Monday, January 29, 2018

Ύμνος στον Σταυρό του Κυρίου – Ώ Σταυρέ…

Ώ Σταυρέ, η ανέκφραστη αγάπη του Θεού και λάμψη τ’ ουρανού.
Σταυρέ, ο τρόμος των κακών. Σταυρέ, το στήριγμα, το φως των χριστιανών.

Ώ Σταυρέ, δια του οποίου ο Θεός γίνεται άνθρωπος και υπηρέτης μας.
Με σένα ο άνθρωπος έγινε βασιλιάς στον ουρανό του Θεού.

Το αληθινό φως ξεπήδησε από σένα.
Η καταραμένη νύχτα νικήθηκε με σένα. Ανέτρεψες Συ τους ναούς των ειδώλων.

Συ είσαι η εγγύηση της ειρήνης Θεού και ανθρώπων.
Συ είσαι η σκάλα με την οποία ανεβαίνει ο άνθρωπος στον ουρανό.

Είσαι πάντα για τους πιστούς ο στύλος και η άγκυρα. Στήριξε την πίστη μας.
Οδηγεί τη βάρκα τη ζωής μας. Ετοίμασε το στεφάνι μας.

Παυλίνος, Επίσκοπος Νώλης

Monday, January 22, 2018

Φυλάξου, αγαπητέ, με κάθε είδους προσοχή, από την εμπαθή αγάπη ή το μίσος του κάθε πράγματος... ( Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου )

Η αιτία που δεν διακρίνουμε ορθά όλα αυτά τα πράγματα που είπαμε και αλλά πολλά, είναι γιατί δεν τα σκεφτόμαστε στο βάθος τους ποια είναι, αλλά πιάνουμε την αγάπη ή το μίσος σε αυτά, αμέσως από μόνη την εξωτερική τους μελέτη και εμφάνιση. Έτσι όταν, η αγάπη τους ή το μίσος προλαμβάνουν και σκοτίζουν το νου μας και γι' αυτό δεν μπορεί να τα διακρίνει σωστά, όπως είναι στην αλήθεια.
Λοιπόν, εσύ αδελφέ μου, εάν θέλεις να μην βρει τόπον η πλάνη αυτή στο νου σου, πρόσεχε καλά, και όταν, ή βλέπεις με τα μάτια ή μελετάς με το νου κανένα πράγμα, κράτα όσο μπορείς την θέλησή σου και μην την αφήσεις να το αγαπήσει ή να το μισήσει, αλλά παρατήρησέ το με το νου μοναχά.
Πριν απ' όλα, όμως, σκέψου φρόνιμα, ότι αν αυτό είναι οδυνηρό και αντίθετο στην φυσική σου κλίση, παρακινείσαι από το μίσος να το αποστρέφεσαι. Αν όμως σου προξενεί ευχαρίστηση, παρακινείσαι από την αγάπη να το θέλεις. Γιατί, τότε που ο νους σου δεν είναι ζαλισμένος από το πάθος, είναι ελεύθερος και καθαρός και μπορεί να γνωρίσει την αλήθεια και να διαπεράσει μέσα στο βάθος του πράγματος, που το κακό είναι κρυμμένο κάτω από την ψεύτικη ευχαρίστηση ή που το καλό είναι σκεπασμένο κάτω από την επιφάνεια του κακού.
Αν όμως η θέλησις πρόλαβε να το αγαπήσει ή να το μισήσει, δεν μπορεί πλέον ο νους να το γνωρίσει καλά, καθώς πρέπει· διότι εκείνη η διάθεσις, ή καλύτερα να πω, εκείνο το πάθος που μπήκε στο μέσο, σαν τείχος, ζαλίζει το νου τόσο, που νομίζει το πράγμα άλλο από εκείνο που είναι στην αλήθεια και το περνά ως τέτοιο στην επιθυμία, η οποία όσο πηγαίνει μπροστά και περισσότερο αγαπά ή μισεί το πράγμα εκείνο, τόσο και ο νους σκοτίζεται περισσότερο και έτσι σκοτισμένος, κάνει πάλι να φαίνεται στην επιθυμία το πράγμα εκείνο περισσότερο όσο ποτέ αγαπητό ή μισητό.
Έτσι όταν δεν τηρείται ο παραπάνω κανόνας που είπα, (ο οποίος είναι πολύ αναγκαίος σε όλη αυτή την εκγύμναση), δηλαδή, το να κρατάς την επιθυμία σου από την αγάπη ή το μίσος του πράγματος, αυτές οι δύο δυνάμεις της ψυχής, ο νους δηλαδή και η θέλησις, προχωρούν πάντα κακώς, σαν σε κύκλο, από το σκοτάδι σε βαθύτερο σκοτάδι και από το σφάλμα σε μεγαλύτερο σφάλμα.
Λοιπόν, φυλάξου, αγαπητέ, με κάθε είδους προσοχή, από την εμπαθή αγάπη ή το μίσος του κάθε πράγματος, το οποίο δεν έφθασες να ερευνήσεις καλά πρότερα με το φως του νου και του ορθού λόγου, με το φως των θείων Γραφών, με το φως της χάριτος και της προσευχής και με την κρίση του πνευματικού σου πατρός για να μην κάνης λάθος και να υπολογίζεις το αληθινά καλό για κακό και το αληθινά κακό για καλό.
Καθώς αυτό συμβαίνει να γίνεται, ως επί το πλείστον, σε κάποια έργα, τα οποία φαίνονται μεν καθ' εαυτά πως είναι καλά και άγια, για μερικές όμως περιστάσεις, δηλαδή γίνονται ή παράκαιρα ή σε σχετικό τόπο ή με ανάλογο μέτρο, προξενούν όμως μεγάλη βλάβη σε εκείνους που τα επιχειρούν, καθώς γνωρίζουμε πολλούς που κινδύνευσαν σε παρόμοια επαινετά και αγιότατα έργα.
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου 

Thursday, January 18, 2018

Ο Οσιος, ο λύκος και τα Γαϊδουράκια

Στην περιοχή του Μγβίμε, όπου ασκήτευε ο Όσιος Σίω ό Σπηλαιώτης, τα θηρία, και κυρίως οι λύκοι, κατασπάραζαν συχνά τα ζώα των ανθρώπων, πού έφθαναν ως εκεί ζητώντας θεραπεία, αλλά και τα γαϊδουράκια, πού είχαν οι ασκητές, για να μεταφέρουν διάφορα φορτία.

Ό Όσιος Σίω, βλέποντας τόσο τούς προσκυνητές όσο και τούς μοναχούς να θλίβονται για την απώλεια των υποζυγίων τους, προσευχήθηκε στον Κύριο, να οδηγήσει μπροστά του όλα τα άγρια ζώα πού ζούσαν στον Μγβίμε.

Μόλις τελείωσε την παράκληση του και βγήκε από την σπηλιά του, αντίκρισε αναρίθμητα θηρία, μικρά και μεγάλα, να στέκονται εκεί, με σκυμμένα τα κεφάλια, σαν να περίμεναν κάποια εντολή του.

– Ακούστε τί θα σάς πω, άρχισε να τα νουθετεί ό Όσιος. Ό Χριστός γνωρίζει πώς ή καρδιά μου πονά για σάς. Αυτή ή έρημος όμως θα γεμίσει ανθρώπους, πού θα δοξολογούν τον Θεό, γι’ αυτό πρέπει να πάτε σε άλλον τόπο. Μόνο ένα από σάς θα μείνει εδώ, για να βόσκει τα γαϊδουράκια των αδελφών. Έτσι θα εξιλεωθείτε για τις ζημιές πού κάνατε.

Σε λίγα λεπτά όλα τα θηρία είχαν εξαφανιστεί, εκτός από έναν λύκο, πού έμεινε ακίνητος μπροστά στον Όσιο, κοιτάζοντάς τον στα μάτια.

– Στον όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, είπε εκείνος, σε προστάζω από σήμερα να φυλάς τα υποζύγια των αδελφών. Κάθε πρωί θα τα οδηγείς στην βοσκή και κάθε βράδυ θα τα φέρνεις πίσω. Θα τρως ότι τρώμε κι εμείς. Ζώο ή άνθρωπο δεν θα πειράξεις. Εμπρός, δουλειά τώρα.

Από τότε ό λύκος, ημερωμένος και υποταγμένος στον Όσιο, έβοσκε τα γαϊδουράκια. Σάρκα δεν γεύθηκε ποτέ. Κάθε πρωί έτρωγε ψωμί μουσκεμένο σε νερό, τον ίδιο και τον βράδυ. Ύστερα πήγαινε στην φωλιά του -μια τρύπα σκαμμένη από τον Όσιο Σίω δίπλα στην σπηλιά του- όπου περνούσε την νύχτα.

Πέρασαν έτσι έξι χρόνια. Μια μέρα ό λύκος έφερε πίσω τα ζώα νωρίτερα από την συνηθισμένη ώρα και άρχισε ν’ αλυχτά παράξενα. Οι Πατέρες δεν άργησαν να διαπιστώσουν πώς έλειπε ένα γαϊδουράκια, πού ανήκε στον μοναχό Κόνωνα. Πιστεύοντας ακράδαντα πώς ό λύκος είχε φάει τον ζώο του, ό Κόνων έτρεξε στην σπηλιά του Οσίου.

– Γέροντα, εξιλεωθείτε εξαιτίας σου έχασα τον γάιδαρο μου, ξέσπασε θυμωμένος.

Ο πραότατος Σίω δεν ταράχθηκε από την απρεπή συμπεριφορά του υποτακτικού του. Στο μεταξύ ο λύκος είχε πλησιάσει κοντά τους. Τούς κοιτούσε και κουνούσε την ουρά του, σαν να ήθελε κάτι να τούς πει. Βλέποντας όμως πώς δεν τον καταλάβαιναν, άρπαξε τον ραβδί του Κόνωνα με τα δόντια του κι άρχισε να τον τραβά επίμονα.

Τον ακολούθησαν και σε λίγο βρέθηκαν επάνω από ένα βάραθρο. Έσκυψαν με προσοχή και είδαν στον βάθος του τον γαϊδουράκια να κείτεται νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος. Ήταν φανερό ότι είχε τσακιστεί στον γκρεμό.

Ο Κόνων, μετανοημένος, ζήτησε με δάκρυα συγγνώμη από τον Γέροντα. Ύστερα από αυτό το γεγονός ο Όσιος είπε στον λύκο:

Αρκετά μάς υπηρέτησες. Σ’ ευχαριστούμε για τούς κόπους σου. Πήγαινε πια να βρεις τούς συντρόφους σου. Τα γαϊδουράκια θα τα βόσκουν από δώ και πέρα οι αδελφοί.

Monday, January 15, 2018

«Μην πνίγης το παιδί σου με την αγάπη σου. Μην το ξυπνάς την νύχτα και το φιλάς, γιατί το παιδί θα γίνη νευρικό» ( Άγιος Πορφύριος )


«Μην πνίγης το παιδί σου με την αγάπη σου. Μην το ξυπνάς την νύχτα και το φιλάς, γιατί το παιδί θα γίνη νευρικό»
Η συνήθεια είναι μεγάλη παιδαγωγική δύναμη και στο καλό και στο κακό. Οι γονείς να αρχίζουν την αγωγή του παιδιού τους από πολύ νωρίς, γιατί μπορεί πιο εύκολα το παιδί να δεχθή τους νόμους των γονέων και να συμμορφωθή προς αυτούς.

Όταν η ηλικία είναι μικρή, τότε και η ψυχή είναι μαλακή και τρυφερή. Εάν σε αυτήν την τρυφερή ψυχή εντυπωθούν καλές και άγιες συνήθειες, καμμιά δύναμη δεν θα μπορέση μετά να τις εξαλείψη.

Κανείς δεν είναι εκ φύσεως κακός. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο τι πρότυπα, τι παραδείγματα δίνεις στις μικρές ηλικίες. Εάν ξεκινήσης με καλά βιώματα από μικρός, τότε είναι πολύ εύκολο να γίνης καλός. Μεγαλώνοντας δεν χρειάζεται κόπος, το έχεις μέσα σου το καλό, το ζεις.

Δεν ευθύνεται μονάχα ο ίδιος ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του. Τα λάθη, οι αμαρτίες και τα πάθη, δεν είναι μόνο προσωπικά βιώματα του εξομολογουμένου. Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας. Υπάρχει όμως κάποιος τρόπος ν’ απαλλαγή ο άνθρωπος απ’ αυτό το κακό κι αυτός είναι η γενική εξομολόγηση. Πολλές φορές έχω μεταχειρισθή αυτή την γενική εξομολόγηση και είδα θαύματα. Την ώρα που τα λες στον εξομολόγο, έρχεται η θεία Χάρις και σε απαλάσσει από όλα τα άσχημα βιώματα, τις πληγές, τα ψυχικά τραύματα και τις ενοχές.

Οι γονείς αφήστε τα παιδιά σας, μην τα καταπιέζετε, μην τους κάνετε παρατηρήσεις, δεν είστε οι χωροφύλακες των παιδιών σας. (Ο Γέροντας είχε μια άλλη τακτική, ήθελε να κερδίση την ψυχή του παιδιού, με το να καταλάβη μόνο του το λάθος του και να το απορρίψη.)

Σε νέους μπλεγμένους με ανατολικές θρησκείες, έλεγε: «Να, βρε παιδιά, εσείς τώρα είστε καλά παιδιά, έχετε καλές ψυχές, πάτε εκεί, ας πούμε, από αγνότητα για να γνωρίσετε δήθεν το τέλειο, μπλέκετε με τον διάβολο και αρχίζει η δυστυχία μέσα στην ψυχή σας, ενώ ο Χριστός είναι όλος φως, είναι όλος γλυκύτητα και, εάν γνωρίσετε τον Χριστό, τότε θα καταλάβετε ότι αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ότι εκεί είναι το μυστικό. Δεν συμφωνώ με αυτά που κάνετε, όμως σας αγαπώ».

Ο Γέροντας έλεγε στις μητέρες: «Όταν φεύγη το παιδί από το σπίτι, να πης του παιδιού σου: «Μπορείς να πας, παιδί μου, να διασκεδάσης, αλλά μέχρι να γυρίσης, εγώ θα προσεύχωμαι στην Παναγία για σένα»».

Να αγαπάς το παιδί σου και να μην το μαλώνης.

Ο αγιασμός αρχίζει με τον θηλασμό· να μιλάς στα παιδιά σου την ώρα που τα θηλάζεις και αυτά θα σε ακούν και, όταν τα βάζης για ύπνο, να κλείνεσαι να κάνης το Απόδειπνο.

Μην πνίγης το παιδί σου με την αγάπη σου. Μην το ξυπνάς την νύχτα και το φιλάς, γιατί το παιδί θα γίνη νευρικό.
http://www.koinoniaorthodoxias.org/

Friday, January 12, 2018

Άνδρας και Γυναίκα δεν είναι πια Δύο ξεχωριστά Σώματα, αλλά Ενα.. ( Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου )

Όσο Αγαπάς, τον εαυτό σου, τόσο ν’ Αγαπάς και τη Γυναίκα σου.

Άνδρας και Γυναίκα δεν είναι πια δύο ξεχωριστά σώματα, αλλά ένα…

Όση, λοιπόν, ΑΓΆΠΗ έχεις στον εαυτό σου, τόση αγάπη θέλει ο Θεός να έχεις και στη Γυναίκα σου.

Δεν βλέπεις ότι και στο σώμα μας πολλές ατέλειες ή ελλείψεις έχουμε; Ο ένας έχει τα πόδια στραβά, ο άλλος τα χέρια παράλυτα, ο τρίτος κάποιο άλλο μέλος άρρωστο κ.ο.κ.

Και όμως, δεν το κακομεταχειρίζεται ούτε το κόβει, απεναντίας μάλιστα, το φροντίζει και το περιποιείται περισσότερο απ’ όσο τα υγιή μέλη του, και ο λόγος είναι ευνόητος.

Όσο αγαπάς, λοιπόν, τον εαυτό σου, τόσο ν’ αγαπάς και τη γυναίκα σου. Όχι μόνο γιατί Ανδρας και Γυναίκα έχουν την ίδια φύση, αλλά και για μιαν άλλη σπουδαιότερη αιτία: Γιατί δεν είναι πια δύο ξεχωριστά σώματα, αλλά Ένα…

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Tuesday, January 9, 2018

Η Ειρήνη είναι θείο Δώρο. ( Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως )

Η ειρήνη είναι θείο δώρο, που χορηγείται πλουσιοπάροχα σ’ όσους συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα.

Η ειρήνη είναι φως και φεύγει από την αμαρτία, που είναι σκοτάδι. Ένας αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει.

Να αγωνίζεστε εναντίον της αμαρτίας και να μη σας ταράζει η εξέγερση των παθών μέσα σας. Γιατί, αν στην πάλη μαζί τους νικήσετε, το ξεσήκωμα των παθών έγινε για σας αφορμή νέας χαράς και ειρήνης.

«Να επιδιώκετε την Ειρήνη με Ολους, επιδιώκετε και την Αγιότητα, χωρίς την οποία κανείς δεν θ’ αντικρύσει τον Κύριο» (Ἑβρ.12, 14).

Η ειρήνη και ο Αγιασμός είναι δυο Αναγκαίες προϋποθέσεις για όποιον ζητάει με πόθο να δει το πρόσωπο του Θεού. Η ειρήνη είναι το θεμέλιο στο οποίο στηρίζεται ο Αγιασμός.

Ο Αγιασμός δεν παραμένει σε ταραγμένη και οργισμένη καρδιά. Η οργή, όταν Χρονίζει στην Ψυχή, Δημιουργεί την έχθρα και το μίσος Εναντίον του Πλησίον. Γι’ αυτό επιβάλλεται η γρήγορη συμφιλίωση με τον αδελφό μας, ώστε να μη στερηθούμε τη χάρη του Θεού που αγιάζει την καρδιά μας.

Εκείνος που ειρηνεύει με τον εαυτό του, ειρηνεύει και με τον πλησίον του, ειρηνεύει και με το Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι Αγιασμένος, γιατί ο ίδιος ο Θεός κατοικεί μέσα του.

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Saturday, January 6, 2018

Πιστεύω Κύριε και ομολογώ. ( Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου )

Πιστεύω Κύριε και ομολογώ ότι συ είσαι αληθινά ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, που ήρθες στον κόσμο για να σώσεις τους αμαρτωλούς κι’ εμένα τον χειρότερο.

Ακόμη πιστεύω ότι τούτο, που είναι στο Άγιο Ποτήριο, είναι το άχραντο Σώμα Σου και το τίμιο Αίμα Σου.

Σε παρακαλώ, συγχώρησε τα παραπτώματά μου, τα εκούσια και τα ακούσια, αυτά που έκανα με τα λόγια και τα έργα μου, εν γνώσει και εν αγνοία.

Και αξίωσέ με να λάβω μέρος στο Μυστικό Δείπνο των Μυστηρίων Σου ακατάκριτα για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μου και να γίνω μέτοχος της αιώνιας ζωής. Αμήν.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Wednesday, January 3, 2018

Απ το Κελλάκι του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ







Ἡ εἰκόνα τῆς Θεοτόκου στό κελλάκι του

Τὸ ἀκόλουθο ὅραμα τοῦ ὁσίου εἶναι τὸ πιὸ ἐντυπωσιακό. Τὸ διηγεῖται ἡ μοναχὴ τοῦ Ντιβέγιεβο Εὐπραξία, γιατὶ ἀξιώθηκε κι αὐτὴ νὰ τὸ ἀπολαύσει μαζὶ μὲ τὸν ἅγιο:
Νωρὶς τὸ πρωὶ τῆς 25ης Μαρτίου 1831 ἀκούστηκε μία δυνατὴ βοὴ καὶ ἀκολούθησε ἕνας ἁρμονικὸς ὕμνος. Ἡ πόρτα τοῦ δωματίου ἄνοιξε μόνη της κι ἁπλώθηκε παντοῦ φῶς κι εὐωδία. Ὁ στάρετς Σεραφεὶμ ἦταν γονατιστὸς μὲ τὰ χέρια ὑψωμένα. Ἐγὼ ἔτρεμα. Ξαφνικὰ σηκώνεται καὶ μοῦ λέει:
- Μὴ φοβᾶσαι, παιδί μου. Νά, ἡ Δέσποινά μας, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔρχεται κοντά μας!
Πράγματι, μπροστὰ πήγαιναν δυὸ ἄγγελοι κρατώντας ἀνθισμένα κλαδιά. Ἀκολουθοῦσαν ὁ Τίμιος Πρόδρομος καὶ ὁ Θεολόγος ἅγιος Ἰωάννης, ἐνῶ πίσω τοὺς ἔκανε τὴν ἐμφάνισή της ἡ Παναγία μὲ δώδεκα παρθενομάρτυρες.
Ἡ Θεοτόκος, φορώντας ἕνα λαμπρὸ μανδύα κι ἕνα ὑπέροχο στέμμα, μὲ πλησίασε, ἐνῶ ἤμουν πεσμένη κάτω. Μὲ ἄγγιξε καὶ εὐδόκησε νὰ μοῦ πεῖ:
- Σήκω, ἀδελφή, καὶ μὴ φοβᾶσαι. Μαζί μου ἔχουν ἔρθει παρθένες σὰν κι ἐσένα.
Δὲν κατάλαβα πὼς σηκώθηκα. Ἡ Βασίλισσα ἐπανέλαβε:
- Μὴ φοβᾶσαι. Ἤρθαμε νὰ σᾶς ἐπισκεφθοῦμε.
Ὁ π. Σεραφείμ, ὄρθιος μπροστὰ στὴν Παναγία, μιλοῦσε μαζί της μὲ πολλὴ οἰκειότητα. Ἡ Θεοτόκος τοῦ εἶπε πολλά. Ἂν καὶ συμμετεῖχα στὸ ὅραμα, δὲν μπόρεσα ν᾿ ἀκούσω τί ἔλεγαν. Ἄκουσα μόνο τὸ ἑξῆς:
- Μὴν ἀφήνεις τὶς παρθένες μου τοῦ Ντιβέγιεβο.
- Ὢ Δέσποινα! Τὶς συγκεντρώνω, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ τὶς κατευθύνω μόνος μου.
- Θὰ σὲ βοηθήσω σὲ ὅλα ἐγώ. Θὰ τὶς διδάξεις τὴν ὑπακοή. Ἂν τὴν κρατήσουν, θὰ εἶναι μαζί σου καὶ κοντά μου. Διαφορετικά, θὰ χάσουν τὴ θέση ποὺ τοὺς ἑτοιμάζω ἀνάμεσα σ᾿ αὐτὲς ἐδῶ τὶς παρθένες. Οὔτε τέτοια θέση οὔτε τέτοιο στεφάνι θ᾿ ἀπολαύσουν. Ὁποιοσδήποτε τὶς προσβάλλει, θὰ τιμωρηθεῖ ἀπὸ μένα. Κι ὅποιος τὶς διακονήσει γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, θὰ βρεῖ ἔλεος ἐνώπιόν Του. Κατόπιν ἡ Παναγία στράφηκε σ᾿ ἐμένα.
- Κοίταξε, μοῦ εἶπε, αὐτὲς τὶς παρθένες καὶ τὰ στεφάνια τους. Μερικὲς ἄφησαν ἐπίγεια βασίλεια καὶ πλούτη γιὰ τὴν οὐράνια Βασιλεία. Ὅλες ἀγάπησαν τὴν ἑκούσια πτωχεία, ἀγάπησαν μόνο τὸν Κύριο, καὶ γι᾿ αὐτὸ βλέπεις πόση δόξα καὶ τιμὴ ἀξιώθηκαν. Ὅπως ὑπέφεραν οἱ ἀρχαῖες μάρτυρες, ἔτσι ὑποφέρουν καὶ οἱ σημερινές. Μόνο ποὺ ἐκεῖνες ὑπέφεραν φανερά, ἐνῶ σήμερα ὑποφέρουν μυστικά, μὲ θλίψη καρδίας. Ὁ μισθός τους ὅμως θὰ εἶναι ὁ ἴδιος.
Γυρίζοντας ὕστερα ἡ Θεοτόκος στὸν Στάρετς, τὸν εὐλόγησε καὶ τοῦ εἶπε:
- Σύντομα, ἀγαπητέ μου, θὰ εἶσαι μαζί μας!
Κατόπιν ὁ ὅσιος ἀντάλλαξε μαζί της χαιρετισμό, καθὼς καὶ μὲ ὅλους τοὺς ἁγίους. Κάποιος ἀπ᾿ ὅλους γύρισε καὶ μοῦ εἶπε:
- Ἀξιώθηκες αὐτὸ τὸ ὅραμα χάρη στὶς προσευχὲς τῶν πατέρων Σεραφείμ, Μάρκου, Ναζαρίου καὶ Παχωμίου.
Ξαφνικὰ ὅλα χάθηκαν. Τὸ ὅραμα, ποὺ εἶχε διαρκέσει λιγότερο ἀπὸ μία ὥρα, τελείωσε. Ἦταν τὸ δωδέκατο ποὺ ἀξιώθηκε ν᾿ ἀπολαύσει ὁ ὅσιος Σεραφεὶμ στὴν ἐπίγεια ζωή του».

Monday, January 1, 2018

Όταν η ψυχή κοιμάται τον Υπνο της Αμαρτίας. ( Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης )

Όταν το σώμα κοιμάται, παύει να έχει συναίσθηση. Το ίδιο γίνεται και με την ψυχή. Όταν κοιμάται τον Υπνο της Αμαρτίας είναι Αναίσθητη για κάθε τί που αφορά την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης