ἐκεῖνο σῶμα, τὸ σωστικὸ φάρμακο τοῦ γένους μας, τὸ σεμνολόγημα ὅλης τῆς κτίσεως.

Ἐνῷ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Σαβαὼθ καὶ Υἱὸς αὐτῆς τῆς ἀειπάρθενης, εἶναι ἀοράτως παρὼν καὶ ἀποδίδει στὴ μητέρα τὴν ἐξόδιο τιμή. Σὲ αὐτοῦ τὰ χέρια ἐναπέθεσε καὶ τὸ θεοφόρο πνεῦμα, διὰ τοῦ ὁποίου ἔπειτα ἀπὸ λίγο μεταθέτει καὶ τὸ συζυγικὸ πρὸς ἐκεῖνο σῶμα σὲ χῶρο ἀείζωο καὶ οὐράνιο.

Διότι μόνο αὐτή, εὑρισκομένη ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ σ᾿ ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος, τὸν μὲν Θεὸ κατέστησε υἱὸν ἀνθρώπου, τοὺς δὲ ἀνθρώπους ἔκανε υἱοὺς Θεοῦ, οὐρανώσασα τὴ γῆ καὶ θεώσασα τὸ γένος. Καὶ μόνο αὐτὴ ἀπὸ ὅλες τὶς γυναῖκες ἀναδείχθηκε μητέρα τοῦ Θεοῦ ἐκ φύσεως πάνω ἀπὸ κάθε φύση. Ὑπῆρξε βασίλισσα κάθε ἐγκοσμίου καὶ ὑπερκοσμίου κτίσματος.

Τώρα ἔχοντας καὶ τὸν οὐρανὸ κατάλληλο κατοικητήριο, ὡς ταιριαστό της βασίλειο, στὸν ὁποῖο μετατέθηκε σήμερα ἀπὸ τὴ γῆ, στάθηκε καὶ στὰ δεξιὰ τοῦ παμβασιλέως μὲ διάχρυσο ἱματισμὸ ντυμένη καὶ στολισμένη, ὅπως λέγει ὁ προφήτης. (Ψαλμ. 44,11). Διάχρυσο ἱματισμό, ποὺ σημαίνει στολισμένη μὲ τὶς παντοειδεῖς ἀρετές. Διότι μόνο αὐτὴ κατέχει τώρα μαζὶ μὲ τὸ θεοδόξαστο σῶμα καὶ μὲ τὸν Υἱό, τὸν οὐράνιο χῶρο. Δὲν μποροῦσε πραγματικὰ γῆ καὶ τάφος καὶ θάνατος νὰ κρατεῖ ἕως τὸ τέλος τὸ ζωαρχικὸ καὶ θεοδόχο σῶμα της καὶ ἀγαπητὸ ἐνδιαίτημα οὐρανοῦ καὶ τοῦ οὐρανοῦ τῶν οὐρανῶν.

Ἀποδεικτικὸ γιὰ τοὺς μαθητὲς στοιχεῖο περὶ τῆς ἀναστάσεώς της ἀπὸ τοὺς νεκροὺς γίνονται τὰ σινδόνια καὶ τὰ ἐντάφια, ποὺ μόνα ἀπέμειναν στὸ τάφο καὶ βρέθηκαν ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἦλθαν νὰ τὴν ζητήσουν, ὅπως συνέβηκε προηγούμενα μὲ τὸν Υἱὸ καὶ Δεσπότη. Δὲν χρειάσθηκε νὰ μείνει καὶ αὐτὴ ἐπίσης γιὰ λίγο πάνω στὴ γῆ, ὅπως ὁ Υἱός της καὶ Θεός, γι᾿ αὐτὸ ἀναλήφθηκε ἀμέσως πρὸς τὸν ὑπερουράνιο χῶρο ἀπὸ τὸν τάφο.

Μὲ τὴν ἀνάληψή της ἡ Θεομῆτορ συνῆψε τὰ κάτω μὲ τὰ ἄνω καὶ περιέλαβε τὸ πᾶν μὲ τὰ γύρω της θαυμάσια, ὥστε καὶ τὸ ὅτι εἶναι ἐλαττωμένη πολὺ λίγο ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, γευόμενη τὸ θάνατο, αὐξάνει τὴ ὑπεροχή της σὲ ὅλα . Καὶ ἔτσι εἶναι ἡ μόνη ἀπὸ ὅλους τοὺς αἰῶνες καὶ ἀπὸ ὅλους τους ἀρίστους ποὺ διαιτᾶται μὲ τὸ σῶμα στὸν οὐρανὸ μαζὶ μὲ τὸν Υἱὸ καὶ Θεό.

Ἡ Θεομήτωρ εἶναι ὁ τόπος ὅλων τῶν χαρίτων καὶ πλήρωμα κάθε καλοκαγαθίας καὶ εἰκόνα κάθε ἀγαθοῦ καὶ κάθε χρηστότητος, ἀφοῦ εἶναι ἡ μόνη ποὺ ἀξιώθηκε ὅλα μαζὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Πνεύματος καὶ μάλιστα ἡ μόνη ποὺ ἔλαβε παράδοξα στὰ σπλάχνα της ἐκεῖνον στὸν ὁποῖο βρίσκονται οἱ θησαυροὶ ὅλων τῶν χαρισμάτων. Τώρα δὲ μὲ τὸ θάνατό της προχώρησε ἀπὸ ἐδῶ πρὸς τὴν ἀθανασία καὶ δίκαια μετέστη καὶ εἶναι συγκάτοικος μὲ τὸν Υἱὸ στὰ ὑπερουράνια σκηνώματα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐπιστατεῖ μὲ τὶς ἀκοίμητες πρὸς αὐτὸν πρεσβεῖες ἐξιλεώνοντας αὐτὸν πρὸς ὅλους μας.

Εἶναι τόσο πολὺ πλησιέστερη ἀπὸ τοὺς πλησιάζοντας τὸ Θεό, ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀγγελικὲς ἱεραρχίες. «Τὰ Σεραφὶμ στέκονταν γύρω τοῦ» (Ἡσαΐας 6,2) καὶ ὁ Δαυῒδ λέγει: «παρέστη ἡ βασίλισσα στὰ δεξιά σου».

Βλέπετε τὴ διαφορὰ τῆς στάσεως; Ἀπὸ αὐτὴ μπορεῖτε νὰ καταλάβετε καὶ τὴ διαφορά της, κατὰ τὴν ἀξία τῆς τάξεως. Διότι τὰ Σεραφεὶμ ἦταν γύρω ἀπὸ τὸ Θεό, πλησίον δὲ στὸν ἴδιο μόνο ἡ βασίλισσα καὶ μάλιστα στὰ δεξιά του. Ὅπου κάθισε ὁ Χριστὸς στὸν οὐρανό, δηλαδὴ στὰ δεξιά της μεγαλωσύνης, ἐκεῖ στέκεται καὶ αὐτὴ τώρα ποὺ ἀνέβηκε ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό.

Ποιὸς δὲν γνωρίζει ὅτι ἡ Παρθενομήτωρ εἶναι ἐκείνη ἡ βάτος ποὺ ἦταν ἀναμμένη ἀλλὰ δὲν καταφλεγόταν. (Ψαλμ. 44,19). Καὶ αὐτὴ ἡ λαβίδα, ποὺ πῆρε τὸ Σεραφίμ, τὸν ἄνθρακα ἀπὸ τὸ θυσιαστήριο, ποὺ συνέλαβε δηλαδὴ ἀπυρπολήτως τὸ θεῖο πῦρ καὶ κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἔλθει πρὸς τὸ Θεό. Ἑπομένως μόνη αὐτὴ εἶναι μεθόριο τῆς κτιστῆς καὶ τῆς ἄκτιστης φύσεως.

Ποιὸς θὰ ἀγαποῦσε τὸ Υἱὸ καὶ Θεὸ περισσότερο ἀπὸ τὴ μητέρα, ἡ ὁποία ὄχι μόνο μονογενῆ τὸν γέννησε, ἀλλὰ καὶ μόνη της αὐτὴ χωρὶς ἀνδρικὴ ἕνωση, ὥστε νὰ εἶναι τὸ φίλτρο διπλάσιο.

Ὅπως λοιπόν, ἀφοῦ μόνο δι᾿ αὐτῆς ἐπεδήμησε πρὸς ἐμᾶς, φανερώθηκε καὶ συναναστράφηκε μὲ τοὺς ἀνθρώπους, ἐνῷ πρὶν ἦταν ἀθέατος, ἔτσι καὶ στὸν μελλοντικὸ ἀτελεύτητο αἰώνα κάθε πρόοδος καὶ ἀποκάλυψη μυστηρίων χωρὶς αὐτὴν θὰ εἶναι ἀδύνατος.

Διὰ μέσου τῆς Θεομήτορος θὰ ὑμνοῦν τὸ Θεὸ γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ αἰτία, ἡ προστάτης καὶ πρόξενος τῶν αἰωνίων. Αὐτὴ εἶναι θέμα τῶν προφητῶν, ἀρχὴ τῶν Ἀποστόλων, ἑδραίωμα τῶν μαρτύρων, κρηπὶς τῶν διδασκάλων, ἡ ρίζα τῶν ἀπορρήτων ἀγαθῶν, ἡ κορυφὴ καὶ τελείωση κάθε ἁγίου.

Ὦ Παρθένε θεία καὶ τώρα οὐρανία, πῶς νὰ περιγράψω ὅλα σου τὰ προσόντα; Πῶς νὰ σὲ δοξάσω, τὸ θησαυρὸ τῆς δόξας; Ἐσένα καὶ ἡ μνήμη μόνο ἁγιάζει αὐτὸν ποὺ τὴν χρησιμοποιεῖ.

Μετάδωσε πλούσια λοιπὸν τὰ χαρίσματά σου στὸ λαό σου, Δέσποινα, δῶσε τὴ λύση τῶν δεινῶν μας, μετάτρεψε ὅλα πρὸς τὸ καλύτερο μὲ τὴ δύναμή σου, δίδοντας τὴ χάρη σου γιὰ νὰ δοξάζουμε τὸ προαιώνιο Λόγο ποὺ σαρκώθηκε ἀπὸ σένα γιὰ μᾶς μαζὶ με τὸν ἄναρχο Πατέρα καὶ τὸ ζωοποιὸ Πνεῦμα, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνες. Γένοιτο...

Tuesday, August 8, 2017

Ο Αγαθούτσικος Μοναχός... ( Όσιος Παΐσιος ο Μέγας )

Ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας είχε ένα μαθητή αγαθούτσικο και απονήρευτο. Καθώς όμως πήγαινε μια μέρα στην πόλη, για να πουλήσει εργόχειρα, απάντησε στο δρόμο έναν Εβραίο,
που πήγαινε και αυτός στο ίδιο μέρος. Πονηρός ο Εβραίος, κατάλαβε τον Μοναχό που ήταν κουτούτσικος, και με τη βρωμερή του γλωσσά, έχυσε το δηλητήριο, που είχε στην
καρδιά του.
- Μοναχέ, του λέγει, γιατί πιστεύετε στον Εσταυρωμένo, απλώς και ως έτυχε; Άλλος είναι αυτός ο Μεσσίας που περιμένομε και όχι αυτός, στον οποίον πιστεύετε σεις οι Χριστιανοί.

Ο δε Μοναχός από την απλότητα και την αγαθοσύνη του, πλανήθηκε με τα λόγια αυτά του Εβραίου και του λέγει:
- Ίσως να είναι έτσι, που λέγεις εσύ.

Όταν επέστρεφε στην έρημο και τον είδε ο Παΐσιος, δεν τον δέχθηκε καθόλου. Ούτε να τον πλησιάσει δεχόταν, ούτε να του μιλήσει.

Ο μαθητής απορούσε, που τον αποστρεφόταν ο Γέροντας του και λυπόταν πολύ. Έπεσε στα πόδια κλαίγοντας και του είπε:
- Γιατί, Πάτερ μου, με αποστρέφεσαι τον άθλιο και δεν θέλεις να με δεις; Βλέπω, δη με συχαίνεσαι, σαν κάθαρμα, πράγμα που δεν μου τα έκανες άλλοτε. Τι έκαμα ο άθλιος για
να ξεπέσω τόσο;
- Ποιος, του είπε ο Παΐσιος, είσαι συ, άνθρωπε, γιατί δεν σε γνωρίζω;
- Τι ασυνήθιστα πράγμα, απαντά ο μαθητής, είδες, πάτερ μου, σε μένα, που δεν με γνωρίζεις; Δεν είμαι εγώ ο δείνα μαθητής σου;
- Εκείνος, είπε ο Γέροντας, ο μαθητής μου ήταν Χριστιανός και είχε βάπτισμα, ενώ εσύ δεν είσαι τέτοιος. Δεν είσαι πια Χριστιανός. Πες μου, τι σου συνέβη, και τι έπαθες στο
δρόμο;
Κλαίγοντας εκείνος του λέγει:
- Δεν έπαθα τίποτε, Πάτερ μου.
- Και ο Παΐσιος με πικρία του λέγει.
- Πήγαινε παιδί μου, μακρυά από μένα, γιατί δεν υποφέρω να ακούω ομιλία ανθρώπου, που αρνήθηκε τον Χριστό. Γιατί, αν ήσουν εσύ ο μαθητής μου εκείνος, θα σε έβλεπα,
όπως ήσουν πρώτα.

Τότε ο δυστυχισμένος εκείνος Μοναχός αναστέναξε, και χύνοντας δάκρυα, που κινούσαν την ευσπλαχνία του Γέροντα, του φώναζε, ότι είναι ο ίδιος μαθητής και όχι άλλος, ότι
δεν γνωρίζει την αμαρτία του ποια είναι. Δεν έκαμε κανένα κακό. Τότε ο μέγας Παΐσιος του λέγει:
- Με ποιόν συνομίλησες στο δρόμο που πήγαινες;
- Με ένα, του λέγει, Εβραίο μίλησα και με άλλον κανένα.
- Τι σου είπε ο Εβραίος και τι του απάντησες;
- Δεν μου είπε τίποτε άλλο, παρά ότι ο Χριστός δεν είναι αυτός, που προσκυνάτε σεις οι Χριστιανοί. Άλλος είναι. Εκείνος που πρόκειται να έλθει. Και εγώ του είπα, ίσως να είναι
έτσι, όπως το λες.

Ο δε Όσιος Παΐσιος κατασυγχυσμένος του λέγει:
- Άθλιε, ποιο άλλο είναι χειρότερο και αισχρότερο από αυτό, που είπες; Με αυτό, και τον Χριστόν αρνήθηκες, και το άγιο Βάπτισμα ξεντύθηκες, ταλαίπωρε. Λοιπόν, πήγαινε,
κλάψε τον εαυτόν σου, όπως θέλεις.
Καμιά σχέση δεν έχεις πλέον με μένα. Το όνομά σου γράφηκε μαζί με κείνους, που αρνήθηκαν τον Χριστόν, και μαζί με αυτούς θα κολασθείς.

Ο δύστυχος μαθητής, όταν άκουσε αυτά κλαίγοντας πικρά φώναζε:
- Λυπήσου με Πάτερ, τον άθλιο. Δεν ξέρω τι να γίνω. Από ανοησία μου αμάρτησα και έγινα βορά των δαιμόνων. Όμως σε σένα, μετά τον Θεόν καταφεύγω. Μη με εγκαταλείψεις
τον άθλιο. Λυπήσου με, Πάτερ.

Έτσι παρακαλώντας με δάκρυα περισσότερα, παρά λόγια, κίνησε την συμπάθεια του Γέροντα, ο οποίος του λέγει:
- Έχε υπομονή, τέκνον. θα παρακαλέσω τους οικτιρμούς και το έλεος του φιλάνθρωπου Θεού για σένα.

Και άρχισε να παρακαλεί τον Θεόν και να ζητεί από Αυτόν να συγχωρήσει τον μαθητή του. Ο Θεός δεν βράδυνε, αλλά συγχώρησε την αμαρτία του μαθητού του. Τον αξίωσε δε
να έχει πάλι την χάριν του Αγίου βαπτίσματος. Διότι ο θείος Παΐσιος είδε σαν περιστέρι το Πνεύμα το Άγιον να μπαίνει από το στόμα του μαθητού το δε πονηρό πνεύμα να βγαίνει
σαν καπνός και να διαλύεται στον αέρα. Έτσι πληροφορήθηκε ο Άγιος ότι εισακούστηκε η προσευχή του, και στράφηκε και είπε στον μαθητή του:
- Δόξασε τον Θεόν, τέκνον μου, και ευχαρίστησε Τον μαζί μου, διότι το ακάθαρτον πνεύμα βγήκε από σένα, αντί δε εκείνου μπήκε σε σένα το Πνεύμα το Άγιον. Λοιπόν, πρόσεχε
καλά, να μη πέσεις πάλι στην παγίδα της απροσεξίας και της αμέλειας, ούτε να προδώσεις την ψυχή σου, με κανένα άλλο αμάρτημα, οπότε θα καίγεται στη φωτιά της Κολάσεως.
Τοιουτοτρόπως διορθώθηκε ο Μοναχός. 
 
Ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας

Saturday, August 5, 2017

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος ( Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας )

Η μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας δίνει την αφορμή να θυμηθούμε τα λόγια του Κυ­ρίου μας Ιησού Χριστού: «Ου πιστεύεις ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί εστι; τα ρήματα α εγώ λαλώ υμίν, απ' εμαυτού ου λα­λώ. ο δε πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα. Πι­στεύετέ μοι ότι εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί. ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι» (Ιωάν. 14, 10-11).

Μεγάλα και αμέτρητα ήταν τα θαύματα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: με ένα μόνο λόγο του ανέστησε την κόρη του Ιαείρου, του αρχισυναγώγου, τον γιο της χήρας της Ναΐν, ακόμα και τον Λάζαρο, ο οποίος ήταν στον τάφο τέσσερεις ολόκληρες ημέρες. Με ένα λόγο του μόνο επιτίμησε τους ανέμους και τα κύματα της λίμνης Γεννησαρέτ και έγινε απόλυτη γαλήνη. Με πέντε ψωμιά και δύο ψάρια χόρτασε πέντε χιλιάδες ανθρώπους, χωρίς γυναίκες και παιδιά, και με τέσσερα ψωμιά τέσσερεις χιλιάδες.

Ας θυμηθούμε πως κάθε μέρα θεράπευε τους ασθενείς, γιατρεύοντας κάθε είδους ασθένεια, έδιωχνε τα πονηρά πνεύματα από τους δαιμονιζομένους. Πως ξαναέδινε την όραση στους τυφλούς και την ακοή στους κουφούς με ένα μόνο άγγιγμά του. Δεν φτάνουν αυτά;
Όλα αυτά όμως δεν ήταν αρκετά για τους ανθρώπους οι οποίοι τον ζήλευαν, για τους ανθρώπους για τους οποίους ο μέγας προφήτης Ησαΐας είπε:
«Ακοή ακούσετε και ου συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ίδητε. επαχύνθη γαρ η καρδία του λαού τούτου, και τοις ωσί βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοις οφθαλμοίς και τοις ωσίν ακούσωσι και τη καρδία συνώσι και επιστρέψωσι, και ιάσομαι αυτούς» (Ματθ. 13, 14-15).
Σε όλα αυτά, τα οποία όμως δεν ήταν αρκετά για τους βαρήκοους ανθρώπους και με τα συσκοτισμένα μάτια, πρόσθεσε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός το μέγα θαύμα της Μεταμορφώσεώς Του στο όρος Θαβώρ. Σ' αυτόν, που έλαμψε με ένα εκθαμβωτικό θείο φως, εμφανίστηκαν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ο Μωυσής και ο Ηλίας και προσκύνησαν τον δημιουργό του νόμου. Με φόβο και τρόμο έβλεπαν το θαυμαστό αυτό θέαμα οι εκλεκτοί απόστολοι Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης. Και μετά από τη νεφέλη, που τους σκέπασε, ακούστηκε η φωνή του Θεού: «Ούτος εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ευδόκησα. αυτού ακούετε» (Ματθ. 17, 5).
Οι άγιοι απόστολοι κήρυξαν σ' όλο τον κόσμο, ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι «αληθώς, του Πατρός το απαύγασμα».
Ο κόσμος ολόκληρος, όταν το άκουσε, θα έπρεπε να γονατίσει μπροστά στον Κύριο Ιησού Χριστό και να προσκυνήσει τον Αληθινό Υιό του Θεού.

Θα έπρεπε η εμφάνιση στο Θαβώρ των δύο πιο μεγάλων προφητών της Παλαιάς Διαθήκης και η προσκύνηση του Κυρίου Ιησού Χριστού κατά την μεταμόρφωσή του, να κλείσει για πάντα τα βδελυρά χείλη των γραμματέων και των φαρισαίων, οι οποίοι μισούσαν τον Κύριο Ιησού και τον θεωρούσαν παραβάτη του νόμου του Μωυσή. Αλλά και μέχρι σήμερα δεν πιστεύουν οι Εβραίοι ότι Αυτός είναι ο Μεσσίας.

Όχι μόνο οι Εβραίοι δεν τον πιστεύουν, αλλά και για πολλούς χριστιανούς όλο και περισσότερο θαμπώνει το θείο φως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ακόμα μικρότερο γίνεται το μικρό ποίμνιο του Χριστού για το οποίο το θείο φως του Χριστού λάμπει με την ίδια δύναμη με την οποίαν έλαμψε στους αποστόλους Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη τότε στο όρος Θαβώρ.
Όμως να μην απελπιζόμαστε, επειδή ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είπε: «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον. ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν» (Λκ. 12, 32).
Η απιστία μεταξύ των λαών έλαβε ανησυχητικές διαστάσεις και το φως του Χριστού επισκιάστηκε από το σκοτεινό νέφος της αθεΐας. Σήμερα πιο συχνά από ποτέ ενθυμούμαστε το φοβερό λόγο του Χριστού: «Πλην ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;» (Λκ. 18, 8).


Να μην απελπιζόμαστε όμως, επειδή Εκείνος, λέγοντας για τα σημεία της δευτέρας παρουσίας του, είπε: «Αρχομένων δε τούτων γίνεσθαι ανακύψατε και επάρατε τας κεφάλας υμών, διότι εγγίζει η απολύτρωσις υ­μών» (Λκ. 21, 28).
Να είναι, λοιπόν, η ζωή σας τέτοια ώστε την φοβερή ημέρα της Κρίσεως να μπορέσουμε να σηκώσουμε το κεφάλι μας και όχι να το σκύψουμε βαθειά απελπισμένοι. Αμήν.
 
Απολυτίκιον
Μετεμορφώθης εν τω Όρει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις Μαθηταίς σου την δόξαν σου, καθώς ηδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς, το φως σου το αΐδιον, πρεσβείαις της Θεοτόκου. Φωτοδότα, δόξα σοι.

Thursday, August 3, 2017

Απλότητα σημαίνει καθαρότητα ψυχής, ακεραιότητα, ειλικρίνεια, απονήρευτη γνώμη, καθαρότητα του νου και αθωότητα ( Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως )

Απλότητα σημαίνει καθαρότητα ψυχής, ακεραιότητα, ειλικρίνεια, απονήρευτη γνώμη, καθαρότητα του νου και αθωότητα, στην οποία δεν υπάρχει τίποτα σκοτεινό και ύπουλο. Όλα είναι ανυπόκριτα, ασυγκάλυπτα.

Όσοι έχουν αυτήν την χριστιανική απλότητα, πολιτεύονται με ευθύτητα καρδιάς μπροστά στο Θεό και δεν έχουν μέσα τους ίχνος πανουργίας. Τα μάτια τους, το βλέμμα τους, είναι απλά, καθαρά, διαυγή. Το πρόσωπό τους λάμπει και η καρδιά τους είναι γεμάτη ευφροσύνη. Το μυαλό τους είναι καθαρό σαν αίθριος ουρανός. Οι σκέψεις τους αγνές σαν καθαρό χρυσάφι. Ο λόγος τους αληθινός και η ψυχή τους καθαρή από κάθε ρύπο.

Τον απλό άνθρωπο χαρακτηρίζουν και η τιμιότητα και η ειλικρίνεια. Τον στολίζουν η ακεραιότητα και η σεμνοπρέπεια, ενώ τον τιμά η σταθερότητα του χαρακτήρα του. Αγαπάει με απλότητα καρδιάς και αποσπά την εύνοια όλων.

Αυτός που έχει την αρετή της χριστιανικής απλότητας αγαπάει τον Θεό και ο Θεός αγαπάει αυτόν εισακούοντας την προσευχή του.

Αντίθετη στην αρετή της απλότητας είναι η κακία του πολύπλοκου και του γελοίου.

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Tuesday, August 1, 2017

Η προσευχή είναι το Οξυγόνο του Χριστιανού. ( Αρχιμ. Νεόφυτος Σκαρκαλάς )


Ο Μακαριστός Γέροντας Νεόφυτος (κατά κόσμον Ναούμ Σκαρκαλάς), που εκοιμήθη εν Κυρίω τον Μάιο του 2005, άφησε μνήμη πολύ εναρέτου και αγίου ανδρός. Εφλέγετο από διάπυρο έρωτα προς τον Θεό και την αγία Του Εκκλησία, την οποία διηκόνησε με πολύ ζήλο, με όλη την ζωή του..
Ο γέροντας δεν είχε ιδιαίτερο χάρισμα λόγου. Όμως τα απλά αλλά χαριτωμένα λόγια του ωφελούσαν πολύ τους ακροατάς του.
Παραθέτουμε ενδεικτικώς κάποια από αυτά:

Να μη σταματήσετε τον εκκλησιασμό και την εξομολόγηση Από την Εκκλησία βγαίνει η αγιότης. Μέσα από την Εκκλησία και τα μυστήριά της δυναμώνει η πίστη μας. Εγώ,παιδί μου, από το σπίτι στην Εκκλησία και από την Εκκλησία στο σπίτι. Έτσι να κάνης και συ.
----------------------------
Να πηγαίνουμε από την νύχτα στην Εκκλησία. Όταν τελειώνη ο εξάψαλμος, να κάνουμε τρεις μετάνοιες και να ζητούμε (νοερώς) την βασιλεία του Θεού. Στο «Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…» να λέμε (νοερώς): «Μέγα το όνομα της Αγίας Τριάδος».
Να μη φεύγουμε από την Θ. Λειτουργία πριν το «Δι᾿ευχών…» εκτός σοβαρού λόγου, γιατί μοιάζουμε τον Ιούδα. Να λέμε συχνά: «Ζη Κύριος Παντοκράτωρ» και «Το έλεός σου Κύριε καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου».
---------------------
Η προσευχή είναι το Οξυγόνο του Χριστιανού. Η προσευχή είναι συνομιλία με τον Θεό. Όπως πας, ας πούμε, στον Νομάρχη και λες έτσι εκείνο, αλλιώς το άλλο, έτσι να τα λες και με τον Θεό. Να συζητάς μαζί Του. Από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι τις 5 το πρωί ο ουρανός είναι ανοιχτός. Τότε ο φύλακας Άγγελος ανεβαίνει στον Θεό και εμείς πρέπει να είμαστε στο σπίτι και όχι έξω, γιατί είναι η ώρα που πολεμά ο πονηρός. Τις ώρες αυτές να κάνουμε προσευχή, παρακλήσεις και ο ,τι άλλο μπορούμε, όταν μάλιστα έχουμε σοβαρό πρόβλημα και θέλουμε βοήθεια από τον Θεό. Να Του μιλάμε, όπως μιλάμε στον πατέρα μας.
------------------------
Οι προσευχές μας δεν ακούγονται πάντοτε, γιατί ο Θεός έχει για κάθε άνθρωπο τον σκοπό του. Ξέρετε γιατί το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριέται και ο Θεός; Γιατί είναι άδειο. Το λέμε χωρίς νόημα. Να σηκώνεστε νωρίς το πρωί, για να τακτοποιήτε τα πνευματικά σας καθήκοντα. Στο νοικοκυριό να είστε παράδειγμα. Να είστε καθαροί αλλά όχι επίμονοι στα υλικά και στα εξωτερικά. Το βάρος να το ρίχνετε στην μελέτη και στην προσευχή.
---------------------------
Να διαβάζετε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας και την Παράκλησή της. Την Κυριακή, τον Κανόνα του Ιησού Χριστού. Την Δευτέρα, του Αγίου Αγγέλου. Την Τετάρτη και Παρασκευή, του Τιμίου Σταυρού. Το Σάββατο, των Αγίων Πάντων. Πέντε αρετές σώζουν τον άνθρωπο: Προσευχή, εγκράτεια, ελεημοσύνη, πτωχεία, μακροθυμία. Προσευχή, συντριβή, ταπείνωση, εξομολόγηση. Θα περάσουμε δύσκολες μέρες, γιατί ο κόσμος δεν εξομολογείται, και αυτοί που εξομολογούνται δεν κάνουν καθαρά εξομολόγηση. Θα χαθή η πίστη από τους ανθρώπους.
-------------------------
Έρχονται οι άνθρωποι και λένε: Διάβασέ μου μία συγχωρητική ευχή. Βρε τι λες; Χωρίς εξομολόγηση ευχή; Τι είναι αυτά; Λένε· αυτά τα λέει ο Νεόφυτος. Όχι, δεν τα λέει ο Νεόφυτος. Ο Χριστός τα λέει.
-------------------
Να τηρήτε την νηστεία, να έχετε προσευχή, ελεημοσύνη και να μη παραμελήτε τον κανόνα σας. Η νηστεία είναι αγιότης. Είναι η ακρίβεια της πίστεώς μας. Να ζητάτε από όλους συγγνώμη και να την νιώθετε. Να ταπεινωνόσαστε.
---------------------------
Ένα είναι το μέλημά μας, πως θα σωθούμε. Μέσον της σωτηρίας μας είναι η ταπείνωσις. Για να αποκτήσουμε την ταπείνωσι να μη μιλάμε, να μη θυμώνουμε, να μην αντιμιλούμε, να μην εκδικούμαστε.
 
Ο Ταπεινός και Χαριτωμένος Γέροντας της Κοζάνης Αρχιμ. Νεόφυτος Σκαρκαλάς (1917-2005).